สายน้ำของใจ

ใยฝ้าย

น้ำตาไหลผ่านหัวใจ
รักเคยสดใสกับหม่นหมอง
คนรักของฉันมาลาจากจร
ไม่แม้แต่หันมามองตอนจากไป
คำลาสักคำก็ไม่มี
เหลือไว้ตรงนี้คือความเจ็บช้ำ
กับคำถามในหัวใจที่เธอไม่ยอมบอกกัน
คือเธอทำไมทิ้งกันอย่างง่ายดาย				

รัก......ดั่ง........สายลม

ใยฝ้าย

อยากบอกว่า...............

ใยฝ้าย

อยากบอกว่ารักเธอเท่าฟ้า
ความรู้สึกไม่เคยอ่อนล้าหรือหวั่นไหว
ถึงแม้ว่าเราต้องห่างกันไปไกล
แต่หัวใจยังไงก็ไม่ไกลตาม
อยากบอกว่ารักเธอเท่าฟ้า
วันเวลาที่ผ่านมายังมีค่ากว่าวันไหน
รักเรายังอยู่เคียงข้างในหัวใจ
แม้เส้นทางยาวไกล
หนทางข้างหน้าจะต้องฟันฝ่ากับอะไร
หัวใจจะขอสู้ต่อไป
เพื่อวันหน้าฟ้าใหม่
วันที่หัวใจสองเราได้พบกัน				

คำขอร้องของก้อนหิน

ใยฝ้าย

คำขอร้องคำหนึ่งของก้อนหิน
โปรดอย่าทอดทิ้งอย่านิ่งเฉย
อย่าทอดทิ้งก้อนหินก้อนนี้เลย
โปรดอยู่เคียงข้างอย่างเคยผ่านมา
เพราะฉันเป็นก้อนหินที่อ่อนไหว
เป็นก้อนหินที่มีหัวใจมีความหวัง
มีความรักความรู้สึกผูกพัน
ไม่ใช่ก้อนหินที่หมดหวังหมดกำลังใจ
แต่หากเธอจะอยู่อย่างสงสาร
ก้อนหินคงทรมานหมดความหวัง
จากไปเถอะทิ้งก้อนหินที่หมดพลัง
แล้วสักวันก้อนหินจะค่อย ๆ พังทลายเอง				

แด่เธอคนดี

ใยฝ้าย

หลับเถอะคนดีจะยิ้มส่ง
แม้ข้างหน้าจะต้องจมกับความเหว่หว้า
ฉันก็ขอรับไว้ด้วยน้ำตา
ขอเพียงแค่รู้ว่าเธอหลับอย่างสุขใจ
      ไม่ต้องห่วงคนอยู่หลังจะคอยเฝ้า
      ดูแลเงาบาง ๆ ที่จางหาย
      ถึงแม้ว่าจะต้องเลือนลับจนดับไป
      ก็จะอยู่ดูไว้จนลับตา
หลับให้สุขเถอะนะไม่ต้องห่วง
แม้เวลาจะล่วงนานหนักหนา
ฉันจะเก็บเธอไว้ทุกเวลา
เก็บไว้จนกว่านาทีสุดท้ายแห่งหัวใจ