6 มิถุนายน 2548 02:44 น.
ใบกระวาน
สิ่งที่มั่นคงและยาวนานคือสิ่งไหน
ระหว่างการกระทำ หรือคำ สัญญา
การกระทำที่บ่งบอกความจริงใจที่เธอมีให้
รับรู้ได้ผ่านการสัมผัสและแววตา
ตรงเข้าสู่กลางใจ
อาจเป็นเพราะความใกล้ชิดที่เรามี
เราอาจใกล้กันเกินไปจนเธอไม่เคยบอก
ว่าทุกสิ่งที่เธอทำไปนั้น
อาจมีความหมายทุกอย่าง
หรืออาจไม่มีความหมายซักอย่าง
ถ้ามือที่เคยสัมผัสเป็นเพียงเพราะ...นั่งอยู่ใกล้ๆ
ถ้าตาที่เคยมองเป็นเพียงความว่างเปล่า
อย่าได้ไหม
อย่าให้สิ่งที่ทำไม่มีความรู้สึก
เพราะแผลที่เธอทำคราวที่แล้วมันยังไม่หาย
และยังไม่แข็งแรงพอที่จะสู้กับเธอ
30 สิงหาคม 2547 16:59 น.
ใบกระวาน
บางครั้ง อาจยังไม่รู้
เนินนานที่ยังคงอยู่
เพราะเป็นสิ่งที่ไม่เคยบอก
เพราะยังคงกลัวในคำตอบ
เหมือนทุกอย่างไม่มีทาง
แม้จะทำอย่างไร
ทั้งหมดนั้นที่ไม่เคยบอก
เพราะสิ่งนั้นยังไม่ชัดเจน
แล้ววันหนึ่งกลายเป็นคำตอบ
ว่าทุกอย่างยังอาจเคยพอ
เหลือเพียงสิ่งที่ยังรอ
และมันคงห่างไกล ความเป็นจริง
2 กุมภาพันธ์ 2547 10:02 น.
ใบกระวาน
จากหน้าต่างห้องของฉัน
ทุกคำคืนที่ผ่านมาฉันเฝ้ามองออกไปมองหา
ดวงดาวดวงซักที่เจิดจ้าและสดใส
ได้เพียงในใจฉันคนเดียว
หลายคืนที่ผ่านมาฉันพบดาวอยู่หลายดวง
สดใสและงดงมาน่าลุ่มหลง
จนทำให้ฉันต้องทิ้งอะไรหลายอย่างไว้ข้างหลัง
เพื่อที่จะคอยเฝ้ามองหา
แม้บางคืน ที่ไม่มีดาว
ฉันก็ยังมองไปในความมืดมิดของคำคืน
]แต่เวลาที่ผ่านไป
พร้อมกับการโคจรจากไปของดาวดวงนั้น
และการผ่านเข้ามาของดาวดวงอื่น
ทำให้ฉันยังคงเฝ้ารอเวลากลางคืนให้มาถึง
และนั่งมองจากหน้าต่าง พูดคุยกับดวงดาวอยู่เรื่อยไป
จนถึงวันหนึ่ง
ดาวเล็กๆที่ไม่ได้มีแสงสว่างงดงาม เจิดจ้าได้ผ่านเข้ามา
อะไรก็ไม่รู้ที่ทำให้ฉันละสายตาจากดวงดาวที่เคยมอง
มาเพ่งดูดาวดวงเล็กดวงนั้น
ฉันพบแสงสวยงามนวลตา
แม้จะไม่เปล่งประกายเช่นดาวดวงอื่น
แต่ดาวดวงนี้ต้องมีอะไรบางอย่าง
หรือจะเป็นเวทย์มนต์นะ
ที่ทำให้ฉันต้องเฝ้ามองหาแต่เธอ
แต่ดาวดวงนี้คงอยู่ไกลกว่าดาวดวงอื่นๆที่ฉันเคยพบ
มันจึงเล็กมาก
หากไม่ตั้งใจมองก็จะไม่เห็น
ดาวดวงนี้เป็นดวงดาวที่ขี้อายอยู่สักหน่อย
ไม่ชอบอยู่ท่ามกลางดาวดวงอื่นที่สวยสดใส
แต่ชอบแอบอยู่กับก้อนเมฆ
หรือบางที่กว่าฉันจะมองเห็น
ดาวดวงนี้ก็เกือบจะผ่านขอบฟ้าไปแล้ว
ฉันแอบรู้ด้วยนะว่าถ้าคืนไหนที่ได้เจอดาวดวงนี้
และเค้าเห็นฉัน
เค้าจะแอบกระพริบแสงให้ฉันรู้ เหมือนเป็นการทักทายกัน
ผ่านมาหลายคืนที่ฉันเฝ้าดูดาว
ไม่ใช่ทุกคืนนะที่จะได้เห็นเค้า
นานเป็นเดือนที่เดียวกว่าจะเห็นซักที
ถ้าเดือนไหนโชคดีหน่อยก็เห็นหลายครั้ง
นับตั้งแต่ที่ได้พบดาวดวงนี้
ฉันไม่เคยสนใจดาวดวงอื่นอีกเลย
แม้ว่ามันจะสวย หรือมีแสงที่เปล่งประกายแค่ไหนก็ตาม
แต่สิ่งที่ฉันเพิ่งนึกได้ถึงการโคจรของดาว
ว่าดาวดวงนั้จะต้องมีวิถีทางโคจรของเค้า
และฉันก็ยังอยู่บนโลก ที่ต้องโคจรรอบดวงอาทิตย์
การพบกันครั้งนี้กำลังใกล้จะสิ้นสุด
เพราะเรากำลังจะผ่านกันไป
อีกนานเท่าไหร่ที่จะได้ผ่านมาพบกันอีก
อาจจะหนึ่งปี สิบปี หรือร้อยปีก็ไม่รู้
แต่เสียงกระซิบจากที่ไกลๆได้บอกฉัน
ถึงแม้เราจะไม่ได้เห็นเค้า
ตอนกลางวันที่ไม่มีแสงดาว
หรือคำคืนที่มืดมิด
ฟ้านี้ก็ยังเป็นที่อยู่ของเค้าอยู่ดี
เพียงแค่ไม่ได้พบไม่ใช่ว่าจะไม่มีอยู่...
ผ่านมานานเกือบเดือนที่ฉันไม่ได้ดูดาว
แต่ไม่ได้หมายความว่าฉันจะเลิกดูดาวนะ
แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าดาวดวงนั้นอยู่ที่ไหน
ไม่จำเป็นต้องพบกันก็ได้..แต่แค่ให้รู้ว่ายังมีอยู่
ก็เพียงพอแล้ว
คงนานๆที ที่จะเงยหน้ามองฟ้าเพราะความคิดถึงดาวดวงนั้น
แต่ดาวดวงนี้ทำให้ฉันได้รู้ว่า
ฉันไม่ต้องทิ้งชีวิตไว้ข้างหลัง
เพื่อที่จะพบกัน
เพราะเราต่างมีทางที่จะต้องเดิน
และซักวันหนึ่งที่ดาวดวงนี้โคจรผ่านเข้ามา
มันอาจจะใกล้กว่าเดิม ดาวดวงนั้นอาจกลายเป็นดาวตก
เค้าอาจจะกลายเป็นสะเก็ดดาว
ที่มาเคาะประตูบ้านฉัน
ตามหาคนที่ทำให้เค้าต้องโคจรเข้ามาใกล้
และกลายเป็นสะเก็ดดาวอย่างนี้
2 กุมภาพันธ์ 2547 09:53 น.
ใบกระวาน
จากหน้าต่างห้องของฉัน
ทุกคำคืนที่ผ่านมาฉันเฝ้ามองออกไปมองหา
ดวงดาวดวงซักที่เจิดจ้าและสดใส
ได้เพียงในใจฉันคนเดียว
หลายคืนที่ผ่านมาฉันพบดาวอยู่หลายดวง
สดใสและงดงมาน่าลุ่มหลง
จนทำให้ฉันต้องทิ้งอะไรหลายอย่างไว้ข้างหลัง
เพื่อที่จะคอยเฝ้ามองหา
แม้บางคืน ที่ไม่มีดาว
ฉันก็ยังมองไปในความมืดมิดของคำคืน
]แต่เวลาที่ผ่านไป
พร้อมกับการโคจรจากไปของดาวดวงนั้น
และการผ่านเข้ามาของดาวดวงอื่น
ทำให้ฉันยังคงเฝ้ารอเวลากลางคืนให้มาถึง
และนั่งมองจากหน้าต่าง พูดคุยกับดวงดาวอยู่เรื่อยไป
จนถึงวันหนึ่ง
ดาวเล็กๆที่ไม่ได้มีแสงสว่างงดงาม เจิดจ้าได้ผ่านเข้ามา
อะไรก็ไม่รู้ที่ทำให้ฉันละสายตาจากดวงดาวที่เคยมอง
มาเพ่งดูดาวดวงเล็กดวงนั้น
ฉันพบแสงสวยงามนวลตา
แม้จะไม่เปล่งประกายเช่นดาวดวงอื่น
แต่ดาวดวงนี้ต้องมีอะไรบางอย่าง
หรือจะเป็นเวทย์มนต์นะ
ที่ทำให้ฉันต้องเฝ้ามองหาแต่เธอ
แต่ดาวดวงนี้คงอยู่ไกลกว่าดาวดวงอื่นๆที่ฉันเคยพบ
มันจึงเล็กมาก
หากไม่ตั้งใจมองก็จะไม่เห็น
ดาวดวงนี้เป็นดวงดาวที่ขี้อายอยู่สักหน่อย
ไม่ชอบอยู่ท่ามกลางดาวดวงอื่นที่สวยสดใส
แต่ชอบแอบอยู่กับก้อนเมฆ
หรือบางที่กว่าฉันจะมองเห็น
ดาวดวงนี้ก็เกือบจะผ่านขอบฟ้าไปแล้ว
ฉันแอบรู้ด้วยนะว่าถ้าคืนไหนที่ได้เจอดาวดวงนี้
และเค้าเห็นฉัน
เค้าจะแอบกระพริบแสงให้ฉันรู้ เหมือนเป็นการทักทายกัน
ผ่านมาหลายคืนที่ฉันเฝ้าดูดาว
ไม่ใช่ทุกคืนนะที่จะได้เห็นเค้า
นานเป็นเดือนที่เดียวกว่าจะเห็นซักที
ถ้าเดือนไหนโชคดีหน่อยก็เห็นหลายครั้ง
นับตั้งแต่ที่ได้พบดาวดวงนี้
ฉันไม่เคยสนใจดาวดวงอื่นอีกเลย
แม้ว่ามันจะสวย หรือมีแสงที่เปล่งประกายแค่ไหนก็ตาม
แต่สิ่งที่ฉันเพิ่งนึกได้ถึงการโคจรของดาว
ว่าดาวดวงนั้จะต้องมีวิถีทางโคจรของเค้า
และฉันก็ยังอยู่บนโลก ที่ต้องโคจรรอบดวงอาทิตย์
การพบกันครั้งนี้กำลังใกล้จะสิ้นสุด
เพราะเรากำลังจะผ่านกันไป
อีกนานเท่าไหร่ที่จะได้ผ่านมาพบกันอีก
อาจจะหนึ่งปี สิบปี หรือร้อยปีก็ไม่รู้
แต่เสียงกระซิบจากที่ไกลๆได้บอกฉัน
ถึงแม้เราจะไม่ได้เห็นเค้า
ตอนกลางวันที่ไม่มีแสงดาว
หรือคำคืนที่มืดมิด
ฟ้านี้ก็ยังเป็นที่อยู่ของเค้าอยู่ดี
เพียงแค่ไม่ได้พบไม่ใช่ว่าจะไม่มีอยู่...
ผ่านมานานเกือบเดือนที่ฉันไม่ได้ดูดาว
แต่ไม่ได้หมายความว่าฉันจะเลิกดูดาวนะ
แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าดาวดวงนั้นอยู่ที่ไหน
ไม่จำเป็นต้องพบกันก็ได้..แต่แค่ให้รู้ว่ายังมีอยู่
ก็เพียงพอแล้ว
คงนานๆที ที่จะเงยหน้ามองฟ้าเพราะความคิดถึงดาวดวงนั้น
แต่ดาวดวงนี้ทำให้ฉันได้รู้ว่า
ฉันไม่ต้องทิ้งชีวิตไว้ข้างหลัง
เพื่อที่จะพบกัน
เพราะเราต่างมีทางที่จะต้องเดิน
และซักวันหนึ่งที่ดาวดวงนี้โคจรผ่านเข้ามา
มันอาจจะใกล้กว่าเดิม ดาวดวงนั้นอาจกลายเป็นดาวตก
เค้าอาจจะกลายเป็นสะเก็ดดาว
ที่มาเคาะประตูบ้านฉัน
ตามหาคนที่ทำให้เค้าต้องโคจรเข้ามาใกล้
และกลายเป็นสะเก็ดดาวอย่างนี้
2 กุมภาพันธ์ 2547 05:53 น.
ใบกระวาน
.........เค้าว่าเรื่อง ความรัก
ไม่มีคำว่าถูกและผิด
คุณไม่ผิดที่ไปรักเค้าคนนั้น
และเค้าเองก้อคงไม่ผิดที่ไม่ได้รักคุณ
ในทางตรงข้าม คุณไม่ผิดที่ไม่ได้รักเค้าคนนั้น
และเค้าก้อไม่ผิดที่มารักคุณเช่นกัน .........
การห้ามใจไม่ให้รักนั้นยากนัก
แต่คงเทียบไม่ได้กับการห้ามใจให้ลืมรักเพราะย่อมยากกว่า
คุณอาจทำได้เมื่อมีใครอีกคนก้าวเข้ามาในชีวิตคุณ
แต่มันคงไม่ง่าย ถ้าคุณต้องหักใจให้ลืมในขณะที่คุณอยู่คนเดียว..........
เค้าว่าการชนะใจตัวเองนั้นอาจดีและมีค่าที่สุด
แต่ในเรื่องความรัก การชนะใจคนที่เรารักนั้นอาจย่อมมีค่ากว่า
แต่มันอาจมีค่ากว่านั้น
ถ้าคุณสามารถชนะใจตัวเองที่จะปฏิเสธกับความรักที่ย้อนมาหาคุณ
และมันอาจมีค่าที่สุด
ถ้าคุณยอมที่จะ แพ้ ใจตัวเองเพื่อจะกลับไปหาความรักนั้น...........
ความรักเป็นเรื่องของคนสองคน
แต่อย่าลืมว่าบนโลกไม่ได้มีแค่เค้าทั้งคู่
อย่าโกรธเค้าที่ต้องปฏิเสธรักจากคุณ
ด้วยเหตุผลว่าเราเข้ากันไม่ได้
ด้วยเหุผลว่าสังคมเราต่างกัน
ด้วยเหตุผลว่าเค้ายังรักคุณอยู่
ด้วยเหตุผลว่าเค้ารักคนอื่นที่มีค่าพอกับคุณ ............
วิทยาศาสตร์อาจต้องการเหตุผล
แต่เรื่องความรักย่อมไม่ต้องการเหตุผลใดใด
คนดีอาจรักกับคนเลว
จงอย่าโทษเค้าว่าเค้ารักคนผิด
จงอย่าโทษเค้าว่าเค้ารักคนที่ไม่เอาไหน
และจงอย่าโทษตัวเองว่าเรารักคนที่ไม่ดี
เพราะสิ่งที่คุณทำนั้นถูกต้องแล้ว
จงเชื่อในสายตาของตัวเอง
จงเชื่อประตูหัวใจอันมีค่าที่เลือกจะเปิดรับเค้าคนนั้น ............
แม้ใครจะพูดว่าคู่ของเราเป็นคนไม่ดี
แต่ในแง่ของความรัก คุณทั้งสองเป็นคนดีของกันและกัน
อย่าโกรธเค้าที่บางครั้งเค้ายอมเป็นคนตาบอด
อย่าโกรธเค้าที่บางครั้งเค้ายอมเป็นคนหูหนวก
บางครั้งการไม่เห็นและไม่ได้ยิน
เพื่อรักษาและถนอมความรักเอาไว้ ก็อาจเป็นสิ่งที่ดีที่สุด.............
นิยามความรักแต่ละคนย่อมต่างกัน
ไม่แปลกที่บางคู่อาจทะเลาะกันทั้งวัน
ไม่แปลกที่บางคู่อาจหวานให้แก่กันได้ทั้งวัน
และไม่แปลกที่บางคู่ต่างเฉยชาต่อกัน
และก้อคงไม่แปลกเลยที่บางคู่อาจต่างกันราวฟ้ากับดิน
เพราะบางครั้งความรักคือ การเติมเต็ม
แต่บางครั้งความรักอาจคือ การเสียสละและการแบ่งปัน
บางคนความรักอาจเป็น การดูแลและปกป้อง
อย่าไปคิดว่าทำไมคู่เราถึงไม่เหมือนคู่ของใครเค้า
อย่าไปคิดว่าคู่เราแปลกหรือเปล่า
อย่าไปสนใจว่าเราควรเปลี่ยนแปลงอะไรมั๊ย
ถ้าจะเปลี่ยน ขอให้เพื่อรักมิใช่เพื่อเลิกรัก
หน้าส่วนตัว
927
