1 กุมภาพันธ์ 2550 16:47 น.
ใบคาน
เราเคยรักกัน ฉันยอมรับ
แต่เราไม่ได้"ติดกับ" ยอมรับใหม
คบกันมา ค่ารัก ถ้าหนักใจ
ก็ปล่อยไป อย่ากัก เพราะ"เคยรัก"เลย
ความผูกพันธ์ สัญญา อาลัยแน่
แต่มันแย่ยิ่งกว่า ถ้าปล่อยเฉย
ถ้าหมดใจ บอกมา ว่าลงเอย
ขอให้เอ่ย คำลา ต่อหน้ากัน
อย่าทำเป็น เหนือชั้น คอยกันท่า
ให้เวลา เลยล่วง เหมือนห่วงฉัน
ไม่เคยแคร์ ไม่ดูแล แต่ยืนยัน
ว่ารักมั่น ศรัทธา ไม่น่าจริง
มีเวลา ก็ให้ค่า กับคนอื่น
พอฉันยื่น ทวงถาม กลับหยามทิ้ง
ติดเรื่องนั้น นัดคนนี้ ไม่มีนิ่ง
ทุกทุกสิ่ง ปากว่า ตาซ่อนเร้น
ถ้าไม่โทรไปก็ไม่โทรมา
โทรติดก็รับช้า แถมทำหน้าเขม่น
เธอไม่รักไม่เป็นไร ไม่จำเป็น
แต่ประเด็น ทำไม ใจเธอดำ
แค้นฉันมา แต่ชาติไหน
ถึงทำร้ายใจฉันกันซ้ำซ้ำ
ให้ทรมาน หนาวเหน็บเกินเจ็บจำ
มาเหยียบย่ำให้ตาย ง่ายกว่าเธอ!