25 มิถุนายน 2548 12:54 น.
ใยไหม
๏ รอยรักเคยร่ำร้อง.....................ในใจ
จนบัดนี้อาลัย..................................ขาดวิ้น*
หนาว ฝนผ่านเลยไป...................ห่อนหยุด นิ่งเฮย
ช่วยรักษาใจสิ้น...............................แหลกแล้วใจงาม ๚
๏ งดงามยามจิตนี้...........................รักเอย
ระส่ำยามแย้มเปรย..........................รุ่มร้อน
ผกผินจากถิ่นเคย.............................ปรากฎ งามนอ
รักจักพรากไม่ย้อน..........................กลับแล้วเป็นฉไน ๚
๏ เรไรหริ่งหรีดร้อง.........................ก้องพนา
แว่วแว่วเสียงสกุณา..........................ขับร้อง
กังวานยิ่งตรึงตรา.............................ในจิต เราเฮย
หวานแว่วเสียงแผ่ก้อง......................ทุ่งท้องทุกคราว ๚
๏ วับวาวคราวที่น้อง............................เคียงกาย
ร้อนรุ่มเหมือนใจชาย............................ผ่าวแล้ว
เพียงโอษแม่แย้มพราย........................สิ่งต้อง การนอ
พี่เร่งรีบไม่แคล้ว.................................เพื่อน้องสุขใจ ๚
๏ ใดใดในโลกล้วน.............................อนิจจัง
รักที่เคยหยัดยัง...................................เสื่อมได้
ใช่เพียงพี่ผิดดัง.....................ดวงจิต แม่เฮย
เรามิใช่คู่ไซร้......................................จึ่งต้องห่างเหิน ๚
๒๕ มิถุนายน ๒๕๔๘
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
16 พฤษภาคม 2548 16:22 น.
ใยไหม
๏ เคว้งคว้างอ้างว้างอย่างหวามไหว
เส้นเสียงของหัวใจแสนไหวหวั่น
รอรัก.. รอคอย... รอคืนวัน
ครานี้มาวสันต์อีกฤดู
ร้าวรานมานานผ่านลมหนาว
ปวดร้าวทุกคราคราวราวอดสู
ระลึกถึงแต่นวลหน้ายอดพธู
ขอใจ - กายคืนสู่ถิ่นแห่งเรา
วันวานหวานฉ่ำยังจำมั่น
เกาะเกี่ยวดวงใจกันพลันหายเหงา
มาครานี้ห่างที่รักไม่มีแม้เงา
โอ้ตัวเราแสนเหน็บหนาวร้าวหัวใจ
คำลาก่อนครั้งยังจำมั่น
น้ำใสใสไหลนองนั้นฉันจำได้
อีกสัญญายึดมั่นหนาก่อนลาไป
ระลึกอยู่ในหัวใจไม่มีลืม ๚
14 พฤษภาคม 2548 12:03 น.
ใยไหม
จึงวางระยะห่างของเราไว้
แต่ขอเป็นกำลังใจให้เสมอ
อาจไม่มีใครสักคนที่ห่วงเธอ
ขอจงรู้นะเออจะห่วงเธอตลอดไป
วันนี้รู้เธอเจ็บป่วยไม่สบาย
วันนี้เธอเหนื่อยกายป่วยไข้
จะขอเป็นคนคอยห่วงใย
หากทำได้จะไปอยู่ใกล้ใกล้เธอ
ฉันเองก็ใช่ว่าไม่เจอขวากหนาม
เจ็บปวดทุกทุกยามที่ก้าวเผลอ
ถึงหกล้มใจยังอยู่เคียงคู่เธอ
ระลึกไว้เสมอมีเธอไม่เดียวดาย
ขอเพียงเธอนึกถึงฉัน
แล้วสู้ต่อจนถึงวันที่ไข้หาย
เธอจะหนาวจะร้อนขอจงพักผ่อนให้สบาย
ขออุ่นใจอุ่นกายอย่าได้หวั่นเกรง
11 พฤษภาคม 2548 15:27 น.
ใยไหม
อบอุ่นเมื่อโอบอุ้ม.................โอบกัน
เติมต่อสายสัมพันธ์..............ห่างพ้น
แน่นเหนียวกลับเกี่ยวกัน....กอดก่าย
ดั่งมั่นหมายรักล้น.................ท่วมท้นหฤทัย
ซุกไซร้หนุนตักน้อง...............นัวเนียร์
หรือจิตเจ้าอ่อนเพลีย.............จึ่งได้
ระริกอยู่บนตักเมีย.................มิ่งอยู่ นะเหวย
ยังคิดกอดพรอดให้................หนึ่งน้องหมองศรี
มีเมียหมายมั่นแล้ว..................ลืมจำ
เรียกแม่สาวช่วยนำ.................กอดเคล้า
ดึกดึกดื่นดื่นทำ........................เข้าผิด ห้องเฮย
ทำสะลืมสะลือเหล้า....................จะตบให้หัวหมุน
4 เมษายน 2548 12:56 น.
ใยไหม
๏อัปรีย์ชนแน่แท้..........................จุดไฟ
จึงพล่าผลาญบรรลัย.......................เยี่ยงนี้
เข่นฆ่าเพื่อนพ้องไทย....................บริสุทธิ์
เพียงเพื่อให้ป่นปี้..........................ลุด้วยเจตนา๚
๏คนหรือสัตว์คิดได้.....................แค่ตาย
ในจิตขาดละอาย..........................สิ้นแล้
จึงคิดแค่เพื่อนวาย......................ข้าสุข แท้นอ
ขาดซึ่งสำนึกแท้...........................สุขได้เช่นไร๚
๏นรกเกิดก่อแล้ว.........................ลึกลง จิตเฮย
จึงคิดกระทำจง.............................แบบบี้
ผ่านแล้วจิตเจ้าคง.........................สุขแน่ จริงเฮย
สัตว์นรกคิดแค่นี้...........................ค่งได้ใช้กรรม๚
๏ประตูนรกเปิดแล้ว...................รับมัน
พวกคิดทำลายกัน......................กวาดสิ้น
ชดใช้เถิดฆ่าฟัน........................เห็นสนุก
ขอจงคิดด่าวดิ้น...........................ต่อแคว้นนรกภูมิ๚
หน้าส่วนตัว
890
