29 กรกฎาคม 2548 22:14 น.
ใบบอนแก้ว
...ใจร้าง ห่างใจ เมื่อไกลจาก
หมดซาก รักหมด ให้หดหาย
กลัวเอง เกรงกลัว ตัวรักตาย
คลอนคลาย หวั่นคลอน เมื่อตอนไกล
เหงาสุด จุดเหงา ทุกเช้าค่ำ
เย็นย่ำ เนื้อเย็น เป็นไฉน
มีสุข ทุกข์มี นี้อย่างไร
หวั่นไหว นึกหวั่น น้องนั้นเลือน
มองดาว คราวมอง ทั่วท้องฟ้า
ให้หา หวนให้ อย่างใดเหมือน
คิดถึง จึงคิด สะกิดเตือน
หลายเดือน หลากหลาย ปนร้ายดี
ดาวหนอ ขอดาว ส่งข่าวถึง
ติดตรึง รักติด มิคิดหนี
ว่าไว้ ใจว่า ทุกนาที
ใจนี้ มั่นใจ มอบให้ครอง
ห่างไกล ใช่ห่าง คิดร้างรัก
กลัวนัก พี่กลัว เกิดมัวหมอง
มั่นไว้ ใจมั่น หมั่นตรึกตรอง
บอกน้อง พี่บอก ฝากออกไป
คิดถึง พึงคิด ขอสิทธิ์ห่วง
วันล่วง เลยวัน อย่าหวั่นไหว
รอคืน ฝืนรอ อย่าท้อใจ
ห่างไกล แสนห่าง มิร้างลา...
หมายเหตุ ในแต่ละวรรคซ้ำคำที่ 1 และคำที่ 4