30 ตุลาคม 2549 09:49 น.
ใบคาน
ฝนตุลาห่าใหญ่ ในปีนั้น
ล้างสายพันธ์โลหิตผิดวิถี
วีระชนค้นกล้าถูกราวี
วันนั้นถึงวันนี้ มีใครรู้
เทิดทูนวีระกรรม ที่ช้ำชอก
จากคำบอก บางคน ที่ทนอยู่
พฤติกรรม เชื่องบ้าไม่น่าดู
ให้หลุมศพแค่รู ไม่รู้ใคร
เชื่อมเวลาชักหน้าให้ถึงหลัง
วีระชนผู้พลั้ง ใช่ไม่ใช่ ?
แล้วปากคำคนบ้า มีค่าใด
ฤๅยิ่งใหญ่ ครานั้น มันภาพลวง
ฝนตุลาห่าใหญ่ ในปีนี
ดุษฎีอีกหน วีระชนล่วง
ถึงภาพใดไม่ชัด ขอทัดทวง
ขอประท้วง คนบ้า ที่ฆ่าคน!
เมื่อฝนพรำ 30-10-49
26 ตุลาคม 2549 11:29 น.
ใบคาน
คุณตื่นเช้า หาวหู่ อยู่บนรถ
ติดกันหมด คันไหน ไม่ขยับ
ป้ายรถเมล์ เฮโล โร่รอรับ
เบียดกันขับ เบียดจอด สุดยอดเมือง
กลิ่นควันรถ เสียงแตรแหลม แต้มสีสรรค์
จราจร หัวปั่น วันต่อเนื่อง
จะโบกซ้ายป่ายขวา ก็หน้าเคือง
ยังมีเรื่องด่าแถม แจมอารมย์
นั่นแม่ค้าด่าผัว กลัวถังแตก
หมอนวดแยก คู่ขา มายืนข่ม
ดูนักเรียน ยังเล็ก เด็กมัธยม
หลายคู่จม จับเจ่า ไม่เข้าเรียน
คิดถึงบ้าน งานนา แล้วน่ากลับ
คุณนั่งจับพวงมาลัย ใจเพี้ยนเพี้ยน
แล้วทำไมไม่กลับไปขับเกวียน
ฉันจะเพียร สีซอให้พ่อฟัง !
มุมนา 26/10/49
25 ตุลาคม 2549 10:36 น.
ใบคาน
พยายาม...หลายหลายครั้ง
ลืมเธอไว้ข้างหลัง...ทำไม่ได้
คอยตัดคอยกด...หมดทั้งใจ
อยู่อยู่ไป...บ้าจริงยิ่งรักเธอ
ไม่ใช่ว่า....เธอไม่ดี
แต่ที่ทำอย่างนี้....มีข้อเสนอ
ไม่อยากให้ลดค่าลงมาเจอ
กับผู้ชายเซอร์เซอร์...เธอไม่ควร
อยากให้เธอเจอคนที่ดีกว่า
กับคน สมราคา ค่าสมส่วน
คบกับฉัน ต่ำชั้น มันเรรวน
ฉุดเธอลงล้วนล้วน...ไม่มีดี
อยากเห็นวันเธอชื่นคืนสุข
พ้นจากทุกข์ ห่างกาย ชายคนนี้
ให้โลกใหม่สวยงามความหมายมี
ทิ้งโลกน่าบัดสี....เสียทีเธอ!
ควร..ไม่ควร 25/10/49
21 ตุลาคม 2549 19:17 น.
ใบคาน
เธอดีใจแค่ไหน ถ้าไม่มีฉัน
แค่ลดความผูกพันธ์ ฉันไปหนึ่ง
ไม่กระทบกระเทือน ถึงก้นบึ้ง
แค่เธอตกใจ นิดนึง ซึ่งธรรมดา
ถามว่าผลเสียมั๊ยที่ไกลกับฉัน
ตอบได้เลย ดีกว่ากัน น่ะฉันว่า
อย่างน้อยน้อยไม่ต้องคอยเสียน้ำตา
กับผู้ชายไร้ค่า ไม่คู่ควร
ขอขอบคุณน่ะ ที่เคยให้ใจกัน
อบอุ่นน่ะ สำหรับฉันมันสุขล้วน
ช่วงเวลาแสนสั้น เมื่อรัญจวน
นั่งทบทวนคืนวัน....หวิวหวั่นใจ
ไม่เป็นไร....ขอสุขใจที่ได้รัก
คุ้มค่านักชาตินี้ที่ได้ให้
กับคำลา น้ำตา และอาลัย
ไม่เป็นไป....พร้อมรับ....กับเจ็บจำ !
ทำใจ 21/10/49 19.15
21 ตุลาคม 2549 10:07 น.
ใบคาน
เส้นทางฝันแสนชัน มันต้องไต่
ความยิ่งใหญ่ ให้คุณค่า เวลาดั้น
ก้าวเผชิญเดินหน้าและฝ่าฝัน
ระหว่างทาง ไต่ฝัน มันคุ้มใจ
ได้เรียนรู้เส้นทางระหว่างผ่าน
ได้คิดอ่านลึกซึ้ง จึงยิ่งใหญ่
ได้พบคนหลากหลาย ทั้งใกล้-ไกล
ได้โหยหาอาลัย...คนมีคุณ
ไม่ก้าวย่าง เส้นทาง ห่างเท่าเดิม
ไม่ริเริ่ม ไม่ใกล้มา แม้วาหุน
ไม่ล้มลุก มีหรือ รู้ต้นทุน
ไม่สูงบุญมีหรือ...สู่สามัญ
ต้องไปแล้วอย่ารอข้อจำกัด
หาเหตุปัดทุกทีที่เริ่มฝัน
หากไม่ก้าวเมื่อไหร่ได้แบ่งปัน
ไปด้วยกัน...อย่ายืน...ยื่นมือมา!
ขอเป็นแรงใจ..คนใต่ฝัน 21/10/49
หน้าส่วนตัว
880
