15 พฤศจิกายน 2544 05:13 น.
ใบไม้
ด้วยอิสระแห่งความฝัน
จึงมั่นจึงรั้นจึงกล้า
ด้วยอิสระของวันเวลา
จึงเดินมาช้าช้าชะล่าใจ
คิดว่าการได้เรียนรู้ทุกข์
ด้วยตัวเองคือความสุขยิ่งใหญ่
ด้วยลำพังจะคว้าฝันอันแสนไกล
คำแนะนำใดใดไม่รับฟัง
ปิดหูปิดใจเดินมา
เดินดุ่มช้าช้าล่าความหวัง
ทุกสิ่งทุกอย่างคือลำพัง
โลกภายนอกปิดบัง ปล่อยวาง
ขอบคุณวันเวลา.......
สอนฉันให้รู้ค่าสิ่งรอบข้าง
ได้รู้ว่าวิถีการดำเนินทาง
สิ่งต่างต่างต้องพึ่งพิงต้องพึ่งพา.
9 ตุลาคม 2544 06:51 น.
ใบไม้
ดื่มน้ำตาด้วยความเศร้า
แกล้มเหงาเคล้าความฝัน
เมามายจะคว้าจันทร์
เมามันเมาฝันดี
โลกสวยด้วยความฝัน
เมาทั้งวันเมาฝันสี
เมามายมาหลายปี
เพราะฝันมีที่ฝันลม.
9 ตุลาคม 2544 06:41 น.
ใบไม้
พรุ่งนี้ความเศร้าจะผ่านไป
เพียงทำใจรับมันในวันนี้
วันเศร้าไม่อาจเศร้าตลอดปี
วันคืนดี-ดีมีมากมาย
พรุ่งนี้นาทีเช้า
ความเศร้าจะเลือนรางและจางหาย
ความเศร้า จะเศร้าเหงาเดียวดาย
ความสุขปรากฎกายทักทายใจ.
23 กันยายน 2544 06:14 น.
ใบไม้
ดาวหล่นเป็นฝนฟ้า
งามตาฟ้างามยิ่ง
สีแรงแสงงามจริง
พร่าพริ้งพริ้มพราวพราย
หล่ยร่วงจากห้วงฟ้า
ดังฝนห่าพาใจหาย
ดาวเรื่องรองทองกระจาย
วาระท้ายคล้ายจบลง
ฟ้ารุ่งพรุ่งนี้เช้า
คงเพียงเงาฝุ่นดาวผง
ทิ้งร่องรอยความยืนยง
งามบรรจงคงเคยงาม
หมดแล้วดาวหมดฟ้า
หมดเวลาฟ้าอร่าม
ค่ำคืนผืนฟ้าคราม
คงเพียงยามความมืดมน
ฝันเฟื่องกี่เรื่องราว
ถึงคราคราวดาวฝันหล่น
ลงเรี่ยวแรงกี่อดทน
แหลกเป็นฝนหล่นลงใจ.
19 กันยายน 2544 07:53 น.
ใบไม้
หอบน้ำใสจากใจจริงเอามาฝาก
แด่หนูผู้ลำบากยังยากไร้
ทุกสิ่งสื่อค่ามาจากใจ
ขอเธอจงรับไว้ด้วยยินดี
เพียงอิ่มท้องน้องจงเพียรรักเรียนรู้
ขยันดูขยันอ่านสานฝันสี
อย่าน้อยใจโชคชะตาฟ้าที่มี
ในวันนี้เพื่อวันหน้าจงฝ่าฟัน
เธออาจหวังฝังใจให้วันสุข
หวังพ้นทุกข์ที่รุกโรมโทรมความฝัน
หวังดวงดาวหวังชีวิตที่ครบครัน
หวังพบวันฝันพรายคว้าได้มา
หากวันนี้มีฝันจงฝันเถิด
ฝันบรรเจิดเฉิดฉายพรายคุณค่า
เพียงมีแรงจงโรมรันอย่ารอนลา
ก้าวช้าช้าฟ้าข้างหน้านั้นสวยงาม
จงมุมั่นมุ่งหน้าอย่าหวั่นไหว
กำลังใจจากผู้คนนั้นล้นหลาม
เฝ้ามองดูเด็กดีที่พยายาม
จงก้าวข้ามวันเวลาอย่าท้อใจ.