26 พฤศจิกายน 2546 17:32 น.
ใยไหม
เฝ้าคิดถึงใจพี่นี้ที่เคยข้าง
ให้อ้างว้างเมื่อราร้างและห่างเหิน
ไม่มีแล้วเขาจากพรากทางเดิน
คงหลงเพลินเกินใจให้อีกคน
ฉันคนนี้ยังคงภักดิ์และรักอยู่
ฉันคนนี้ยังอยู่คู่สู้ทุกหน
ฉันคนนี้ไม่มีซึ่งหนึ่งอีกคน
ฉันคนนี้ไม่สับสนไม่จนใจ
7 พฤศจิกายน 2546 22:30 น.
ใยไหม
แสงจันทร์งามนวลฉายพรายสาดส่อง
ส่ายตามองไม่เหว่ว้าคราเมื่อเห็น
สวยสะล่างหนักหนาคราเดือนเพ็ญ
ที่ลอยเด่นอยู่ไกลในนภา
.
เห็นสายธารธาราที่ว่าใส
ยิ่งทำให้ใจยิ่งคิดจิตโหยหา
รักที่ผ่านต้องละอานกาลไกลตา
จนเจ็บแปลบแสบอุราเหว่หว้าจริง
..
อธิษฐานด้วยดวงจิตคิดมุ่งมั่น
ขอฝากจันทร์ฝากรักฉันที่ฝันหา
ที่ราร้างพรากใจไปไกลตา
อย่าหวลมาหาข้าพาระทม
ฝากสายน้ำธาราว่าข้าหมาย
ตัดเยื่อใยขาดไปให้หมดสิ้น
ในวันนี้ขอสาปส่งปลงชีวิน
มลายสิ้นความรักนี้ที่หมองมัว
..
ขอเริ่มมีสิ่งใหม่ในดวงจิต
ให้นิมิตรแต่สิ่งดีที่ว่าหวง
ไม่เอาแล้วกาลเก่าเขลาคนลวง
ขอให้ผ่านกาลลับล่วงอย่าทวงเลย