10 เมษายน 2550 13:20 น.
ใบคาน
เธอพอใจยินดีที่ตรงนั้น
ขอผูกพันธ์ ชั่วคราว เพียงเท่านี้
ไม่ใขว่คว้าหาสิทธิ์คิดชิงดี
ขอแค่มี เวลา มาหากัน
เธอบอกว่า เข้าใจ ในฐานะ
รู้ว่าจะ แค่ไหน ไม่ป่วนปั่น
ไปยื้อแย่ง ของใคร ทำไมกัน
แค่ผูกพันธ์ กันเหงา หายเปลี่ยวใจ
ไม่อยากมี คู่รัก ให้หนักอก
ไม่อยากพก แฟนมา ค่อยหาใหม่
อิสระ ชีวิตไม่ติดใคร
ขอแค่รอย อุ่นไอ ให้ก็พอ
เธอแค่นั้น เสียจน ฉันสนเท่ห์
และทุ่มเท จริงใจ ไม่อ้อร้อ
เธอแสนดีเกินกว่ามานั่งรอ
คนบ้าบอ เสียรังวัด เสียศรัทธา
อยากให้ มีชีวิต คิดดีดี
ควรจะมี คู่ชีวี ที่สมค่า
อย่างกับฉัน ผู้ชาย ไร้ราคา
เสียเวลา ทำไม ใช่ใหมเธอ
ถึงฉันรัก มากมาย ละอายนัก
เธอสูงศักดิ์ ไม่น่า มาหลงเพ้อ
มาถูกใจ ผู้ร้าย ชายเซอร์เซอร์
มันจะคุ้ม กันเหรอ เธอว่าไหม
ขอรักเธอ ห่างห่างอยู่อย่างนี้
ป้องศักดิ์ศรี ที่รัก ใช่ผลักใส
เธอมีค่า เกินกว่า มาเสียใจ
กับผู้ชาย ไร้ไท ไม่คุ้มเลย !
9 เมษายน 2550 20:45 น.
ใบคาน
กล้ำกลืน ฝืนช้ำ กับคำรัก
ดังกองปลัก หลุมพราง รอ ย่างก้าว
จะเศรษฐี ยาจก รกเรื่องราว
ก็เจ็บปวด รวดร้าวได้เท่ากัน
ไม่วายเว้นแม้แต่ แม่ทัพใหญ่
มีไพร่พล กลไก มิไหวหวั่น
แต่ต้องพ่าย ลายรัก ลงสักวัน
ง้างหัวใจ เกาทัณฑ์ ไม่มั่นคง
แม้นแต่เทพเทวา ที่อารักษ์
แจ้งประจักษ์ หัวใจ ว่าไหลหลง
มีโทษทัณฑ์ ชั้นฟ้า มาปลิดปลง
ขับให้ลง สู่ดิน ไม่สิ้นเวร
กับคนเรารักนี้ต้องมีบ้าง
รู้ปล่อยวาง รู้คิด ดวงจิตเห็น
เจ็บหัวใจ เจ็บได้ เจ็บให้เป็น
คือประเด็น รักใคร ให้เป็นมวย !
1 เมษายน 2550 11:42 น.
ใบคาน
ขอโทษเถิดที่รัก
ถ้ามันยากนัก ก็อย่าฝืน
อย่าทำอะไร ให้ชีวิต ผิดจุดยืน
เนิ่นนานไป ยากคืน เป็นพื้นเดิม
ถ้าคบฉันแล้วมันไม่แฮปปี้
ก็ไปหาใครที่ ว่าใช่ได้ริเริ่ม
อย่าเสียเวลากับคนนี้ ที่ไม่คอนเฟิม
ได้เพิ่มเติมอุ่นรักได้ปักใจ
เสียเวลาที่ฉันมันไม่เหมาะ
อย่าให้ใครหัวเราะเยาะเธอได้
เพื่ออนาคตล้วนล้วนเธอควรไป
ได้เริ่มต้นใหม่ กับคนดีที่เธอว่า
ชีวิตคนสั้นนิด อย่าคิดนาน
ถ้าไม่ใช่ให้ผ่านอย่าอ่านช้า
กว่าจะรู้ ว่าผิดคู่ อยู่ผิดฝา
หมดเวลา เลือกคู่ ดูให้ดี
อย่างกับฉันฉันว่า ไม่น่าใช่
จนสุดท้าย เธอเลี่ยง กรรเชียงหนี
ถึงฉันรัก สุดห้ามก็ตามที
จบวันนี้ แล้วกัน ยังทันเธอ!
หน้าส่วนตัว
976
