16 พฤษภาคม 2548 16:22 น.
ใยไหม
๏ เคว้งคว้างอ้างว้างอย่างหวามไหว
เส้นเสียงของหัวใจแสนไหวหวั่น
รอรัก.. รอคอย... รอคืนวัน
ครานี้มาวสันต์อีกฤดู
ร้าวรานมานานผ่านลมหนาว
ปวดร้าวทุกคราคราวราวอดสู
ระลึกถึงแต่นวลหน้ายอดพธู
ขอใจ - กายคืนสู่ถิ่นแห่งเรา
วันวานหวานฉ่ำยังจำมั่น
เกาะเกี่ยวดวงใจกันพลันหายเหงา
มาครานี้ห่างที่รักไม่มีแม้เงา
โอ้ตัวเราแสนเหน็บหนาวร้าวหัวใจ
คำลาก่อนครั้งยังจำมั่น
น้ำใสใสไหลนองนั้นฉันจำได้
อีกสัญญายึดมั่นหนาก่อนลาไป
ระลึกอยู่ในหัวใจไม่มีลืม ๚
14 พฤษภาคม 2548 12:03 น.
ใยไหม
จึงวางระยะห่างของเราไว้
แต่ขอเป็นกำลังใจให้เสมอ
อาจไม่มีใครสักคนที่ห่วงเธอ
ขอจงรู้นะเออจะห่วงเธอตลอดไป
วันนี้รู้เธอเจ็บป่วยไม่สบาย
วันนี้เธอเหนื่อยกายป่วยไข้
จะขอเป็นคนคอยห่วงใย
หากทำได้จะไปอยู่ใกล้ใกล้เธอ
ฉันเองก็ใช่ว่าไม่เจอขวากหนาม
เจ็บปวดทุกทุกยามที่ก้าวเผลอ
ถึงหกล้มใจยังอยู่เคียงคู่เธอ
ระลึกไว้เสมอมีเธอไม่เดียวดาย
ขอเพียงเธอนึกถึงฉัน
แล้วสู้ต่อจนถึงวันที่ไข้หาย
เธอจะหนาวจะร้อนขอจงพักผ่อนให้สบาย
ขออุ่นใจอุ่นกายอย่าได้หวั่นเกรง
11 พฤษภาคม 2548 15:27 น.
ใยไหม
อบอุ่นเมื่อโอบอุ้ม.................โอบกัน
เติมต่อสายสัมพันธ์..............ห่างพ้น
แน่นเหนียวกลับเกี่ยวกัน....กอดก่าย
ดั่งมั่นหมายรักล้น.................ท่วมท้นหฤทัย
ซุกไซร้หนุนตักน้อง...............นัวเนียร์
หรือจิตเจ้าอ่อนเพลีย.............จึ่งได้
ระริกอยู่บนตักเมีย.................มิ่งอยู่ นะเหวย
ยังคิดกอดพรอดให้................หนึ่งน้องหมองศรี
มีเมียหมายมั่นแล้ว..................ลืมจำ
เรียกแม่สาวช่วยนำ.................กอดเคล้า
ดึกดึกดื่นดื่นทำ........................เข้าผิด ห้องเฮย
ทำสะลืมสะลือเหล้า....................จะตบให้หัวหมุน
หน้าส่วนตัว
959
