25 มิถุนายน 2544 22:07 น.
ใบรัก
น้ำตา...
รินไหลออกมาจากใจ
นี่เธอร้องไห้
เป็นเพราะใครกัน
สิ่งใดที่หวาดไหว
อะไรที่ต้องไหวหวั่น
อย่าใส่ใจกับสิ่งเลวร้ายเหล่านั้น
ขอเธอมุ่งมั่น...สานฝันต่อไป.
25 มิถุนายน 2544 21:17 น.
ใบรัก
อย่างฉัน
คงได้เพียงแค่ฝันเท่านั้น
การทักทายพูดคุยกัน
คงไม่มีวันเป็นไป
แม้หัวใจจะร่ำร้อง
อยากครอบครองอย่างฝันใฝ่
แต่คงเป็นได้แค่ที่ใจ
ความจริงยังไกลเกินพบเจอ.
25 มิถุนายน 2544 20:46 น.
ใบรัก
.....................
ผ่านไปผ่านมา
เจอะหน้าแต่ไม่เคยยิ้มให้
เป็นอย่างนี้เรื่อยมาและอาจเรื่อยไป
ก็ได้แต่ทำใจรับความเป็นจริง
เธออาจยังไม่รู้
และฉันก็รู้เวลาไม่เคยหยุดนิ่ง
หนึ่งในนาทีที่จะผ่านเธออาจได้รู้ความเป็นจริง
กับบางสิ่งที่ฉันเก็บไว้ในใจ.
12 มิถุนายน 2544 15:45 น.
ใบรัก
เดียวดายอยู่กับความเศร้า
ทนเหงาอยู่กับความหวั่นไหว
เสียน้ำตาอยู่กับความเสียใจ
เป็นเธอได้ไหมช่วยปลอบโยน
เหนื่อยพอแล้ว
กับการต้องแจวเรืออยู่กลางทะเลโพ้น
ทั้งไต้ฝ่น เฮอริเคน พายุโซน
กระหน่ำหระโจนไม่ยั้งแรง
ฉุดฉันออกไปที
ไปให้พ้นจากที่นี่...ที่ไหนสักแห่ง
จะดาวจันทร์สีเหลือง ดาวอาทิตย์สีแดง
จะไกลสักกี่ปีแสง...เพียงมีเธอฉันจะไป.
12 มิถุนายน 2544 14:13 น.
ใบรัก
ฝากสายลมหมุน
หอบความคิดถึงอ่อนอุ่นไปให้
แล้วเก็บความรู้สึก...ห่วงใย
เป็นลมสายพลิ้วตามไปให้ที
ไม่ว่าเธอจะอยู่ตรงไหน
วอนลมหอบนำไปให้ถึงที่
ให้เธอรับรู้ความรู้สึกที่มี
และไม่หวังได้รับความรู้สึกดีดีกลับมา.