เรื่องแสนสั้น หมายเลข 1 # ในโรงหนัง

ใบคา

2 เรื่อง 60 บาท เป็นแรงจูงใจที่ดีสำหรับยุคเศรษฐกิจฝืดเคืองเช่นนี้ ไม่ว่าสถานการณ์รอบข้างจะร้อนระอุเพียงใด แต่ความบันเทิงภายในก็ขาดไม่ได้เป็นอย่างยิ่ง เมื่อความอยากและแรงกดดันทางฐานะการเงินมาพบกันครึ่งทางโรงหนังราคาถูกจึงปรากฏร่างชายหนึ่งหน้าช่องขายตั๋ว

ไม่ต้องจอง ไม่ต้องดูเวลา เข้าไปเมื่อไหร่ก็ได้ เพราะหนัง 2 เรื่องในราคาอาหาร 1 มื้อ จะฉายวนอยู่อย่างนั้นตั้งแต่โรงเปิดยันปิด เมื่อถึงเที่ยงคืนหนังก็จบพอดี

เขาเดินเข้าไปยืนอยู่บริเวณระหว่างกลางของที่นั่งฝั่งซ้ายขวา เพื่อให้สายตาปรับสภาพกับแสงสลัวๆ แล้วจึงเดินเลือกที่นั่ง รับความบันเทิงจากจอภาพตามสบาย ผู้คนโหรงเหรงแทบนับจำนวนได้ เขาคิดถูกที่เลือกหนังสยองขวัญในคืนนี้ บรรยากาศทั้งหมดลงตัว คุ้มค่าเกินราคา 60 บาท

กลิ่นเหม็นอับ กลิ่นสาบ ประดังเข้ามาทักทายไม่ขาดสาย เสียงหวีดร้องของเหยื่อสาวน่ารักที่ถูกตามล่าด้วยผีร้าย หน้าตาน่ากลัว อยู่ๆ เสียงเก้าอี้ลั่นเอียดอาดข้างหลังแว่วมาจากไกล เขาหันขวับทันใด เพื่อรับรู้ว่าลูกค้าอีกแถวหนึ่งกำลังลุกจากเก้าอี้

หนังเรื่องแรกจบลงแล้ว เรื่องสองกำลังฉาย ผู้คนต่างทยอยออก เรื่องนี้เป็นรอบสุดท้ายก่อนโรงจะปิด เหลือเขาและคนอื่นเพียงไม่กี่คน

รอบข้างยิ่งวังเวง ดนตรีก็ชวนขนลุก ฉากกระตุกขวัญกระหน่ำมาให้หลอนเป็นระยะๆ จนเขาแทบทนไม่ไหว ฉี่จะแตกขึ้นมาทันใด

โรงหนังว่าน่ากลัวแล้ว ห้องน้ำยังน่ายิ่งกว่า ห้องน้ำกว้าง สะท้อนเสียงก้าวเท้าย่ำน้ำเปียกชื้นดัง แซกๆ เงาของเขาทอดพาดไปเบื้องหลัง คล้ายคนเดินตามาติดๆ ขนหัวลุกซู่หันขวับไปตามสัญชาตญาณ แต่ไม่พบใคร พบแต่เงาตัวเองเต้นไหวอยู่อย่างช้าๆ

เขาข่มใจก้มหน้ากวักน้ำจากก็อกล้างหน้า หลังจากเสร็จธุระกับโถฉี่ ขณะที่ชะโลมน้ำเต็มหน้าอยู่นั้น อยู่ๆ ก็ได้ยินคล้ายฝีเท้าค่อยๆ ย่องเข้ามาข้างหลัง ขนหัวเขาตั้งชัน ไม่กล้าหันกลับไปมอง ได้แต่ปลอบตัวเอง -- เสียงลมๆ

นานราว 2 ชั่วโมงทั้งๆ ที่ผ่านไปแค่ไม่กี่วินาที เงาดำหลังร่างเขาคล้ายค่อยๆ เคลื่อนมาหาอย่างช้าๆ ลมหายใจหวิวเบารดปลายผมแทบสัมผัสได้ เขายืนนิ่งใจสั่น ก็อกยังคงปล่อยสายน้ำไหลไม่ขาดสาย แล้วเขาก็ต้องเสียววาบเมื่อรู้สึกเหมือนมีวัตถุเย็นๆ มาแนบที่คอ

--- ขอเงินใช้สักร้อยสิ