28 พฤศจิกายน 2546 00:16 น.
ใสซื่อบริสุทธิ์จ้า
จุดจบของความเหงาเริ่มที่มีเธอเข้ามา
เปลี่ยนความกลัวเป็นความกล้าจะรักใครอีกสักหน
ไม่รู้ว่าเธอต่างจากคนอื่นตรงไหน..รู้แต่หัวใจรับเธอไว้ได้แค่หนึ่งคน
ผิดไหมถ้าความรู้สึกมากกว่าเหตุผล และคนหนึ่งคนต้องการการเปิดใจ
หวานน้อย : ก่อนความอบอุ่นของไอแดด says:
อาจเป็นเพราะแววตาของเธอมันอบอุ่น
โลกเคยเป็นสีฝุ่นจึงยอมหมุน และ อยากเข้าใกล้
หากเธอคือผู้ชายที่ฉันรัก...ก็ขอให้เป็นตลอดไป
ให้ความรักเป็นดังต้นไม้ จะร่วงหล่นสักแค่ไหน แต่กิ่งก้านใบยังแข็งแรง
หวานน้อย : ก่อนความอบอุ่นของไอแดด says:
จากนี้ จะรดน้ำคอยดูแล
ต้นไม้จะเฒ่า จะแก่ อ่อนแอ หรือเข้มแข็ง
ฉันจะอยู่ที่นี่ อยู่ใกล้ๆตรงนี้ไม่เปลี่ยนแปลง
วันใดเริ่มแห้งแล้ง จะอยู่เป็นน้ำ เป็นแสง เพื่อรักของเรา
21 มิถุนายน 2546 12:13 น.
ใสซื่อบริสุทธิ์จ้า
จดหมายเก่าๆ กับรูปวาดสีน้ำข้างฝา
ทุกครั้งหยิบขึ้นมา ต้องคิดเสมอว่าเธออยู่ที่ไหน
นานแล้วนะ ไม่พบกัน เธอยังรักฉัน หรือรักใคร
ยังจำได้ไหม ถึงการใช้หัวใจร่วมกัน
สีน้ำตรงนี้ที่เธอวาด ข้อความนี้ในจดหมาย
มองดูทุกครั้ง ความทรงจำมากมายอยู่ในนั้น
ฉันจับกระดาษเปล่า ระบายความเหงาแทนสีทุกวัน
จับดินสอเขียนอักษรน้ำตาจากฉัน... อย่างไม่เข้าใจ
จดหมายขาดๆ สีน้ำจางๆ
กับความจริงบางอย่าง ที่รู้แต่รับไม่ได้
คนขึ้เหงา คนขาดความรักอย่างฉัน จะอยู่ยังไง
เมื่อการใช้ความทรงจำเก่าๆ ยังเติมไม่ได้
จะใช้ชีวิตที่ขาดยังไง.....ให้เต็ม
17 มิถุนายน 2546 23:01 น.
ใสซื่อบริสุทธิ์จ้า
อีกครั้งที่การจากไปของเขา
ทำให้คนนึงเศร้า จนหายใจไม่ไหว
ไม่มีแรงจะเดิน กลัวเหลือเกินกับก้าวต่อไป
ล้มอีกกี่ครั้งถึงยืนได้อย่างเป็นมา
ใส เศร้า
อย่าเศร้าเกินจนหายใจไม่เป็น
หลับตาจนลืมการมองเห็น...ว่าไร้ค่า
ความรักสอนให้ล้ม และลื่นไปกับเวลา
สอนให้กลัวและกล้าไปพร้อมๆกัน
อย่ากลัวเลยกับการเสียใจ... ร้องไห้ให้พอ
แล้วลุกขึ้นยืนต่อ เมื่อความสุขมีพอกว่าวันนั้น
เป๋ไปบ้างกับการเดินอีกครั้ง ที่เธอลืมมัน
แต่เมื่อก้าวได้ทัน... รอยเท้าเธอจะคงมั่นกว่าเดิม
.ใสซื่อ
30 พฤษภาคม 2546 13:05 น.
ใสซื่อบริสุทธิ์จ้า
ขณะที่คำขอโทษของเธอและคำพูดของฉันไม่ได้ผล
ก็ผลักภาระให้ฉันหนึ่งคนต้องทนกับคำกล่าวหา
เธอสามารถให้คนสองคนที่ไม่รู้จักกันมา
ต้องทะเลาะกันทั้งน้ำตา.....เพื่อรู้ว่า เธอโกหกกัน
เธอโทษการรู้จักกันเป็นความผิดพลาด
แต่เธอลืมบรรยากาศที่นั่งเหงาอยู่กับฉัน
โทษการที่ฉันใส่ใจกับเธอที่รู้สึกคล้ายๆกัน
เป็นเหตุผลของการร้าวความสัมพันธ์ที่เหมือนว่าจะดี
ฉันว่าความรักของเธออึดอัดมากกว่าอบอุ่น
เหมือนแก้วที่ร้าวเป็นทุนแค่มือหมุนก็ละเอียดแบบนี้
แตกกระจาย ไร้ทิศทางให้เธอกอบมาวางอีกสักกี่ปี
ชิ้นส่วนก็ไม่ครบอย่างเคยมี....เธอไม่กล้าเหนื่อยพอที่จะประกอบมันเหมือนเดิม
29 พฤษภาคม 2546 02:34 น.
ใสซื่อบริสุทธิ์จ้า
ในวันที่ฉันกลับมาเพื่อเหมือนเดิม
สิ่งที่เรียนรุ้เพิ่มคือ เธอโกหกฉัน
ฉันน่าจะรู้ว่าการอยู่กับคำว่ารักแต่ละวัน
เจ็บปวดกว่าการจากกัน...โดยไม่มีหัวใจ
เธอไม่มีความจริงใจให้กันพอ
ตลอดเวลาที่บอกว่ารอ ก็หลอกกันได้
รู้ไหมฉันเจ็บปวดเหมือนกรวดใกล้ไฟ
ต่อให้ร้อนจนทนไม่ไหว ก็เก็บไว้คนเดียว
ฉันทนกับการโกหกของเธอมาหลายรอบ
อยู่กับการไม่ได้คำตอบของความรักสักเศษเสี้ยว
กรวดที่ร้อนไฟ ...ทนกับการเก็บไว้เพียงฝ่ายเดียว
หากโดนความร้อนอีกสักเที่ยว...อาจอยากร้าวและแตกเอง
หน้าส่วนตัว
1140
