13 กันยายน 2547 00:00 น.
ใยไหม
จะไม่โกรธไม่โทษฟ้า...
ที่ให้ข้าเกิดมาเพื่อรับโทษทัณฑ์
แต่...ขอขอบคุณสวรรค์
ที่ให้โอกาสอันงดงาม
จะไม่โกรธไม่โทษฟ้า...
ที่ให้เวลาอย่างล้นหลาม
เพื่อที่จะชนะกิเลสทราม
ที่คอยลุกลามอยู่ในหัวใจ
จะไม่โกรธไม่โทษฟ้า...
หมู่มวลดาราหรือสิ่งใด
ที่คอยชักนำให้พบรักอันยิ่งใหญ่
แม้จุดหมายจะห่างไกลไกลเท่าเดิม
ด้วยมนุษย์เกิดมา.....
ต้องทนตั้งหน้ารับกรรมเดิม
ชะล้างดวงใจที่เคยหึกเหิม
ขัดเกลาเพิ่มเติมเสริมเมตตาให้เต็ม
เกิดเป็นมนุษย์....
ใช่จุดสิ้นสุดแห่งการเบี่ยงเข็ม
ด้วยหัวใจสมองจักคอยเติมเต็ม
และขัดเกลาทุกข์ด้วยการบำเพ็ญเพียร
11 กันยายน 2547 22:35 น.
ใยไหม
กี่คืนวันที่เฝ้ารอไม่ท้อถอย
กี่วันคืนที่เฝ้าคอยคล้อยห่วงหา
กี่หยดน้ำที่หลั่งไหลจากสองตา
กี่หนาวฝนล่วงมาข้ารอคอย
รักคงมั่นยังอยู่ไม่รู้หาย
แม้เพียงกายห่างไกลไม่เคยถอย
เฝ้าดั้นด้นเสาะหาแม้ค่าน้อย
เธอย้ำรอยมองมาแค่เศษดิน
แม้ความรักที่มีให้ไม่เคยเปลี่ยน
ยังมั่นคงไม่หมุนเวียนเพียรถวิล
เฝ้ารอแล้วรอเล่าด้วยชีวิน
เธอกลับเทียบเปรียบกับดินสิ้นค่านัก
ทั้งมุ่งหมายหมายมุ่งและมุ่งมั่น
เฝ้าบากบั่นเส้นทางไม่คร้ามหัก
กลับมาพบสบพี่ยาไม่พารัก
แต่..ใจฉันยังคงรักปักษ์นิรันดร์....
8 กันยายน 2547 23:08 น.
ใยไหม
๏ละชีพสัตว์เพื่อสร้าง.............เมตตา
ตั้งจิตพร้อมภาวนา...............ยิ่งล้น
หมั่นสร้างหล่อกรุณา............ต่อสัพพะ สัตว์เอย
เกลาขัดให้ผ่านพ้น..............จากห้วงแห่งกรรม๚
๏เคยก่อกรรมชั่วพร้อม..............โทษทัณฑ์
ตั้งแต่หนใดกัน........................ไม่รู้
จึงได้เกิดผลอนันต์...................มากยิ่ง
แสนเหนื่อยเมื่อคิดกู้.................สุขนั้นกลับสนอง๚
๏บางทีคิดทดท้อ.......................เหนื่อยใจ
สู้เพื่อผลอันใด...........................จิตนี้
ได้กลับแค่เพียงใจ......................นิดหน่อย
เหนื่อยหนักพักจิตลี้...................ผ่อนพร้อมกายใจ๚๛
3 กันยายน 2547 13:07 น.
ใยไหม
๏หยุด!!ได้ไหมเข่นฆ่า........ซึ่งกัน
หยุด!!ข่มเหงโรมรัน.............เถิดเจ้า
หยุด!!เพื่อร่วมฝ่าฟัน.............สู้ต่อ กิเลสนา
โลกที่เคยเร่าเร้า......................จักได้สุขสนอง๚
๏กิเลสคนยิ่งร้าย.............เหลือคณา
เกินกว่าผู้ใดมา..............เปรียบได้
เป็นดั่งหนึ่งมนต์ตรา.......เพื่อลุ่ม ไหลหลง
หากละกิเลสไซร้..............เยี่ยงนี้สงบเอย๚
๏มั่นมุ่งหมายก่อสร้าง................กรรมดี
เพื่อประโยชน์ผลมากมี.............สุขแล้
กอบเกื้อผลพร้อมพลี.................เพื่อเหล่า ประชา
สุขจักเปรียบใดแท้....................สุขนี้ยากเสมือน๚
๏กรรมใดคนแกร่งกล้า..............ทำการ
ผลย่อมเหลือประมาณ...........กล่าวอ้าง
ชั่ว-ดีจักขับขาน.......................ออกเพื่อ รู้นา
โลกอาจรุ่มร้อนบ้าง.................แต่แล้วใสเสมอ๚๛
หน้าส่วนตัว
906
