30 กรกฎาคม 2544 09:10 น.
ใบไม้
เหนื่อย....
จึงมาเรื่อยเรื่อย ไล่ตามฝัน
ไร้เรี่ยวไร้แรงโรมรัน
ใจหวั่น-กายล้าโรยแรง
กลัวฝันไปไกล
จนไล่ไม่ทันฝันแท้ง
ทุกข์ร้ายรายทางระวังระแวง
เคลื่อนกายตามลำแสงแห่งความหวัง
หวังใจให้ฝันหยุดรอ
กายเหนื่อยใจไม่ท้อไม่หยุดยั้ง
เรื่อยเรื่อย เฉื่อยเฉื่อยลำพัง
กำลังพอมีให้เคลื่อนกาย
เพียงเพราะความฝัน
การเดินทางมีสีสันมีความหมาย
แม้เหนื่อยแม้ล้าเจียนตาย
สุดท้ายพบฝันเท่านั้นพอ.
20 กรกฎาคม 2544 06:17 น.
ใบไม้
อาจเพราะเรายังอ่อนแอเกิน
จะสู้เผชิญกับความหวั่นไหว
จึงทำให้การเดินทางที่ต้องก้าวไป
หยุดการเคลื่อนไหวเดินทาง
ก้าวเถิดก้าว
ค่อยค่อยก้าวค่อยค่อยย่าง
สิ่งหวังแม้อาจอยู่ดูเลือนลาง
แต่คงไม่ไกลห่างเกินได้มา
เมื่อรู้ว่าความอ่อนแอ
คือสาเหตุแห่งการพ่ายแพ้ไม่เป็นท่า
ประสบการณ์คงบ่มเกิดปัญญา
ให้คำตอบของปัญหาว่าต้องแกร่ง.
12 กรกฎาคม 2544 09:11 น.
ใบไม้
เมื่อชีวิตเริ่มต้น
หมายถึงการสู้ทนเริ่มขึ้น
ตนต้องตั้งตนให้หยัดยืน
ไม่ไหวหวั่นวันคืนร้ายใด.