...ความสุขที่แสนสั้นวันคืนผ่าน ทิ้งความหวานเบื้องหลังหวังสลาย รักเริ่มก่อ..เซล้มจมมลาย นั่งเดียวดายเพ้อพร่ำช้ำเหลือเกิน ...คนรักเก่า..เธอกลับ..มารับขวัญ.. ขยี้ฝันฉันทรุดสุดขัดเขิน ไปเถิดน้อง..พี่ยอมพร้อมเผชิญ ขอดุ่มเดิน..จากลา..น้ำตานอง ...รักทั้งรักจำใจอาลัยจาก รักเธอมาก..แต่พี่มาที่สอง เธอคืนดีรักเก่า..เขาครอบครอง วันนี้ต้องข่มใจไปจากเธอ ...เธอรักพี่พี่รู้อยู่เต็มอก ไม่อยากโศกต่อไปให้ใจเผลอ รักเก่า..เค้าคืนดีที่ได้เจอ สุดเสนอ..รักต่อ..ขอลาไกล
แม้หนทางจะห่างไกล แม้กาลเวลาจะไกลเกินใจฝัน แม้ตัวเราจะอยู่ห่างไกลกัน แต่ตัวฉันก็ยังคงคิดถึงเธอ ห่างแค่ไหนไม่ไกลเกินใจฝัน เธออยู่ในใจฉันนิรันด์เสมอ นอนหลับฝันยังคงเห็นแต่ภาพเธอ และไม่อาจจะเผลอเห็นเป็นภาพใคร ห่างกันเป็นกิโลสองโหลสามขีด เหมือนกับพรมแดนคอยขีดเส้นกั้นไว้ ห่างกันไกลแม้จะเป็นไมค์ๆ แต่หัวใจของฉันอยู่ที่เธอ
หน้าส่วนตัว
แม้นเธออยู่เดียวดายในสายลม
แม้นเธอจมมหาสมุทรอันสุดลึก
แม้นเธอเหม่อลอยล่องไปคงคิดตรึก
แม้นเธอนึกถึงขอบฝันอันแสนไกล
บอกเธอว่าวันนี้เธอมีเพื่อน
บอกเธอว่าจะคอยเตือนเธอด้วยใจ
บอกเธอว่าจะคอยเป็นที่พิงให้
บอกเธอว่าแม้นอยู่ไกลแต่ใกล้กัน
ยามเธอท้อฉันจะเป็นกำลังใจ
ยามเธอเดินไห้อาลัยเธอมีฉัน
ยามเธอเศร้าฉันจะรับเอาแบ่งปัน
ยามเธอพันผูกปัญหาฉันรับมา
แม้อยู่เดี่ยวเดียวดายในสังคม
หรืออยู่ตรมความทุกข์เธอสรรหา
อย่าลืมว่าเธอมีเพื่อนผู้พึ่งพา
เพื่อนมนุษย์ คือคำว่า เราเพื่อนกัน
๒๑ มกราคม ๒๕๔๙ ๑๑.o๔ น.
ฟ้าส่งเธอลงมารักษาโรค มาลบโศกเศร้าหมองของคนไข้ ระงับทุกข์ผ่อนคลายจนหายไป คนหลายวัยวนเวียนเปลี่ยนหน้ามา บ้างก็เจ็บเหน็บหนาวสาวหนุ่มแก่ บางรายแย่ยักยันสั่นผวา ไม่เลือกรักมักที่ชังยังให้ยา เธอเมตตายืนหยัดสัตยาบรรณ สวมวิญญาณมโหสถโพธิสัตว์ ห่อยาจัดเตรียมพร้อมน้อมสวรรค์ จุติลงมาเกิดประเสริฐพลัน บรรลุขั้นปัญญาบารมี เร่งศึกษาเถิดหนอหมอฝึกหัด ช่วยขจัดฝันร้ายมลายหนี ชนบทต้องการหมอดีดี สักคนที่เสียสละเพื่อมวลชน..
หมวด ๒ มงคล ๓๘ @แม้นตกทุกข์คลุกหว่างทางอ้างว้าง...เศร้า ไม่โฉดเขลาปัญญาเข้าแต่งเติมได้ พบปัญญาคนดีมาคอยใส่ใจ ปลอบจิตให้สร้างไมตรีไม่มีพาล...........๗ @บุญที่ทำบุญกิริยามาทั้งสิบ ล้วนยกหยิบมากล่าวได้ไว้เล่าขาน บุญใจกายคอยระวังรั้งทุกปราณ ทุกวาจากาย..ใจ..ผ่านงานไร้ภัย..........๘ @ศีลทั้งห้าคอยบรรจบให้ครบข้อ เฝ้าสานต่อกายใจหนอ..ย่อหย่อนไหม ?? อย่าประมาทขาดสติสิ..กายใจ หนักศีลไว้...หมั่นครองบุญหนุนทุกทาง ...............๙ ทิกิ tiki๑๕ กันยายน พ.ศ๒๕๔๖ (ยังมีต่อ) หมวด ๒ มงคล ๓๘ มงคล๕- เพราะมีบุญวาสนามาก่อนเก่า (ตอนต่อความ) @แก้เหตุควรอย่าด่วนทำชี้นำจิต นำตาชั่ง...กิโลคิดชั่ง...มัน... บ้าง เขาไม่ดีวางกิโลไม่โล้พยางค์ ชั่งทุกวันบาปจับวางเลือกบุญดี ............๑๐ @คนรอบข้างทางบุญชอบควรตอบความ บุญนำถามใจนำกายไม่คิดหนี ส่วนทางบาปเหล่าพาลบ้าวิ่งราวี คนเหล่านี้ควรห่างกายไม่นิยม..........๑๑ @เดชะบุญคุณควรคบประสบนี้ มากเมตตาค่าบุญมีได้อุ้มสม ชาติที่แล้วบุญอาจน้อยพลอยทุกข์ตรม ชวดเชยชมอย่าเศร้าซมข่มใจเรา...........๑๒ (ยังมีต่อ..ขอโปรดตาม) ทิกิ tiki๑๕ กันยายน พ.ศ๒๕๔๖
ฉันปล่อยจิตคิดไปในวันหน้า อนาคตที่ก้าวขามาไม่ถึง จะไม่คิดจิตกลับวาบคำนึง หากวันหนึ่งมันรุกล้ำทำอย่างไร ทุกคนรู้ดาวเทียมมันเยี่ยมยอด ส่องส่ายสอดทั่วหล้าอาณาไหน มันมองเห็นชัดเจนอย่าเล่นไป มองภาพใสเห็นได้ในพริบตา ฉันคิดไปนัยว่ามาวันหนึ่ง กำลังซึ้งกับคนรักพักเคหา ปิดห้องหับหลายชั้นกันคนมา สุขอุราว่าปลอดภัยไร้ผู้มอง แต่ทันใดภาพฉันพลันปรากฎ เป็นหนังสดฉายไปในฟ้าผอง ใครอยากดูจ่ายเงินเพลินสมปอง ดาวเทียมส่องโชว์ให้ได้ดูกัน ถ้ามันเป็นเช่นฉันนั้นคาดคิด ผองมวลมิตรคิดอื้อฮื้อหรือขำขัน อาจจะมีหนังของท่านเข้าประชัน ถึงวันนั้นเราจะเร้นที่เช่นใด ถึงวันนั้นพวกเศรษฐีมีเงินมาก คงเติมอยาก Log in ถวิลใคร่ หนังญี่ปุ่นลาวแขกเกาหลีไทย แค่จ่ายเงิน Log in ไปก็ได้ดู ตัวของท่านอาจเป็นหนึ่งที่ถูกคัด มันแค่จัดดาวเทียมเตรียมความหรู มันเลือกตรงบ้านท่านปานมีรู โดยที่ท่านไม่รู้ผู้รุกราน หนังของท่านฉายผ่านไปทั่วหล้า ใครจ่ายมาเข้าดูได้เขาให้ผ่าน ฉันแค่คิดออกไปก็เท่านั้น ถ้าหากมันไม่เกิดประเสริฐเอย
คนที่ไม่มีค่าคนหนึ่ง เดินทางมาถึงเธอในวันเหงา แต่งเติมความสุขเล็กๆอย่างบางเบา แต่จะให้ความสำคัญมากกว่าเขาคงไม่มีทาง พอจะฆ่าเวลาได้บ้างเพียงเท่านั้น ขอให้เธอได้มีใครผูกพันยืนเคียงข้าง หากไม่ได้เป็นฉันที่เดินร่วมทาง คนที่เธอใช้ทดแทนความอ้างว้างก็คงมี มีความหมายแค่เพียงเล็กน้อย แค่คนที่ได้แต่เฝ้าคอยเธออยู่อย่างนี้ คุณค่าความหมายใดเกินกว่าเพื่อนแก้เหงาคงไม่มี ความรักความหวังดีก็ขอทดแทนแค่นี้แค่อยู่ใกล้ๆเธอ
สิ้นเยื่อใยกันตอนนี้จะดีกว่า เพราะใจเธอไม่เห็นค่าใจของฉัน หลายปีนะกับความรักความผูกพัน ฉันจะเก็บไว้ในฝันตลอดไป ไปนะถ้าใจเธอเรียกร้อง ไปเติมฝันกับคนของความหมาย ไม่อยากเห็นไม่อยากมองเธอสองใจ รักไร้ค่าต้องลาไปไกลเสียที ถ้ารักเขาก็ไปไกลจากฉัน อย่าทำร้ายหัวใจกันอย่างตอนนี้ มีเธออยู่ก็เหมือนว่าฉันไม่มี ไปเถอะ ไปตามที่ใจต้องการ
๑. หากรักคือความหอมหวานแล้วหวั่นไหว รักทำไมใจช้ำซ้ำหม่นหมอง หากรักแล้วชอกช้ำน้ำตานอง ก็จักต้องขังใจไม่รับรัก. ๒. รักคือสิ่งดีดีมีมอบให้ รักยิ่งใหญ่หรือไรฉันไม่รู้ อยากเรียนรู้เรื่องรักไว้ให้เป็นครู แต่อดสูหัวใจไม่กล้ารัก. ๓. รักคือสีสดใสไฟร้อนแรง รักคือแสงศรัทธาหรือไฉน รักคือความงดงามผ่องอำไพ บอกได้ไหมจำกัดความนิยามรัก. ๔. รักคืออะไร..... ใครจักไขนิยามของความหมาย นิยามบอกว่ารักนั้นมั่นมิคลาย ฟังดูคล้ายซับซ้อนซ่อนความนัย จึงอยากตามถามไถ่ในผู้รู้ เพื่อเป็นครูเล่าแจ้งแจงสงสัย เพราะเด็กน้อยด้อยเจนจัดเรียนลัดไง อยากจะได้คำตอบและขอบคุณ. ๕ หากรักคือกองไฟอันร้อนแรง ต่างยื้อแย่งถือเอาเป็นเจ้าของ ฉันก็จักผลักไสไม่ครอบครอง ไม่อยากท่องกองไฟใจร้อนรน. ๖. รักคือรักใช่ไหมไขคำหน่อย รักรอคอยเจ็บจำชอกช้ำหรือ รักเสียสละจริงใจยากใครซื้อ แล้วรักคืออะไรใช่ฉันงง. ๗. รักคืออะไร........ คือการให้ด้วยใจไม่หวังผล คือโอบอ้อมอารีมอบตอบทุกคน คือกุศลของใจใช่ไหมเอย. ๘. รักคือการยื้อแย่งแข่งขันหรือ รักต้องถือทิฐิมั่นรั้นใช่ไหม รักคือการแพ้ชนะยากอภัย ก็จะไม่ไถ่ถามนิยามเลย ๙. รักคือความจริงใจสื่อใสซื่อ รัก
เอื้อม...โอบใจของเธอ เพ้อ...ว่าเธออยู่ตรงนั้น ฝัน...คืนวันเธอบอกความ ถาม...ว่ารักกันหรือยัง เอื้อมคว้า...ขอบฟ้าขอบใจ อ่อนไหว...รอใจจากเธอ ละเมอ...เพ้อพร่ำรำพัน แอบฝัน...มีเพียงกันและกัน สุดเอื้อม...สุดคว้าความหมาย สุดปลาย...ความฝันหรือไร สุดใจ...ในแรงถวิล ชีวิน...ให้แล้วแก้วตา อาจเอื้อมไขว่คว้าเพียงลม ขื่นขมลมพัดพาไกล ดวงแก้วยิ่งลอยลับใจ เอื้อมไปไม่ถึงสักที.
๏ หลับให้สบายซะผู้.......................เล็บงาม ก่อนเก่าเพื่อนเฝ้ายาม....................อยู่เช้า ขับลุกไล่คนทราม...........................แอบย่อง เรือนเฮย ครบทศผันผ่านเจ้า..........................ดับแล้วลอยสวรรค์ ฯ ๏ ภาพเจ้าวันสุดท้าย.......................หมดไฟ ทอดนิ่งทนบ่ไหว.............................ปักเหย้า ทิ้งร้างร่างห่างไกล...........................เหมือนหลับ เคยนา เป็นภาพอันสุดเศร้า.........................จดเจ้าตรึงกมล ฯ ๏ กลบดินบนร่างเจ้า........................หลับนอน ปาดเหงื่อพลางทอดถอน..................ชีพนี้ อนิจจังสั่งสั่นคลอน..........................บ่อาจ หนีนอ บุญบาปเหลืออยู่ชี้...........................บอกไว้เบื้องหลัง ฯ ๏ หวังเจ้าได้วิ่งเคล้า.........................เมฆา ทวยเทพนำภักษา.............................คลุกให้ เป็นสุขอยู่ปั้นหยา..............................หลังงาม แท้นา เห็บหมัดมิกรายใกล้..........................ฉาบไล้กายทอง ฯ อาลัย เข้ ไปตั้งแต่วันอาทิตย์ที่ผ่านมา (๐๑-๐๓-๔๘) ตอนนี้ก็งานเยอะเหลือเกินเต็มมือไปหมด อาลัยลงไว้วันนี้นะเข้นะ (๐๔-๐๓-
ยามเมื่ออาทิตย์อัสดง ดวงตะวันกลมโตลอยลงสู่ ณ เส้นปลายฟ้า
ความมืดเริ่มโรยตัวสู่ท้องทะเล ท้องทะเลยามนี้ไม่ได้เป็นสีฟ้างดงามอีกต่อไป
หากเริ่มเป็นสี ดำปนคราม แสดงความน่าสะพรึงกลัว ความมืดมิดที่ไร้อาณาเขต
ในยามนี้ นี่เองที่เจ้าประภาคารจะได้เริ่มต้นทำหน้าที่ของตัวเอง
ส่องแสงสว่าง หมุนไปมา เพื่อเป็นสัญญาณให้ ทุกคนที่พึ่งพิงได้รู้
ว่า ตรงจุดนี้ ตำแหน่งนี้ เป็นที่ตั้งแห่ง จุดหมาย
ประภาคารเธอยังคงยืนหยัด ต้านลม ต้านฝน ผ่านเวลาเนิ่นนาน
เธอได้เรียนรู้ทุกสิ่งรอบกายมามาก ยามนี้เธอจึงสงบนิ่งไร้ซึ่งสรรพเสียง
การเป็นประภาคาร การอยู่นิ่งๆ ทำให้หลายคนคิดว่า เธอน่าจะเบื่อ
แต่ไม่เลย แท้จริงเบื้องลึกในใจเธอ ภูมิใจเหลือเกินกับการทำหน้าที่อันสำคัญยิ่งนี้
นกนางนวลชราตัวหนึ่ง เริ่มรู้สึกอ่อนล้า จากการโบนบินเรี่ย ผิวน้ำเพื่อดำรงชีวิต
นางนวลชรา บินมาเกาะตรงฐานของประภาคาร เรี่ยวแรงที่จะบินกลับรังอาจมีไม่พอ
นางนวลรู้ดีว่า ชีวิตเธอไม่ได้ต้องการอาหารมากมายเหมือนเมื่อวัยกำลังเติบใหญ่
เธอต้องการ เพียงเพื่ออยู่รอด
แล้วอะไรล่ะที่นางนวลเฒ่า ต้องการ การที่เธอบินไปมา มีอิสระเสรี ทั่วท้องฟ้า เท่า
เสียใจ. ทะเลขวัญ คำว่าเสียใจเสียใจพอมั้ยนะ ที่จะมอบให้กันในวันนี้ คำสั้นสั้นว่าเสียใจเหลือเกินยอดชีวี ต่อแต่นี้ไม่มีคำว่าอภัย.. ไม่ให้เกียรติไม่ให้รักไร้ศักดิ์ศรี ไยคนดีชอบทำให้สะเทือนไหว ลูกผู้ชายเขาควรแคร์เรื่องหัวใจ ไม่สนใจไม่ไยดีต่อแต่นี้ก็กล่าวลา.. อย่าเสียใจหากหัวใจเจ็บแล้วคืนกลับ ลาเลยลับไม่สนใจไม่ห่วงหา เมื่อเธอทำราวไร้ค่าในสายตา ถึงเวลากล่าวคำว่า..ลาจากกันนิรันดร! ปลอบใจ dokkoon เสียใจเสียใจอย่าใจเสีย อย่าให้เหมือนไฟมาลามเลียใจสมร เมื่อเสียใจร้องไห้เสียให้เปียกปอน อย่าเก็บซ่อนฟ่อนไฟในใจเรา ให้อภัยพอได้ไหม ถ้าไม่ได้ตัดใจปล่อยไปเขา พักใจสักหน่อยปล่อยใจเพลา จะคลายเศร้าคลายเหงาบรรเทาเอง อย่าโทษตัวเองว่าไร้ค่า อย่าให้ความปวดปร่ามาข่มเหง โลกยังกว้างฟ้ายังใสปรับใจให้ครื้นเครง แล้วจะรู้ว่าตนเองก็เลอค่ากว่าคำนึง
รักของเธอ.. เป็นความรักที่หวานซึ้ง.. รักของฉัน.. เป็นความรักที่จริงใจ... รักของเรา.. เป็นความรัก..ที่สดใส ถึงแม้ระยะทางที่แสนห่างไกล... ไม่เคยจะทำให้รักเราจางหาย... ความรักจากเธอ... เป็นความรักที่สัมผัสได้ ีความรักของฉันคล้าย...ความห่วงหาอาทร.. ความรักจากเราสอง... เป็นความรักที่..นิรันดร.. ปล...รักเรา..จะไม่มีวันจาง
วันนี้ได้ปลากะพงหลงติดเบ็ด
จับขอดเกล็ดแล้วแล่แช่น้ำแข็ง
รีบเข้าครัวหาครกโขลกเครื่องแกง
ช๋าดร่อยแรงเพื่อนพี่น้องรับรองชัวร์
เลือกกระเทียมงามงามสามสิบกลีบ
ปอกหอมแดงเร่งรีบสิบห้าหัว
ขมิ้นเหลืองเท่าแม่มือรื้อในครัว
โขลกให้ทั่วค่อยค่อยเสริมเติมพริกลง
ชอบเผ็ดจัดก็ให้ใส่มากหน่อย
ชอบเผ็ดน้อยก็ใส่ตามความประสงค์
เติมกะปิหนึ่งช้อนโต๊ะต้องเจาะจง
อย่าลืมหลงขยับโยกโขลกให้เนียน
หั่นหัวพร้าวขนาดคำจดจำไว้
แช่น้ำให้ดูขาวดีกันสีเปลี่ยน
มะขามสดเจ็ดฝักใหญ่ไม่นั่งเทียน
ตามบทเรียนต้มให้เปื่อยแล้วไปกรอง
ใส่เครื่องแกงลงไปต้มให้พล่าน
ใส่เนื้อปลาที่จัดการหั่นเป็นบ้อง
สักโลครึ่ง จนเดือดพลั่กรีบตักฟอง
เติมเค็มต้องคอยเหลียวให้เปรี้ยวนำ
น้ำตาลปึกเติมใส่ให้รสหวาน
ค่อยคลืบคลานตามไปอย่าให้ล้ำ
ใส่หัวพร้าวที่แช่ไว้มิให้ดำ
กรอบทุกคำหากเดือดปุ๊บรีบปิดไฟ
แล้วมาชวนใครใครใกล้ใกล้บ้าน
เมื่อเลิกงานแล้วน่ะอย่าไปไหน
อร่อยจังตังค์อยู่ครบบรรจบไว้
มีแกงส้มปักษ์ใต้ให้กินฟรี
**************************
กรรมฐานคืออะไร? กรรมฐานก็คือการสร้างสติ ละทิฐิด้วยปัญญามหาศาล ละความโง่ที่สังสมมานมนาน ด้วยการสร้างทางสองสายที่ภายใน ทางสายหนึ่งมุ่งไปใฝ่สงบ อีกสายพกปัญญามาแก้ไข ทางสองสายผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนไป เพื่อแก้ไขสันดาลแห่งพาลชน เป็นมนุษย์สุดประเสริฐที่เพลิดแพล้ว ย่อมรู้แนวแห่งมรรคาเข้าอาศัย ฝึกฝนจิตบำเพ็ญเพียรให้ไว ถ้าทำได้ก็พบสุขไม่ทุกข์เอยฯ ใจกับจิตคิดดูเป็นคู่สอง ใจหนึ่งตรองจิตคิดวินิจฉัย จิตปรุงแต่งแสดงออกบอกแก่ใจ ว่าสิ่งใดในนิยามคือความดี วามว้าวุ่นวุ่นวายพาใจวุ่น เหล่าคุณคุณวุ่นใจไร้สุขี ตั้งสมาธิไซร้ไว้ให้ดี เพื่อชีวีที่ดีมีสุขใจ
ฉันเป็นเพียงคนที่อ่อนไหว แต่ไม่ไร้สาระกับความฝัน ฉันแบ่งแยกตัวตนออกจากกัน มีช่องว่างให้เพ้อฝันบางเวลา ฉันเป็นแค่คนเจ้าอารมณ์ ไม่ชอบทนขื่นขมนานหนักหนา ไม่ใช่แบบผู้หญิงเจ้าน้ำตา ถึงแม้ว่าจะอ่อนล้าสักเพียงใด ฉันเป็นแค่คนเจ้าความคิด ไม่ชอบจะยึดติดกับสิ่งใหน มีความคิดอิสระเกินหัวใจ ไม่มีคนรักใคร่ก็ไม่แคร์ ก็มันคือตัวตนฉันจริงๆ ไม่อิงแอบใครตามกระแส หากเธอลองเปลี่ยนใจมาดูแล ฉันอาจแคร์เธอมากกว่าใครใคร...
