28 ธันวาคม 2551 18:41 น.
ใบคา
ปีหน้า ฟ้าเก่า สีเทาหม่น
คามสับสน ยังวนเวียน ไม่รู้หน่าย
รอยยิ้ม สามสี่วัน ก็มลาย
ยามสายสาย หายเมา เข้าอีหรอบเดิม
สวัสดี ปีใหม่ อวยพรชัย
ขอจงได้ สุขใจ แต่แรกเริ่ม
เข้าวัดนะ จะให้พระ ท่านช่วยเจิม
จะช่วยเสริม ศิริ มงคลกาย
สามสี่วัน สันต์สุข รีบตักตวง
หากว่าล่วง นานวัน ไร้ความหมาย
ต้องหันมา ดิ้นรน และขวนขวาย
เพื่อยังกาย หยัดยืน อีกหนึ่งวัน
...
28 ธันวาคม 2551 17:10 น.
ใบคา
สารคดี ทีวี รายงานข่าว
รายการกล่าว บอกย้ำ เรื่องนกเขา
เสียงคูขัน อันเสนาะ เพราะไม่เบา
อาจเป็นเรื่อง เศร้าเศร้า ที่สื่อมา
บางตัวเก่ง เจ้าสนาม นามก้องล้า
แถมราคา สูงล้น หลายอัตรา
อยู่ในกรง สีทอง ช่างค้ำค่า
แต่ทว่า อิสระ ด้อยติดดิน
ช่างสงสาร เหลือเกิน สงสารนก
มือมนุษย์ สกปรก แทบทั้งสิ้น
จับเจ้ามา แล้วอ้าง อย่างบ้าบิ่น
ที่ได้ยิน อ้างว่า รักษาพันธุ์
อิสระภาพ หมดสิ้น ไม่มีเหลือ
เสียงที่เพื่อ กู่ก้อง ร้องคูขัน
เหมือนจะฟ้อง ขอหลุดพ้น ให้รู้กัน
แต่เสียงนั้น ถูกตีค่า เป็นน่าฟัง
นั่งมองดู ทีวี ในห้องแคบ
ห้องที่แนบ แอบอิง เพิ่มพลัง
ห้องเล็กเล็ก เปรียบเหมือน เป็นดั่งรัง
ที่ชีพยัง อยู่ได้ ไปวันวัน
โลกข้างนอก กว้างใหญ่ ฉันไปได้
แต่จะให้ ไปอย่างไร ยังนึกขัน
เงินไม่มี จ่ายค่ารถ ค่าน้ำมัน
ค่าสิ่งนั้น สิ่งนี่ ยังไม่มี
ออกจากบ้าน ต้องจ่ายแน่ สักอย่างหนึ่ง
เป็นเงินซึ่ง ต้องควัก จ่ายทันที
อยู่ในบ้าน พอประทัง ยั้งชีวี
หาโน่นนี่ ใส่ท้อง พอบรรเทา
โลกกว้างใหญ่ ใช่ถูกขัง เหมือนดั่งนก
แต่ก็ตก ในภวัง ไม่ต่างเขา
เพื่อยังชีพ ให้อยู่ได้ เป็นตัวเรา
ก็ต้องเฝ้า แต่รังนอน เศร้าถอนใจ
...