ใบไม้ตรม ขมขื่น ในคืนเหงา พายุเร้า ลมแรง แกล้งให้ไหว ลมกระชาก รอนลิด ปลิดขั้วใบ เกินทานได้ ลอยลิ่ว ปลิวลม ใบไม้สีชมพู คู่ใจม่วง ละลิ่วร่วง ลงดิน สิ้นคุณค่า ลอยเคว้งคว้าง สุดแต่ลม จะพรมพา เมื่อลมล้า ใบไม้ ได้เพียงอาย ใบไม้ร่วง สู่ดิน สิ้นศักดิ์ศรี ณ วันนี้ ใบไม้ ไร้ความหมาย ใบไม้พลิ้ว ตามลมพา น่าเสียดาย ลมลวงร้าย โบยโบก โศกชั่วกาล ใบไม้น้อย ลอยเคว้ง ตามเพลงพัด ลมสะบัด พาพราก หลุดจากก้าน หมดความเขียว สุดใส ในวันวาน เวลาผ่าน ใบไม้น้อย ลอยสู่ดิน