22 มีนาคม 2548 02:54 น.
ใยไหม
ขอ...มอบรักแน่เเล้ว...............นวลเอย
ฝาก...จิตคิดชื่นเชย.................เช่นนี้
รัก...ยังมั่นอย่างเคย..................เคียงแม่
ไว้...เพื่อคล้องไม่ลี้.................ล่วงพ้นยังถวิลฯ
แม้...ห่างไกลใช่ร้าง...................ฤๅหัน
ดวง...จิตมิแปรผัน.....................แผกเพี้ยน
ดาว...ยังส่องเฉิดฉันท์................ฉานอยู่
ดับ...ซึ่งกิเลสเหี้ยน....................ห่อนให้คุกคามฯ
นวลเอย = แทนหญิงอันเป็นที่รัก
เคียงแม่ = อยู่ใกล้หญิงอันเป็นที่รัก
19 มีนาคม 2548 21:47 น.
ใยไหม
อ่อนแรงแสงอ่อนล้า.เดียวดาย
อ่อนจิตยังมิคลาย.คับข้อง
อ่อนใจเมื่อรักกรายกลับยิ่ง ล้าเฮย
อ่อนอกเมื่อนกร้อง.นิ่งรู้เสนาะเสียงฯ
ศัพท์สำเนียงทราบซึ้งซ่านความ
ครวญคร่ำตระหนักนาม.เหนื่อยล้า
วังเวงแว่วลุกลามล้าอยู่ เดียวเฮย
เพียงพิศให้เหว่ว้าวุ่นพร้อมสับสนฯ
7 มีนาคม 2548 06:45 น.
ใยไหม
น้ำตาที่หลั่งไหลลงมาอาบสองแก้มใส
จะมีไหม?...จะมีใครเข้าใจและรับรู้
ถึงความเจ็บปวดรวดร้าวที่เป็นอยู่
เคยเคียงคู่...แต่วันนี้ที่เป็นอยู่ช่างห่างไกล
กลั่นน้ำจากในใจข้างใน ลึก...ลึก
ในสำนึกวนเวียนจนเจียนสั่นไหว
รักแล้ววันนี้ใยต้องห่างและร้างไกล
เจ็บปวดในหัวใจกว่าสิ่งใดทิ่มแทง
กลัวใจไกลห่างแล้ว..............ลืมกัน
กลัวว่าสายสัมพันธ์...............อ่อนล้า
กลัวใครหนึ่งเฝ้าฝัน..............ใกล้อยู่
กลัวจักกลับไปว้า..................จ่นน้องใจสลาย
ใจเจ็บจนหลั่งน้ำ...........................ออกตา
ปวดจิตรักเย็นชา..........................อ่อนแล้ว
เหนื่อยจนหลั่งออกมา....................ปรากฎ
หยดสู่พวงแก้มแก้ว.......................นิ่มน้องกัลยา
หน้าส่วนตัว
854
