26 ตุลาคม 2547 09:19 น.
ใจพเนจร
หัวใจ ..แสนเศร้า..อ่อนไหว
หมดแล้ว ความหวัง ..กำลังใจ..
ไม่มีคน ... ไม่มีใคร เอื้ออาทร
วันนี้ ยิ่งเศร้า หม่นไหว
ชีวิตนี้ ไม่มีแล้ว .. ไม่มีใจ
ไม่มีเธอ.. ไม่เหลือใคร .. ให้พักพิง.......
26 ตุลาคม 2547 09:10 น.
ใจพเนจร
ให้ท้องฟ้าห่อหุ้ม ..ความรัก.. ไว้
ให้กำลังใจ คอยช่วย ..สานฝัน..
ให้แสงแดด ที่สาดส่อง อยู่ทุกวัน
ดูแล ความผูกพัน ของ ..ฉัน.. และ ..เธอ..
ให้สายลม ห่มหอบ ..ความคิดถึง..
บอกเธอสักครั้งหนึ่ง ว่า ..คิดถึงเสมอ..
ให้ดวงดาว ยามค่ำ บอกกับเธอ
หากแม้ ไม่เจอะเจอ .. เธอ.. ก็ซุกซ่อนอยู่ .. กลางหทัย
2 ตุลาคม 2547 10:51 น.
ใจพเนจร
บางคน
ใช้ดวงตาพูดถึงความฝัน
แล้วทำให้เป็นจริงด้วยหัวใจ
**********************
บางคน
ใช้ลมปากพรําเพ้อเรื่อยไป
แล้วปล่อยให้ทุกสิงหายไปกับเวลา
1 ตุลาคม 2547 10:11 น.
ใจพเนจร
ความรัก เป็นนามธรรม ที่มองไม่เห็น แต่สัมผัสได้ด้วยหัวใจ
ความรัก สามารถให้อภัยกันได้เสมอ โดยไม่มีเงื่อนไขว่ากี่ครั้ง
ความรัก คือสิ่งที่จะพบได้เอง โดยไม่ต้องแสวงหา
ความรัก ทำให้อะไรๆ ดีงามได้เสมอ
ความรัก คือการร่วมฝัน และอยู่เคียงข้างกันเสมอ ไม่ว่าอีกฝ่ายจะตกต่ำเพียงใด
หน้าส่วนตัว
1232
