23 กันยายน 2547 22:11 น.
ใบบอนแก้ว
...ใจเหงาเหงา เฝ้าคิด ว่าผิดไหม
เรื่องซึ้งซึ้ง ตรึงใจ ยามให้หา
เหมือนรุ่มรุ่ม รุมร้อน กร่อนชีวา
จนหมองหมอง มองฟ้า พาหม่นใจ
มานึกนึก ตรึกตรอง เมื่อมองฟ้า
เรื่องต่างต่าง ค้างคา ควรปราศรัย
กล่าวดีดี มีเหลือ ซึ่งเยื่อใย
รักดีดี ที่ให้ คงได้มา
เคืองใครใคร ได้เล่า เรื่องเรานั่น
เรื่องมั่วมั่ว พัวพัน นั้นแน่นหนา
สิ่งต่างต่าง ร้างไกล ไปทันตา
สิ่งใดใด ไร้ค่า เวลาเคือง
ดูหม่นหม่น ต้นหญ้า พาบ่งชี้
ใบเขียวเขียว เดี๋ยวนี้ เป็นสีเหลือง
เฝ้าคิดคิด ผิดหนัก รักมาเปลือง
เพียงนิดนิด คิดเปลื้อง มากเรื่องดู
ใจเหงาเหงา เฝ้าครวญ ให้หวนหา
เคยใกล้ใกล้ ไยมา พาอดสู
คิดนิดนิด คิดเล่น ผิดเป็นครู
อยากกอดกอด ยอดชู้ เคยดูใจ
เธอเธอเธอ เธอรัก อีกสักนิด
ฉันเหงาเหงา เฝ้าคิด จะผิดไหม
สิ่งดีดี ที่รัก เคยจากไป
มาเติมเติม เริ่มใหม่ ได้ไหมเธอ...
หมายเหตุ....บังคับพิเศษ 1. ซ้ำคำที่ 2 และ 3 ในแต่ละวรรค
2. ซ้ำคำแรกของวรรคสดับกับคำสุดท้ายของวรรคส่ง
11 กันยายน 2547 21:09 น.
ใบบอนแก้ว
...ขอแค่ข้าม ความตรม ที่ขมขืน
แค่ข้ามคืน สับสน และหม่นหมอง
ขอข่มใจ ให้หลับ แล้วรับรอง
เรื่องร่ำร้อง เรียกหา สิ้นคาใจ
แม้มันยอก ตอกย้ำ สุดช้ำทรวง
คงลุล่วง ผ่านพ้น ที่ทนไหว
ขอแค่คืน กลืนกล้ำ สิ้นช้ำใน
ความหมองไหม้ ย่ำแย่ หายแน่นอน
รับรองเรื่อง เคืองขุ่น เมื่อหมุนผ่าน
ตายตามกาล เวลา ไม่มาหลอน
เหมือนหมดกรรม ทำกัน ตามบั่นทอน
ใช่ออดอ้อน ห่วงหา ให้ปรานี
ขอแค่ฝืน ยืนดู อีกครู่หนึ่ง
คนเคยซึ้ง ตายเซ่น สิ้นเป็นผี
ลมหายใจ ให้หัก ความภักดี
ล้วนล้นปรี่ มากกว่า หมดค่าตาม
ยังอยากรู้ อยู่นิด ช่วยคิดตอบ
ชังหรือชอบ ช่วยที คำที่ถาม
เธอไห้หา หน้าโลง กี่โมงยาม
หรือเหยียดหยาม ให้กัน กี่วันคืน
คงแค่นี้ ที่ขอ เพียงพอค่า
ขอแค่หยด น้ำตา เธออย่าฝืน
รินรดเผื่อ เพื่อย้ำ ความกล้ำกลืน
หากเธอยื่น มอบให้ จากใจจริง...
หน้าส่วนตัว
1631
