5 ธันวาคม 2546 21:56 น.
ใยไหม
คืนนั้นฉันหนาวเหน็บ.ปวดเจ็บในหัวใจ
จะมีสักคนไหม?เข้าใจฉัน จริงจริง
คืนนี้ฉันหนาวยิ่งเจ็บจริงใจอ่อนไหว
แลหาคนเข้าใจ.จะมีไหมใครซักคน?
.
ว่างเปล่า เข้าวังวน อับจนไม่มีเขา
ปวดร้าวหนาวบรรเทาหากมีเราเคล้าเคียงใจ
.
.เจ็บปวดทุก ทุกครา.ทุกเวลาข้าใจเขลา
ปวดร้าวมานานเนาว์ไม่มีเขา..คนห่างไกล
กายห่างใจห่างตาม
คิดทวงถามสัญญาใคร?
..
คงไม่พบคำตอบใด.นอกจากใจ
ไ ก ล เ ท่ า เ ดิ ม
4 ธันวาคม 2546 09:36 น.
ใยไหม
๑) เกลือบยี่สิบปีนี้ที่ทุกข์โศก
วิปโยคหัวใจให้พลาดหวัง
ชะตาน้อยต่ำต้อยค่อยพินธุ์พัง
จำต้องยั้งอารมณ์ข่มน้ำตา
๒) ทุกข์ถาโถมโหมเข้าเร้าชีวิต
โอ้ดวงจิตคิดไปให้โหยหา
จวบวันนี้ผิดหวังหลากครั้งครา
ก็สู้ทนมิอ่อนล้าหรอกหนาใจ
๓) ย้อนอดีตชีวิตเมื่อสิบสาม
โรคมาคามขื่นขมระทมไหม้
ด้วยสมองต้องมาล้าโรคาภัย
รักษาให้สุดทนจนหายดี
๔) ระยะร่วมสิบปีพี่น้องเอ๋ย
พ่อแม่เผยเหนื่อยหนักไม่ยักหนี
ด้วยความหวังพลังรักตระหนักดี
อยากเห็นลูกได้ดีมีสุขกาย
๕) พอความหวังครั้งเกิดเพริศใจแจ้ง
กลับแสดงผิดคาดที่มาดหมาย
ลูกคนนี้เจ็บหนักจักมลาย
ด้วยโรคร้ายหมายเบียดเฉียดชีวา
๖) ทั้งพ่อแม่แลเห็นเป็นแก่เฒ่า
ยังฟูมเฝ้าปกปักษ์และรักษา
เปรียบร่มโพธิ์คุ้มครองตรองเรื่อยมา
สู้อุตส่าห์อดทนจนหายดี
๗) ผ่านมาแล้วเนิ่นนานตำนานเศร้า
บอกเรื่องความจริงอิงตามที่
หากชีวิตลูกม้วยด้วยทันที
ยังล้นปรี่หวังมอบตอบแทนคุณ
....
3 ธันวาคม 2546 16:00 น.
ใยไหม
เกลือบยี่สิบปีมาข้าทุกข์โศก
วิปโยคโศกในใจให้พลาดหวัง
ด้วยชะตานำพัดซาซัดพัง
จึงต้องพลั้งต้องหยุด ผุดน้ำตา
ทุกข์เข้ามาไม่เคยรอต่อชีวิต
ใจเจียนจิตคิดไปให้โหยหา
ถึงวันนี้ผิดหวังหลายครั้งครา
ก็ยังพาไม่อ่อนล้าหรอกหนาใจ
ทุกข์ครั้งแรกในชีวิตติด 13
ทุกข์โมงยามขื่นขมตรมหมองไหม้
ด้วยสมองต้องมาล้าหายไป
ต้องสร้างใหม่จนได้เกลือบหายดี
เป็นสิบปีรู้ไหมพี่ทั้งหลาย
พ่อแม่เหนื่อยเมื่อยแทบตายไม่ถอยหนี
ด้วยหวังให้ลูกนั้นนั่นหายดี
เหมือนคนนั้นคนดีเหมือน ใคร ใคร
2 ธันวาคม 2546 23:10 น.
ใยไหม
เหมือนสายฝนหล่นลงมาจากฟ้ากว้าง
เหมืืือนน้ำค้างที่หล่นคว้างกลางเวหา
เหมือนหยาดฝนดลลงมาคราน้ำตา
เหมือนอุราต้องอำำลาพาระทม
ระลึกถึงใครคนหนึ่งซึ่งเคยรัก
ระลึกถึงหนึ่งใจภักดฺ์รักขื่นขม
ระลึกถึงคนที่ในใจต้องตรม
ระลึกถึงจึงระทมขมดวงแด
โอ้กุศลผลกรรมนำหนุนส่ง
โอ้มาลงตรงจิตคิดหันเห
โอ้ความรักใจภักดิ์ไม่ผันแปร
โอ้อ่อนแอเพราะแพ้ใจใครคนทำ
....
26 พฤศจิกายน 2546 17:32 น.
ใยไหม
เฝ้าคิดถึงใจพี่นี้ที่เคยข้าง
ให้อ้างว้างเมื่อราร้างและห่างเหิน
ไม่มีแล้วเขาจากพรากทางเดิน
คงหลงเพลินเกินใจให้อีกคน
ฉันคนนี้ยังคงภักดิ์และรักอยู่
ฉันคนนี้ยังอยู่คู่สู้ทุกหน
ฉันคนนี้ไม่มีซึ่งหนึ่งอีกคน
ฉันคนนี้ไม่สับสนไม่จนใจ
หน้าส่วนตัว
785
