28 พฤษภาคม 2547 12:40 น.
ใยฝ้าย
เวลาเดินต่อไปอย่างไม่อยุด
แต่ความรักของเรากลับอยู่แค่นี้
ไม่เดินต่อกลับถอยหลังลงทุกที
และก็สิ้นสุดแค่นี้เหมือนนาฬิกาตาย
28 พฤษภาคม 2547 11:27 น.
ใยฝ้าย
เธอไม่ใช่อากาศธาตุออกซิเจน
ไม่ใช่สิ่งจำเป็นในชีวิตฉัน
ที่ผ่านมาเป็นแค่ยาเสพาติด
ที่ฉันหลงเข้าใจผิดว่าต้องการ
และเมื่อเธอจากไป
เมื่อเวลาแห่งความเสียใจได้พ้นผ่าน
ฉันจึงเข้าใจว่าความรักไม่มีอะไรยืนนาน
และความทรมานก็ไม่มีอะไรยั่งยืน
ฉันก็ยังมีชีวิตอยู่และรับรู้ว่ายังมีสิ่งอื่น ๆ
ขอบคุณโชคชะตาที่พาเธอไปไม่ย้อนคืน
และปลุกให้ฉันตื่นจากฝันลวง
28 พฤษภาคม 2547 10:59 น.
ใยฝ้าย
รอ ไม้หันอากาศ กอ รัก
คำที่ฉันเคยนึกทักว่ามากค่า
แต่สุดท้ายวันเวลา
ก็ทำให้ฉันรู้ว่ามันไม่ได้มีค่ามากมาย
รอ ไม้หันอากาศ กอ รัก
ช่างสั้นนักใครอยากเอ่ยก็เลยง่าย
มีค่าแค่ฝุ่นลบ-ถ่มน้ำลาย
เป็นคำอุทานง่าย ๆ ของ
ผู้ชายคนดี
หน้าส่วนตัว
710
