9 กันยายน 2547 09:21 น.
ใส้เดือนน้อน...คอยรัก
อันดวงตา มองมา ที่หน้าฉัน
แต่คำพูด เธอเปล่งนั้น เป็นไฉน
ใยแตกต่าง ห่างลับ จับดวงใจ
เธอพูดไป ทำให้ ใจระทม
เราสั่งสม ความรัก ไม่เคยห่าง
แต่ช่องว่าง นั้นกว้างขวาง ห่างไฉน
เราทั้งสอง คงต้องจบ แล้วจากไป
ตกลงไป ในช่องว่าง กลางดวงใจ
ขอพเมอีกบทละกันนะครับ สำหรับวันนี้
เพราะไม่รู้ว่าจะได้เข้ามาอีกเมื่อไหร่ ขอฝากไว้พิจารณาด้วยนะครับ
9 กันยายน 2547 09:09 น.
ใส้เดือนน้อน...คอยรัก
อันสายน้ำผ่านแล้วไม่ย้อนกลับ
อันเวลาหมุนลับนับสมัย
อันความรักอยู่ยงคงที่ไป
อยู่ในใจไม่มีหายตายจากเรา
หายหน้าไปนาน นะครับ ขอมาฝากผลงานใหม่ไว่ให้อ่าน
ช่วยนี้ใกล้สอบนะ งานยุ่งมาก
ผลงานต่อๆๆ ไปจะค่อยๆๆตามมานะครับ
ใส้เดือนน้อย...คอยรัก
13 สิงหาคม 2547 15:40 น.
ใส้เดือนน้อน...คอยรัก
สายหมอก ตอกย้ำ ความหลัง
ที่ฝัง อยู่ใน ดวงจิต
อดีต ที่ทำ นั้นผิด
เพราะคิด ที่จะ รักเธอ
เธอเปลี่ยน จากเดิม เหลือหลาย
กลับกลาย แตกต่าง ห่างเหิน
เรานั้น กอดคอ ร้องเดิน
กันเพลิน อยู่ใน วังวน
มาถึง วันเธอ ใจเปลี่ยน
เปลี่ยนไป ไม่เหมือน แต่เก่า
เธอเฝ้า เมินหลบ หน้าเรา
ทำเอา เจ็บช้ำ ซ้ำใจ
ดีขึ้นไม่ครับ กับกลอนหกบทที่สองคับ
ใส้เดือนน้อ...คอยรัก
13 สิงหาคม 2547 08:06 น.
ใส้เดือนน้อน...คอยรัก
ความรัก ความห่าง ต่างกัน
ตะวัน จันทรา ห่างเหิน
สองเรา เป็นมิตร ชิดเชย
ต่างเคย กอดคอ ร้องเพลง
เวลา พรากเธอ จากฉัน
คำมั่น อันเก่า สูญหาย
เธอต่าง จากเดิม มากมาย
จนกลาย เป็นคน ห่างกัน
เธอนั้น ไม่หัน แม้มอง
เธอครอง ดวงใจ ฉันอยู่
แต่เธอ ทำไม่ แลดู
แต่กู่ ไม่กลับ แล้วใจ
หากมีข้อผิดพลาดก็ขออภัยด้วยนะคับ เพิ่งแต่งเป็นกลอนหกเป็นครั้งแรกคับ
ใส้เดือนน้อย...คอยรัก
11 สิงหาคม 2547 14:44 น.
ใส้เดือนน้อน...คอยรัก
อันกระท่อมหน้าโรงเรียนเปลี่ยนความคิด
ตอนฉันคิดพิจารณาจะโทรหา
อันคนนั้นที่อยู่ไปไกลลับตา
เพราะฉันว่าเธอไม่ว่างเพราะห่างกัน
มันเป็นสิ่งต้องทำใจเมื่อไกลห่าง
เวลาว่างของเธอนั้นเป็นฉะไหน
ฉันไม่รู้ว่าเธอว่างเวลาใด
ทำให้ใจฉันต้องเหงาเปล่าจากเธอ