31 กรกฎาคม 2548 12:35 น.
ใยไหม
๏ เฝ้าเสาะหารักแท้........................พึงมี
จากเธอผู้แสนดี...............................ที่ให้
เหน็ดเหนื่อยหลากหลายที..............ไม่บ่น ท้อเฮย
เสาะสืบแม้ยากไร้............................เพื่อได้รักมา ๚
๏ หลงลืมไปเกิดขึ้น......................ทุกคน
รักเกิดจากจิตดล.............................ใช่ร้าย
นามความรักใช่ปน........................ร้อยเล่ห์
เกิดก่อแล้วคงคล้าย.........................ยิ่งล้นศรัทธา ๚
๏ เคยอธิษฐานจิตแล้ว.....................เสี่ยงเทียน
ขอรักคงวนเวียน.............................คู่คล้อง
อย่าได้ห่างออกเพียร.......................พรากผ่าน ไปนา
คิดพร่ำเพรียกกู่ร้อง..........................เพื่อได้กลับคืน ๚
๏ และแล้วก็กลับฟื้น............................อีกครา
เพราะพึ่งแรงศรัทธา.............................มากล้น
ที่มีอยู่เสมอนา......................................ในจิต แท้เฮย
ยึดมั่นรักไม่พ้น.....................................จักแท้คืนสนอง ๚
14 กรกฎาคม 2548 13:20 น.
ใยไหม
๏ อัตตาคือตัวตนยึดติดผลประโยชน์ใด
พึงทำแต่ดีไว้แล้วจักให้ประโยชน์เอง
ระลึกตรึกเสมอผลกรรมเจอใช่ข่มเหง
ตัวทำจักรับเองอย่ากลัวเกรงยอมแพ้มัน ๚
++++++++
ระลึกตรึกเสมอ
ผลกรรมเจออย่าหุนหัน
ตั้งมั่นรับโทษทัณฑ์
ต่อสู้กันจนบรรเทา
หากเหนื่อยก็หยุดพัก
หากท้อนักพักเถิดเรา
เติมต่อใจเขลาเขลา
แม้หนักเบาอย่าเฉาไป
ยึดมั่นทำกรรมดี
ประโยชน์มีที่ยิ่งใหญ่
ฉุดช่วยเหล่าเวไนย
ที่เดินไปสู่นรกภูมิ
+++++++++++
๏ นำทางเพื่อเหล่าพ้อง.............เวไนย
คงมั่นดำเนินไป........................ถูกต้อง
มุ่งมั่นผ่านทางไกล...................เพื่อประโยชน์ สุขเฮย
ฟันฝ่าด้วยจิตคล้อง...................จักพร้อมค่าเสมอ ๚
***ความสำเร็จจักได้มาด้วย มุ่งมั่น ฟันฝ่า พยายาม...
14 กรกฎาคม 2548
9 กรกฎาคม 2548 20:40 น.
ใยไหม
๏ หากสัญญาพี่ให้................พึงถนอม
ขออย่าคิดตรมตรอม...........เหว่ว้า
วสันต์ตรีผ่านใช่ยอม...........หยุดอยู่ พี่เฮย
สู้เถิดจิตเกร่งกล้า...............อย่าแพ้อารมณ์ ๚
๏ อาจเหงาอาจเหว่ว้า...............บางวัน
หากจิตไม่แพ้มัน.....................ต่อสู้
จะชนะขาดหมื่นพัน..................อุปสรรค พี่เฮย
เหงาผ่านจะรับรู้.......................ค่าด้วยความหมาย ๚
๏ จิตเป็นนายย่อมรู้...................ทิศทาง
กายเป็นบ่าวห่อนละวาง..............เหนื่อยล้า
มุ่งมั่นอย่าเลือนลาง..................แม้ผ่าน วันเฮย
อุปสรรคมากทายท้า..................จักด้อยค่าเสมอ ๚
27 มิถุนายน 2548 16:21 น.
ใยไหม
ด้วยหญิงหนึ่งขาดแล้ว.........................สำคัญ
จึงไม่อยากแม้หัน................................มองชม้าย
มอบเพื่อนเพื่อได้ฉันท์.........................ครบหมู่ นะเหวย
ด้วยไม่เอาจึ่งร้าย..................................เพื่อพ้นมือตน
หาทางเพื่อแหวกหญ้า..........................ให้เดิน
หวังว่าเธอเพลิดเพลิน...........................ค่งได้
ลืมตนซึ่งเคยดำเนิน...............................รักอยู่ นาพ่อ
มาสนุกกับเพื่อนไซร้................................พี่ได้ชิ่งหนี
เหตุผลคนไม่ต้อง......................................การเรา
คงคิดว่าโง่เขลา........................................มากด้วย
จึงกระทำอย่างใจเหมา..............................คิดอยู่
คนที่ร้ายขอม้วย.......................................จบแล้วชั่วสนอง
*****โอม....มะลึกกึ๋กกึ๋ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
27 มิถุนายน 2548 13:41 น.
ใยไหม
๏ คนเราหากขาดแล้ว.........................น้ำใจ
จักกระทำแม้สิ่งใด................................หมดแล้
ขาดซึ่งหนึ่งน้ำใน..................................หทัยอยู่ นะเหวย
คงมินานเนิ่นแท้...................................มิตรแพ้การกระทำ ฯ
.
๏ กวีหากขาดไร้.................................ใจงาม
คงก่อเกิดผลตาม................................ไป่ได้
บางคนยิ่งใจทราม..............................หยามลู่ กวีนา
หาเหตุที่พ้องไซร้...............................เพื่อได้ทำลาย ฯ
๏ไม่มีใครเล่นลิ้น................................พลิกแพลง
หากจิตเจ้านักเลง................................มุ่งร้าย
ขานบอกเพื่อนกันเอง..........................ร้ายอยู่ หทัยเวย
รู้คิดแค่คลับคล้าย................................ก็ย้ำเรื่องจริง ฯ
๏หาหลักฐานพิสูจน์แม้..........................เป็นจริง
ใช่แค่เพียงอ้างอิง..............................เชื่อแล้ว
คนฉลาดย่อมไม่ชิง.............................สุกก่อน ห่ามเฮย
นางเอกอย่างท่านแคล้ว......................คิดรู้สิ่งเห็น ฯ
๏ตา-ใจ-สมอง หากรู้.............................ด้วยกัน
เป็นซึ่งหลักฐานอัน................................มั่นแม้น
ตัวเองคิดเพียงวัน.................................ใช่ว่า ฉลาดเฮย
หากคิดใช่เพียงแค้น..............................ย่อมรู้สิ่งไหน ฯ