2 เมษายน 2547 19:56 น.
ใบขิง
สมุดบันทึกเล่มเก่า
ที่เธอเขียนให้คนเศร้าคนนี้
ฉันอ่านมันเวลาที่เหงาทุกที
ยังคงอ่านอยู่อย่างนี้...เรื่อยมา
เหมือนเป็นเพื่อนช่วยคลายเหงา
แม้อ่านแล้วจะเศร้าและเหว่ว้า
อ่านทีไรก็มีน้ำตา...
แต่ฉันก็ชอบคำที่เธอเขียนว่า
คิดถึงกันบ้างไหม...คนดี
1 เมษายน 2547 16:25 น.
ใบขิง
ไม่สัญญาหรอกนะ
ว่าจะรักเธอไปชั่วฟ้าดินสลาย
รักไปจนกว่าชีวาวาย
ในนิยายเท่านั้นที่มี
เพียงแต่จะขอยืนยันว่า
เพียงช่วงเวลานับแต่นี้
ยกให้เป็นคนเดียว คนดี
เป็นเพียงหนึ่งที่มีในใจ
จะไม่ให้สัญญาน้ำเน่า
ที่วันหนึ่งอาจทำให้เราต่างเศร้าได้
มีเพียงคำยืนยันของวันนี้ที่ให้ไป
ว่ายังรักและห่วงใยไม่เปลี่ยนแปลง
11 กุมภาพันธ์ 2547 20:48 น.
ใบขิง
ทำไมไม่เข้าใจกันบ้างนะเธอ
อยากให้เธอได้เห็นใจกันบ้าง
กับทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำไป
ฉันจะทำเพื่อใครถ้าไม่ใช่เธอ
โปรดเข้าใจกันบ้างสักนิดได้ไหม
ฉันไม่อยากเจ็บช้ำอีกต่อไปแล้วนะ
กลับมารักกันเหมือนที่เคย
ต่อจากนี้จะไม่ทะเลาะกับเธออีกแล้ว
7 กุมภาพันธ์ 2547 21:11 น.
ใบขิง
เพื่อนที่รัก
เหตุใดเธอถึงโกรธกัน
เพราะฉันไม่ดีพองั้นหรือ
หรืออาจเพราะเธอที่เอาแต่ใจ
เพื่อนรัก
เธอเคยเข้าใจฉันบ้างไหม
ฉันเจ็บเพียงใดเมื่อเธอโกรธ
เธอเกลียดฉัน
ฉันเศร้า ฉันร้องไห้ยามเธอห่างฉัน
เพื่อนรัก
ฉันอยากให้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิม
ให้เรายังคงรักกัน
แค่นี้ ได้โปรดเถะอช่วยฉันได้ไหม
ฉันขอร้อง ฉันขอเธอเท่านี้ก็พอ
13 มกราคม 2547 17:53 น.
ใบขิง
รัก รัก รัก
คำนี้มีความหมาย
อยากจะบอกให้เธอนั้นเข้าใจ
ว่าหัวใจฉันนี้มีแต่เธอ
รัก รัก รัก
คำคำนี้ดูไร้ค่า
เมื่อคนรับเขานั้นไม่เข้าใจ
ให้เท่าไรเขาคนนั้นยังเหมือนเดิม
--- ไม่รักกัน ---
หน้าส่วนตัว
217
