30 กันยายน 2547 08:56 น.
ใส้เดือนน้อน...คอยรัก
นั่งรอคอยกลอยหน้าหาเจ้านั้น คนคนนั้นที่วันนี้ห่างฉไหน
เจ้าไปอยู่แห่งหนตำบลใด เพราะเหตุใดไม่ส่งข่าวไร้ข่าวคราว
ณ วันนี้เจ้านั้นมีเรื่องราว มีข่าวคราวให้ฉันได้ตามหา
ว่าเจ้านั้นมีคู่ร่วมชีวา โอ้ใจข้าแทบแตกสลายไป
เพราะเหตุใดเจ้าทำกับข้าได้ ก่อนเจ้าไปมีสัญญาน่าสงสาร
เจ้าคงลืมสิ่งเก่าๆน่ารำคาร เพราะวันวานคงไม่เปรียบปัญจุบัน
อันสัญญาเก่าเก็บในวันนั้น มันก็ช่างน่าสงสารเป็นฉไหน
เพราะเจ้าของสัญญานั้นเปลี่ยนไป ไม่มีทางกลับมาเป็นดังเดิม
เราทั้งสองเปรียบเหมือนเป็นส่วนเติม
ที่คอยเพิ่มความรักกันมั่นนักหนา
เพราะเราสองอยู่ร่วมกันทุกเวลา
จนเวลาพาเจ้าจากข้าไป
24 กันยายน 2547 18:05 น.
ใส้เดือนน้อน...คอยรัก
น่าสงสาร ดวงตะวัน จันทราเศร้า
เพราะว่าเจ้า ตามหารัก ได้ฉไหน
เจ้าทั้งสอง ตามหากัน อยู่ร่ำไป
โอ้ดวงใจ มั่นในรัก น่านับถือ
เพราต่างคน ก็ต่างออก ตามหากัน
สองเจ้านั้น ก็เลต้อง สวนทางไป
ตอนตะวัน ขึ้นลับ จับขอบฟ้า
ดวงจันทรา ก็ตกไป ในความหวัง
ยามตะวัน ลับขอบฟ้า ไปทันใด
จันทราไซร้ ก็ออกมา หาความหวัง
เพราะว่าเจ้า ทั้งสอง นั่นรักกัน
จึงออกตาม หากัน อยู่ร่ำไป
17 กันยายน 2547 14:38 น.
ใส้เดือนน้อน...คอยรัก
อันตะวันจันทราลับดับดวงจิต
หวนให้คิดพิศมัยในใจฉัน
ว่าเธอนั้นคือสิ่งที่อยู่คู่กัน
ไม่มีวันลับจากพรากกันไป
16 กันยายน 2547 08:45 น.
ใส้เดือนน้อน...คอยรัก
อันตะวัน ดวงจันทรา กาลเวลา หากลับไม่
ดวงจิต พิศดูใน ใจของฉัน นั่นรักเธอ
ใจเธอ อยู่คู่ฉัน ใจดวงนั้น อยู่ด้านใน
เราอยู่ คู่กันไป ในใจฉัน และใจเธอ
10 กันยายน 2547 06:16 น.
ใส้เดือนน้อน...คอยรัก
นั่งมองดาว พราวแสง แหล่งความคิด
ดาวระยิบ เปลี่ยนความคิด ให้หันห่าง
ดาวคงอยู่ คู่ฟ้า มาช้านาน
แต่ในกาล ก็มีการ ดับลับไป