26 กุมภาพันธ์ 2546 23:33 น.
ใบบอนแก้ว
...พอดีงานการที่ทำจำจากน้อง
น้องจากไกลให้จำต้องหมองใจหนอ
หนอใจเอ๋ยเคยเคียงคู่อยู่เคลียคลอ
คลอเคลียเคล้าเฝ้าพะนอต่อกันมา
มากันดารด้านความรักหนักใจยิ่ง
ยิ่งใจน้องของยอดหญิงยิ่งห่วงหา
หาห่วงใยใจเคยรักหักร้างลา
ลาร้างแม้แต่คำว่าอย่าลืมกัน
กันลืมพี่ที่จำไกลใช่หลงผิด
ผิดหลงไปไกลมิ่งมิตรคิดเหหัน
หันเหห่างจางรักไปในแจ่มจันทร์
จันทร์แจ่มจ้าคราคืนนั้นนั่นสุขใจ
ใจสุขแสนแขนเกี่ยวคู่ดูผืนฟ้า
ฟ้าผืนนี้มีจันทราจ้าแจ่มใส
ใสแจ่มเท่าเราระรื่นชื่นทรวงใน
ในทรวงล้นจนสุขไหนไม่เปรียบเลย
เลยเปรียบกลับกับคืนนี้ที่หมองหม่น
หม่นหมองใจไยเศร้าล้นพ้นอกเอ๋ย
เอ๋ยอกใครไหนจะอุ่นด้วยคุ้นเคย
เคยคุ้นเท่าเจ้าทรามเชยเลยดวงใจ
ใจดวงนี้มีแต่น้องครองเท่านั้น
นั้นเท่ากับรับรักมั่นมิหวั่นไหว
ไหวหวั่นแต่แค่น้องรักจักเปลี่ยนไป
ไปเปลี่ยนรักหักรักได้เมื่อไกลกัน...
20 กุมภาพันธ์ 2546 22:11 น.
ใบบอนแก้ว
...คิดถึงนางครางถึงนวลครวญถึงน้อง
จนหม่นไหม้ใจหม่นหมองจ้องหม่นหมาง
เจ้าเลือนลบจบเลือนละจะเลือนลาง
ใจสิ้นรักจักสิ้นร้างจางสิ้นรอย
คราห่างกันครั้นห่างไกลใครห่างแก้ม
กลัวท้อถอนก่อนท้อแถมแกมท้อถอย
ช่างให้ครวญชวนให้ครอบชอบให้คอย
เลิกรักปองลองรักปล่อยลอยรักไป
ลืมที่เคยเลยที่ควรล้วนที่คิด
คอยหวั่นหวาดคาดหวั่นหวิดคิดหวั่นไหว
โถทรวงหนาถ้าทรวงหนึ่งถึงทรวงใน
นอนอารัญนั้นอาลัยในอารมณ์
แลดวงเดือนเลื่อนดวงดับลับดวงเด่น
ใจขื่นเข้าเจ้าขื่นเข่นเจนขื่นขม
กร่อนรักตัวกลัวรักตายกลายรักตรม
จวนเศร้าบนจนเศร้าบ่มจมเศร้าบัง
ใจครวญคร่ำจำครวญคิดจิตครวญใคร่
จึงฝากแฝงแจงฝากใฝ่ใจฝากฝัง
อย่าคิดซ้ำย้ำคิดช้าอย่าคิดชัง
อยากคอยรู้อยู่คอยรั้งยังคอยรอ
เพราะคิดถึงพึงคิดถามพล่ามคิดไถ่
คิดถึงหน้าคราถึงไหนใครถึงหนอ
น้องเคยครวญนวลเคยครั่นนั้นเคยคลอ
ขาดรักต้องข้องรักต่อขอรักเติม...
11 กุมภาพันธ์ 2546 00:12 น.
ใบบอนแก้ว
...โอ้ขวัญตาอย่าชังพี่ที่ไร้หลัก
ไร้หลักแหล่งแห่งพำนักอย่าผลักไส
ผลักไสพี่ที่หม่นหมางหรืออย่างไร
อย่างไรถึงจึงจะได้เข้าใจกัน
ใจกันดารด้านความรักช่วยสักนิด
สักนิดหนึ่งจึงฝากจิตไม่คิดหัน
คิดหันเหเทรักหน่ายในแจ่มจันทร์
แจ่มจันทร์จ๋ามาสัมพันธ์กันนะเธอ
นะเธอนะจะรักจริงไม่กลิ้งกลอก
กลิ้งกลอกใจใช่คิดหลอกบอกเสนอ
เสนอใจให้เพื่อเจ้าเฝ้าบำเรอ
บำเรอใจไว้ปรนเปรอเธอผู้เดียว
ผู้เดียวแน่แม้น้องให้ใจสนอง
สนองรักจักขอครองน้องแน่นเหนียว
แน่นเหนียวแท้แม้ชีพวายไม่คลายเกลียว
คลายเกลียวรักยากนักเชียวช่วยเหลียวมอง
เหลียวมองพี่ที่ไร้รักนี้สักหน่อย
สักหน่อยนะหรือจะปล่อยให้คอยหมอง
คอยหมองช้ำทำอย่างไรได้ครอบครอง
ครอบครองใจไว้ทุกห้องของขวัญตา
ขวัญตาเจ้าเข้าใจพี่นี้บ้างไหม
บ้างไหมหนอขอหัวใจไว้รักษา
รักษาใจที่ไร้รักนี้สักครา
สักคราหนอขอกานดาอย่าตัดรอน...ฯ
9 กุมภาพันธ์ 2546 10:23 น.
ใบบอนแก้ว
...ถึงคิดห่วงทรวงในทรวงห่วงคิดถึง
ผิงไฟแม้แค่ครึ่งแค่แม้ไฟผิง
อิงแอบหนาวผ่าวร้อนผ่าวหนาวแอบอิง
รนร้อนใจให้ยิ่งให้ใจร้อนรน
หนาวกายนั้นพลันหายพลันนั้นกายหนาว
ผลผลิตจิตร้าวจิตผลิตผล
ทนทุกข์ใจใครเล่าใครใจทุกข์ทน
ไกลจากน้องหมองหม่นหมองน้องจากไกล
ร้อนเร่าจิตคิดครวญคิดจิตเร่าร้อน
ไหวหวั่นรักจากจรจากรักหวั่นไหว
ใจจอมขวัญหันเหหันขวัญจอมใจ
แปรเปลี่ยนรักหักให้หักรักเปลี่ยนแปร
ถึงครวญคร่ำนำรักนำคร่ำครวญถึง
แหร่างในใจตรึงใจในร่างแห
แลดูรักถักทอถักรักดูแล
คงมั่นไว้ใจแน่ใจไว้มั่นคง
ล้อมรักวางกลางใจกลางวางรักล้อม
หลงรักใฝ่ใจพร้อมใจใฝ่รักหลง
จงเจาะใจให้เธอให้ใจเจาะจง
ครองรักชื่นยืนยงยืนชื่นรักครอง
จากไกลมาครานี้ครามาไกลจาก
หมองหม่นแสนแน่นมากแน่นแสนหม่นหมอง
นองเนืองรักหนักทรวงหนักรักเนืองนอง
ใจร้อนจึงถึงน้องถึงจึงร้อนใจ...ฯ
7 กุมภาพันธ์ 2546 23:08 น.
ใบบอนแก้ว
...ยามพี่จากฝากคนดียามพี่จาก
หากรักหมองต้องจำพรากหากรักหมอง
ไม่สมปองครองรักไว้ไม่สมปอง
น้องเนื้อนวลควรไตร่ตรองน้องเนื้อนวล
เหตุอันใดให้ห่างกันเหตุอันใด
ไม่ผันผวนควรเข้าใจไม่ผันผวน
คิดเรรวนป่วนในจิตคิดเรรวน
หวนอาลัยใจคิดครวญหวนอาลัย
หวั่นยิ่งนักรักสะบั้นหวั่นยิ่งนัก
ชักหวั่นไหวในความรักชักหวั่นไหว
ยามห่างไกลใจเปลี่ยนตามยามห่างไกล
จึงได้วอนตอนพี่ไปจึงได้วอน
อย่าทอดทิ้งยิ่งรักหนาอย่าทอดทิ้ง
มิ่งสมรวอนยอดหญิงมิ่งสมร
อย่าร้าวรอนวอนขวัญตาอย่าร้าวรอน
คลอนรักคลายให้รักจรคลอนรักคลาย
อย่าลืมพี่ที่เคยปลื้มอย่าลืมพี่
ที่ปองหมายในฤดีที่ปองหมาย
อย่ากลับกลายคล้ายรักลาอย่ากลับกลาย
ในรักเราเจ้าอย่าหน่ายในรักเรา
เมื่อจากน้องหมองหม่นมากเมื่อจากน้อง
ต้องทนเหงาเอาใจปองต้องทนเหงา
ไม่บางเบาเศร้ากินใจไม่บางเบา
รักเจ้าจริงวิงวอนเว้ารักเจ้าจริง...ฯ