3 ธันวาคม 2550 05:39 น.
ใบคาน
ใช่...ฉันกับเขา เราเคยฝัน
ว่าจะเดินไปด้วยกัน ไม่หวั่นไหว
พร้อมจะฝ่าดงป่า พญาไพร
สัญญาใจ เหล่านั้น ฉันยังจำ
ใช่...แล้ววันหนึ่งซึ้งใจว่าไม่ใช่
เขามีใคร ต่อใคร ไม่เคยซ้ำ
สัญญาปากเปล่า เขาไม่ทำ
กลับร้องร่ำทวงถาม ตามสัญญา
ใช่...เธอคือคนแก้หน้ามาแทนที่
ทั้งที่ฉัน รู้ดี ไม่มีค่า
แต่สุดท้ายห้วงฝันวันเวลา
พิสูจน์ว่า เธอรัก และภักดี
ใช่...ฉันยอมรับ กับรักนั้น
และยืนยันสัญญา ว่าจากนี้
ด้วยดวงใจผูกพันธ์ที่ฉันมี
มอบให้เธอ..ทุกนาที..ที่หายใจ
16 ตุลาคม 2550 17:30 น.
ใบคาน
ห่างกัน พักหนึ่ง คิดถึงหรือเปล่า
ภาพเก่าเก่า ผ่านตา มาบ้างไหม
หรือไม่เคย คิดถึงสักครึ่งใจ
หรือไม่ได้อาลัยไม่เคยอาทร
กับคืนเดี่ยวเปลี่ยวปล่าว ดาวสีหม่น
ใครบางคน มองฟ้า เหมือนคราก่อน
นั่งถ่ายทอด ความเหงาผ่านดาวจร
ร้อยคำกลอน อยากให้ เจ้าได้ยิน
มีถ้อยคำมากมาย อยากให้ฟัง
มากความหวัง รักเอย ไม่เคยสิ้น
อยากหยอกล้อ ป้อเล่น เป็นอาจิณ
น้ำตาริน กี่หน ไร้คนรอ
กำลังใจ ใครเติม เพิ่มเชื้อให้
สู้ไม่ได้ กี่หน จนใจท้อ
ไม่มีเธอ ทุกครา น้ำตาคลอ
จะสู้ต่อ อย่างไร ...เมื่อไร้แรง
8 ตุลาคม 2550 18:53 น.
ใบคาน
ปลายฝนต้นหนาวร้าวรัก
อกหักเหน็บหนาวร้าวฝน
เปียกปอนเปื้อนตาพร่าหม่น
บางคนจากไปใจดำ
ต้นฝนสัญญามาหา
ผ่านมาหายไปไม่ขำ
ไม่มีลารักสักคำ
เจ็บจำจวบจนหม่นใจ
สิ้นฝนทนหนาวเปล่าเปลี่ยว
ห่มผ้า คนเดียว เสียวไส้
โอบอุ่นหมอนข้างร้างไร้
ตัดพ้อทำไมไม่มา
ตัวเรา ถึงหนาว ร้าวกร้าน
มินาน ไม่ว่า ไม่มาหา
หนาวนี้ ทิ้งบ่าว หนาวคา
เถอะสาว หนาวหน้า ไม่ต้องมาแล้ว!!!
30 กันยายน 2550 07:18 น.
ใบคาน
ชีวิตคน ขึ้น-ลง อย่าสงสัย
ไม่มีชีวิตใครไม่สูง-ต่ำ
ต้องยอมปรับ รับมือ ถือว่ากรรม
บ้างเก็บงำ ทำใจ ไม่ฟูมฟาย
ก็มีบ้าง บางคน ไม่ทนสู้
จึงไม่อยู่ ไถ่ถาม หาความหมาย
ไม่มองเห็น ไม่รู้ กูอยากตาย
แล้วสุดท้ายเข่นฆ่า ราวีตน
ต้องทำใจยอมรับกับชีวิต
หันมาคิด ทางแก้ แลสืบค้น
หาทางออก สุดท้ายคลาย ทุกข์ทน
อย่าเวียนวน พ่ายแพ้ แก้ไขมัน
ชีวิตเธอขาลง ต้องปลงตก
ต้องหยิบยกปัญหา มาเปลี่ยนผัน
เปลี่ยนวิกฤตเป็นโอกาส มาวาดกัน
เธอกับฉัน สองเรา บุกเข้าไป
****************************
ชีวิตคน ขึ้น-ลง จงอย่าท้อ
ต้องไปต่อ เพื่อมี ชีวิตใหม่
เป็นรสชาด ชีวิต อย่าติดใจ
จงยิ้มไว้ ที่รัก...แล้วหักมัน!!
29 กันยายน 2550 17:12 น.
ใบคาน
เป็นไงบ้าง ห่างกัน จนวันนี้
ดีไม่ดี บอกมา อย่างำไว้
ถึงเวลา ทวงถาม ความห่วงใย
คิดถึงกัน บ้างใหม หรือไม่เลย
อยู่ใกล้กันทุกวัน มันไม่รู้
เมื่อเคียงคู่ ข้างกัน มันเฉยเฉย
ห่างกันบ้าง บางที ที่ไม่เคย
ได้เปิดเผย เฉลยใจได้รู้กัน
รัก ไม่รัก เขาว่า ลองลาห่าง
เอาเส้นทาง วัดใจ ให้ไหวหวั่น
ถ้ารักจริง ยิ่งไกล ใจผูกพันธ์
จะดึงดัน หาคู่ อยู่ร่ำไป
ตั้งแต่วันห่างกัน จนวันนี้
ไม่เคยมี วันไหน ไม่โหยให้
ด้วยดวงจิต คิดถึง และห่วงใย
ไปทำไม? กลับมา จะบ้าตาย!!
หน้าส่วนตัว
942
