8 พฤศจิกายน 2547 10:31 น.
ใส้เดือนน้อน...คอยรัก
อันความรักน้อยคนนักจักรู้แท้
ใครที่แน่ต่างแพ้พ่ายด้วยรักร้าว
อันคนจริงสิงสนามคนงามตา
แต่ทว่าคนแบบนี้แลฉกรรจ์
แต่ตัวที่ทำลายเราให้แพ้พ่าย
คือความรักน่าฉงนจนสงสาร
แต่บางคนรักแล้วอยู่ยืนนาน
เป็นยาสมานแผลใดๆเป็นอย่างดี
คิดจะรักต้องตระหนักเอาให้แน่
ว่าที่แท้มันนั้นคือมีดสองปาก
ใครจักรู้ว่ารักจะอยู่ยืนยาว
หรือว่าสั้นเพียงแค่ลมปลิวผ่านไป
4 พฤศจิกายน 2547 08:54 น.
ใส้เดือนน้อน...คอยรัก
นอนละเมอเพ้อถึงดาวจ้าวความคิด
นอนพินิจคิดถึงเธอเมื่อยามฝัน
นอนละเมอเพ้อถึงเธอทุกวี่วัน
นอนตลอดวันเพื่อสิ่งเดียวคือหน้าเธอ