28 มกราคม 2547 09:24 น.
ใบ
เช้าวันนี้หมอกลงหนา ในอุราก็หวั่นไหว
เพราะใจที่หายไป กลับรู้ได้ว่า...เจ็บ..และ..เย็นชา
วันนี้ไม่มี...เธอแล้ว ใจผ่องแพ้วก็ขาดหาย
ความสุขสดใสที่เคยมีมา เจ็บอุราเมื่อ...เธอจากไป
สายลมที่ว่าหนาว ราวกับฟ้าที่มืดฝน
ดั่งพายุที่โหมโรม ฟ้าฟาดฝนมาโดนใจ.....ดวงฤทัย...ใบ..ขาดรอน
เมื่อคืนก็หนาวเหน็บ เจ็บอุราทนไม่ไหว
น้ำตาที่มาจากใจ ก็หล่นไหลมาจากดวงตา
แล้วเราก็นั่งทรุด นอนและมุดหมอนเขียงข้าง
น้ำนองเอ่อล้นดวงตา ร้องคร่ำครวญหาและฟูมฟาย
อีกสักพักมานั่งคิด เราทำผิดอะไรหนักหนา
ทำไมเธอจึงต้องมาจากลา ก็ได้คำตอบว่า.....ไม่รู้จริง... จริง.....
27 มกราคม 2547 09:56 น.
ใบ
เขียนบทกลอนวันนี้ช่างแสนเศร้า
เขาทิ้งเราเสียแล้วล่ะแก้วขวัญ
ทิ้งกันไปแบบไม่คิดถึงใจกัน
หัวอกฉันรำพันอยู่ในใจ
สงสัยวันนี้ต้องทนทุกข์
ทำงานสนุกแต่ใจมันเศร้าหมอง
ทำงานไปน้ำตาไหล..คลอ ๆ
ทำไมหน๋อ...ชีวิตใบ... อาภัพจัง
แต่ก็คงไม่เป็นไรหรอก...ใบจ๋า
ยังมีค่าให้ใครอีกทั้งผอง
ทั้งพ่อแม่ห่วงใยใส่ใจปอง
ให้เขาทั้งสองลอยไปดังเช่น..ลม
เขาไม่รักช่างปะไรอย่าไปสน
ปล่อยใจไปกะลมเช่นคนทั้งสอง
ไม่วก..ไม่วน...ความรักที่ไม่...สมปอง
อย่ายึดครองความรักที่ไม่...ประทับใจ
26 มกราคม 2547 12:56 น.
ใบ
จ ะ ส ร ร ค์ ส ร้ า ง บ ท ก ล อ น ใ ห้ เ พื่ อ น อ่ า น
ห รื อ จ ะ เ ป็ น บ ท ค ว า ม ค ว า ม เ ค ลื่ อ น ไ ห ว
ซึ่ ง มี รั ก มี ทุ ก ข์ เ ค ล้ า กั น ไ ป
แ ล้ ว แ ต่ ใ จ ค ว า ม คิ ด จิ น ต น า ก า ร
ค ว า ม เ ป็ น จ ริ ง ทุ ก ค น ล้ ว น มี ฝั น
อ ยู่ ที่ วั น วั น นี้ ดี แ ค่ ไ ห น
ไ ด้ รั บ รู้ ลิ้ ม ร ส ไ ด้ เ ปิ ด ใ จ
จิ ต น า ก า ร ส่ ง ใ ห้ เ ป็ น บ ท ก ล อ น
มี บ ท ก ล อ น ค ว า ม คิ ด ก็ โ ล ด แ ล่ น
เ มื่ อ โ ก ร ธ แ ค้ น ก็ ร ะ บ า ย ใ ม่ ห ง๋ อ ย เ ห ง า
ห รื อ เ มื่ อ รั ก ก็ แ ต่ ง ก ล อ น ส ะ ท้ อ น เ ง า
ช ม ตั ว เ ร า ตั ว เ ข า ช่ า ง ดี จ ริ ง
อ่ า น บ ท ก ล อ น บ ท ค ว า ม แ ล้ ว อ ย่ า เ ค ลิ้ ม
เ พ ร า ะ ชี วิ ต มี เ ริ่ ม แ ล้ ว มี ห า ย
มี ปั ญ ห า ข อ ง ชี วิ ต มี ม า ก ม า ย
ก็ อ ย่ า ห ม า ย แ ก้ ปั ญ ห า ที่ ท า ง ตั น
มี ท า ง อ อ ก ข อ ง ชี วิ ต อี ก ตั้ ง ม า ก
มั น ไ ม่ ย า ก ที่ จ ะ ห า ท า ง แ ก้ ไ ข
แ ก้ วั น นี้ พ รุ่ ง นี้ ก็ ไ ม่ ว่ า กั น
แ ล้ ว อ ย่ า หั น ไ ป ใ น ท า ง ที่ ไ ม่ ดี
เ พ ร า ะ ชี วิ ต มั น เ ป็ น ข อ ง เ ร า น ะ
จ ง อ ย่ า ล ะ ที่ จ ะ ทำ ดี ดี ไ ว้
เ พื่ อ จ ะ ไ ด้ ใ ช้ ชี วิ ต ไ ป อี ก ไ ก ล
สิ่ ง สุ ด ท้ า ย ที่ จ ะ ใ ห้ . . . ใ จ สู้ เ ล ย . . . . . . . . . . . . . . . . . .
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- - - - ขอเป็นกำลังใจแด่นักสู้ชีวิตทุก ๆ คนครับ - - @*_*@ - - - -
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
24 มกราคม 2547 16:11 น.
ใบ
เพราะไร ? จึงใช้...ใบ
ตอบได้ไหมละ...คนดี
ที่ใบ...นั้นต้องมี
แหล่งที่มาคือที่..ใจ
แล้วใจ..มาจากไหน ?
ก็หัวใจของเบิ้มไง
แล้วมันเป็นใบได้ยังไง ?
ก็ใจบวกเบิ้มไง
อิอิอิกลายเป็น ใ บ @*_*@
23 มกราคม 2547 10:11 น.
ใบ
ฉันรู้แล้วเรื่องเธอกับ..เขา
รู้แล้วว่าเรื่องเราต้อง..จบลง
รู้ดีว่าทำได้เพียงแค่...ปลง
ก็ฉันเป็นเพียงคนที่...รักเธอ
ฉันคงจะทำใจ..ไม่ได้
ก็หัวใจเธอมี...แต่เขา
แรงกดดันช่างตาม...เป็นเงา
คอยหลอนใจเรา...เรื่อยมา
ขอขอบคุณสำหรับ...ทุกอย่าง
อยากปล่อยวางหัวใจ..ที่สุดเหงา
ให้กับคนบ้ารัก...เหมือนอย่างเรา
บ้าบอใจกายให้...ช่างมัน
สุดท้ายที่อยาก....จะขอ
ขอเพียงเธอรอ...ดูตัวฉัน
แล้วสักวันฉันจะเปลี่ยนพลัน
กับคนที่เห็นค่า...ของหัวใจ....
หน้าส่วนตัว
594
