29 มกราคม 2545 10:04 น.
ใบคา
ฟ้าหลังฝน แลมอง ก็สดใส
แต่ว่าไย ช้ำหลังรัก ถึงเศร้าหมอง
ฟ้าตอนฝน ช่างมืด คึกคะนอง
แต่รักของ ตัวผม ช่างสดใส
ฝนตกเสร็จ ฟ้ากับใส ดูสวยตา
แต่ทว่า พอรักร้าง รันทดใจ
น่าอิจฉา ฟ้าจริงหนอ ที่สดใส
แล้วทำไม ไยฉัน ไม่เป็นบ้าง
6 ธันวาคม 2544 12:00 น.
ใบคา
รักไปเถิด ถ้าโลกนี้ ยังมีรัก
ให้ประจักษ์ รักเรา แก่สายตา
ถึงอกหัก รักร้าว เท่าใดมา
จงมุ่งหน้า รักต่อไป ให้สุดมี
อกหักมา เหมือนว่า ครูดุด่า
สมรักหนา เหทือนครูชม ลมวจี
เอาอกหัก แปรพลัง เป็นฤทธี
ให้มันมี กำลังใจ รักสุดแรง
3 ธันวาคม 2544 09:50 น.
ใบคา
เมื่อถึงวัน ความไกล ก็เป็นผล
ทำให้คน รักเรา เขาเปลี่ยนผัน
เมื่อรักแท้ แพ้ความไกล จึงรู้กัน
เมื่อถึงวัน ทำให้ คนเปลี่ยนใจ
เฝ้าฟูมฟัก รักเธอ ไม่เพ้อหาย
มีความหมาย ต่อกัน มีเธอใกล้
แต่เมื่อเรา สองคน จากกันไกล
เธอก็ไป ปันใจ ไม่กลับมา
30 พฤศจิกายน 2544 13:12 น.
ใบคา
ยามอาทิตย์ อัสดง ลงขอบฟ้า
เหล่านกกา โผผิน บินกลับรัง
เหล่านกน้อย บินกลับ สุดกำลัง
ทิ้งความหลัง อยู่ลำพัง เพียงเดียวดาย
ฝูงค้างคาว เกรียวกราว บินเต็มฟ้า
เป็นเวลา หาเหยื่อ ของจุดหมาย
เปรียบเครื่องจักร กินแมลง เครื่องทำลาย
แมลงตาย หายไป อยากมากมี
ถึงแม้มืด ก็บินได้ ไม่กลัวเกรง
เพราะมันเปล่ง คลื่นเสียง ให้บินปรี่
ทั้งว่องไว แมลง ไร้ทางหนี
จ้าวราตรี จึงเหมาะ แก่ค้างคาว
30 พฤศจิกายน 2544 12:57 น.
ใบคา
ฝันให้ไกล ไปให้ถึง ฟังดูดี
แต่คำนี้ ทำยาก มากหนักหนา
ฝันไปไกล ไม่ถึง ก็มีมา
ที่อุตส่าห์ ฝันไกล ไร้สิ่งดี
หากฝันใกล้ แล้วไป ทีละขั้น
คงก้าวมั่น แบบมั่นคง ไม่หล่นได้
หากก้าวยาว หลายขั้น มันไม่ไหว
คงหลื่นไหล พลัดหก ตกลงมา
ทำของใกล้ ให้ได้ก่อน ค่อนสืบสาน
เปรือบเหมือนด่าน ทีละด่าน ต้องควานหา
ผ่านด่านนี้ ด่านหน้า ผ่านได้นา
แล้วชีวา เปี่ยมสุข จะมาเยือน