5 สิงหาคม 2546 03:56 น.
ใยไหม
ความเปลี่ยนแห่งชีวิตเริ่มมาหา
ความเปลี่ยนแปลงให้ฉันพาสู่ความฝัน
ความเปลี่ยนแปลงผลักไสให้ไกลกัน
ความเปลี่ยนแปลงสอนให้ฉันได้เข้าใจ
ว่าคนเราที่เขลาเพราะเฝ้าฝัน
ว่าคืนวันจะมีกันฉันสดใส
แต่ความฝันไม่มีแล้วแจวผ่านไป
บัดนี้คงเหลือเพียงใจที่แข็งแรง
แสนโดดเดี่ยวอ้างว้างเพราะร้างคู่
ทนอุดอู้ในกะลาพาหมองไหม้
ไม่มีแล้วคนที่รักและจริงใจ
จบกันไปร้างกันไปไกลเสียที
ตื่นตาลองมองความจริงอันปวดปร่า
เจ็บอุราเมื่อรักขมตรมหมองไหม้
ถึงเจ็บปวดรวดร้าวจนขาดใจ
จะไม่ไปไกลห่างกันฉันสัญญา
5 สิงหาคม 2546 03:50 น.
ใยไหม
บอกกับฉันว่าจะรอ..จะรอวัน
บอกกับฉันว่าสัมพันธ์เราแน่นหนา
บอกกับฉันว่าแน่วแน่ไปในอุรา
บอกกับฉันจะกลับมาแม้นานวัน
จนวันนี้ห่างหายกลายลาลับ
จนวันนี้ใจที่ภักดิ์กลับห่างหัน
จนวันนี้ฉันช้ำเพราะขาดกัน
จนวันนี้สายสัมพันธ์ฉันขาดรอน
คงลืมแล้วคืนวันอันก่อนเก่า
คงลืมแล้วมีสองเราไม่ห่างหัน
คงลืมแล้วความรักเราสายสัมพันธ์
คงลืมแล้วความสัมพันธ์ฉันขาดใจ
อยากให้จำไม่รู้คำจำได้ไหม
อยากให้ใจนี้ไม่ไปเพราะห่วงหา
อยากให้รักคงมั่นฉันสัญญา
อยากให้มาหากันฉันจะคอย