8 ธันวาคม 2551 15:40 น.
ใยไหม
๏ ยามจันทราเริ่มแล้ว........ส่องแสง
ร้าวเจ็บยิ่งแสดง...............แผ่ฟื้น
หนาวเหน็บดั่งลมแรง........พัดโบก
เย็นเยือกยิ่งเจ็บสะอื้น.......อกนี้สั่นหนาว ๚
๏ วอนลมช่วยโบกพริ้ว.....พัดพา
ขอจิตย้ำเตือนมา............ร่วมพ้อง
หนาวสั่นจิตตรึงตรา......คอยอยู่
เพียงพี่มาร่วมคล้อง........ดั่งครั้งก่อนกาล ๚๛
๏๏๏ อาศรมชาวโคลง ๒๐๓ โคลงความคิดถึง ๏๏๏ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7294070/W7294070.html
3 ธันวาคม 2551 00:29 น.
ใยไหม
๏ เราหยุดกำ หยุดเดิน มานานแล้ว
มีดวงแก้ว สุกใส ไว้เป็นเพื่อน
คอยชี้ชัด ส่องสว่าง พรางย้ำเตือน
ว่าให้เบือน ออกไป ไกลหนทาง
เราหยุดใจ ที่ถลำ มานานแล้ว
แต่ดูแวว คอยตาม ไม่หายห่าง
โมหะจริต ครอบงำ มิวายวาง
คงอยากเฉือน ฉีกร่าง ให้วายชนม์
เราหยุดยื้อ แย่งใจ มานานแล้ว
ขอคลาดแคล้ว ความใน ที่สับสน
ผันผ่านไป จงไป ไม่กังวล
ไม่ดิ้นรน ไข่วคว้า มานมนาน
เราหยุดฝัน วันเก่า มานานแล้ว
เมื่อมันไร้ วี่แวว แล้วอ่อนหวาน
เลยส่งไป ห่างใจ ไม่ต้องการ
ขอวันวาน สลายไป ในทันที ๚๛
~ใจเราหยุดโมหะจริตมานานแล้ว..
หน้าส่วนตัว
1783
