2 ตุลาคม 2547 10:51 น.
ใจพเนจร
บางคน
ใช้ดวงตาพูดถึงความฝัน
แล้วทำให้เป็นจริงด้วยหัวใจ
**********************
บางคน
ใช้ลมปากพรําเพ้อเรื่อยไป
แล้วปล่อยให้ทุกสิงหายไปกับเวลา
1 ตุลาคม 2547 10:11 น.
ใจพเนจร
ความรัก เป็นนามธรรม ที่มองไม่เห็น แต่สัมผัสได้ด้วยหัวใจ
ความรัก สามารถให้อภัยกันได้เสมอ โดยไม่มีเงื่อนไขว่ากี่ครั้ง
ความรัก คือสิ่งที่จะพบได้เอง โดยไม่ต้องแสวงหา
ความรัก ทำให้อะไรๆ ดีงามได้เสมอ
ความรัก คือการร่วมฝัน และอยู่เคียงข้างกันเสมอ ไม่ว่าอีกฝ่ายจะตกต่ำเพียงใด
23 กันยายน 2547 09:57 น.
ใจพเนจร
ความนุ่มนวลสามารถสยบความแกร่งกร้าว
ความอ่อนโยนสามารถพิชิตความเข้มแข็ง
ดาบเหล็กแม้กล้าแกร่ง
แต่กระทั่งสายน้ำยังตัดไม่ขาด
ลมเบาบางแม้อ่อนจาง
แต่สามารถสยบระลอกคลื่นที่เกรี้ยวกราด
23 กันยายน 2547 09:47 น.
ใจพเนจร
เรือที่จอดอยู่ในท่าจะปลอดภัยที่สุด
แต่เรือไม่ได้ถูกสร้างมาเพื่อให้จอดอยู่ในท่า
เธอจะพบความสวยงามของมหาสมุทรได้อย่างไร
หากเธอไม่กล้าพอที่จะออกไปไกลจากฝั่ง
สำหรับคนที่มีความอดทน
แม้ชั่วโมงที่ยากลำบากที่สุดก็ยาวนานเพียง 60 นาที
วันที่ยาวนานที่สุด
คือวันที่หัวใจของเธอไม่มีรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ
ฉันเป็นคนมั่งมี ไม่ใช่เพราะฉันมีมากมาย
แต่เป็นเพราะว่าฉันมีมากพอ
เทียนที่นำไปจุดเทียนเล่มอื่น จะไม่สูญเสียความสว่างของตัวเอง
แต่จะทำให้ห้องสว่างไสวขึ้น
บางครั้ง เราอาจไม่เข้าใจการกระทำของตัวเอง
ฉะนั้น จึงไม่ควรตัดสินการกระทำของคนอื่น
ถ้ามองแต่ความผิดของคนอื่น เธอจะมีแต่ความเกลียด
ถ้ามองแต่ความดีของคนอื่น เธอจะมีแต่ความรัก
เมื่อมีความผิดพลาดเกิดขึ้น อย่ามัวคิดว่าใครเป็นคนทำ
แต่จงคิดว่าจะแก้ไขได้อย่างไร
เมื่อพบความผิดพลาด
ก็นับว่า ความผิดพลาดนั้นได้รับการแก้ไขไปแล้วส่วนหนึ่ง
หากเธอยอมรับประโยชน์จากแสงสว่าง และความอบอุ่นจากดวงอาทิตย์
เธอต้องยอมรับผลของพายุของฝนฟ้าคะนองด้วย
ความสำเร็จ ขึ้นอยู่กับการกระทำ
ไม่ใช่การอธิษฐาน
21 กันยายน 2547 08:46 น.
ใจพเนจร
หยิบสีรุ้งเจ็ดสายละลายน้ำ
งามล้ำพู่กันใจป้ายปาดสี
เก็บความรักศรทัธาปรารถนาดี
แทนทุกสิ่งที่มีที่เป็นไป
ระบายสีฟ้าสวยกว่าฟ้า
แต่งแต้มดาวดาราสวยกว่าเห็น
เขียนทุ่งหญ้าโอนไหวสายน้ำเย็น
ฝูงปลาระเริงเล่น ณ ริมธาร
ช่วยหยุดโลกไว้ให้หน่อย
จะเขียนโลกใบน้อยให้อ่อนหวาน
โลกที่มีความหลังอลังการ
โลกที่ไม่ร้าวรานอย่างวันนี้..
หน้าส่วนตัว
1267
