9 กันยายน 2547 09:21 น.
ใส้เดือนน้อน...คอยรัก
อันดวงตา มองมา ที่หน้าฉัน
แต่คำพูด เธอเปล่งนั้น เป็นไฉน
ใยแตกต่าง ห่างลับ จับดวงใจ
เธอพูดไป ทำให้ ใจระทม
เราสั่งสม ความรัก ไม่เคยห่าง
แต่ช่องว่าง นั้นกว้างขวาง ห่างไฉน
เราทั้งสอง คงต้องจบ แล้วจากไป
ตกลงไป ในช่องว่าง กลางดวงใจ
ขอพเมอีกบทละกันนะครับ สำหรับวันนี้
เพราะไม่รู้ว่าจะได้เข้ามาอีกเมื่อไหร่ ขอฝากไว้พิจารณาด้วยนะครับ
9 กันยายน 2547 09:09 น.
ใส้เดือนน้อน...คอยรัก
อันสายน้ำผ่านแล้วไม่ย้อนกลับ
อันเวลาหมุนลับนับสมัย
อันความรักอยู่ยงคงที่ไป
อยู่ในใจไม่มีหายตายจากเรา
หายหน้าไปนาน นะครับ ขอมาฝากผลงานใหม่ไว่ให้อ่าน
ช่วยนี้ใกล้สอบนะ งานยุ่งมาก
ผลงานต่อๆๆ ไปจะค่อยๆๆตามมานะครับ
ใส้เดือนน้อย...คอยรัก
หน้าส่วนตัว
762
