29 กรกฎาคม 2553 20:56 น.
ใจปลายทาง
ครั้งหนึ่ง ..... มีบ้านหลังหนึ่งมีสามี ภรรยา ลูกชาย และอาม่าแก่ๆคนหนึ่ง
อาม่าแก่มากและไม่แข็งแรง มีอาการมือสั่นตลอดเวลา
ทำให้ถือของลำบาก โดยเฉพาะเวลาทานข้าวร่วมกับครอบครัว
อาม่าจะถือชามข้าวได้ลำบากและทำข้าวหกลงบนโต๊ะตลอดเวลา
ลูกสะใภ้อาม่าก็รู้สึกหงุดหงิดและรำคาญกับเรื่องนี้มาก จึงปรึกษากับสามีว่า
นางทนไม่ได้ที่เห็นอาม่าทานข้าวหกเลอะเทอะเกลื่อนโต๊ะ
มันทำให้นาง กินข้าวไม่ลง
สามีก็ไม่รู้จะทำอย่างไร เพราะเขาไม่สามารถ หาวิธีทำให้มืออาม่าหายสั่นได้
จากนั้น ไม่กี่วันลูกสะใภ้ก็พูดกับสามีเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกว่า
จะไม่แก้ไขอะไรเลยหรือ นางทนไม่ได้แล้ว หลังจากโต้เถียงกันไปสักพักสามีก็ยอมแก้ไขตามคำแนะนำของภรรยา นั่นคือ
เมื่อถึงเวลาทานข้าว เขาก็จัดโต๊ะให้แม่นั่งแยกต่างหาก ตามลำพังคนเดียว โดยใช้ถ้วยข้าวราคาถูก ๆ บิ่น ๆ เพราะอาม่าชอบทำถ้วยแตกบ่อย ๆ
เมื่อถึงเวลาทานข้าว อาม่าเศร้าใจมากเพราะอาม่าก็ไม่มีปัญญาจะแก้ไขอะไรได้
นางนึกถึงอดีตที่นางเคยเลี้ยงดูลูกชายด้วยความรักเสมอมา นางไม่เคยปริปากบ่น หรือย่อท้อต่อความเหนื่อยยาก เวลาที่ลูกชายเจ็บไข้ นางก็ดูแลเขาเป็นอย่างดี เวลาที่เขามีปัญหานางก็ช่วยแก้ไขทุกครั้ง
สภาพร่างกายของนางที่ทรุดโทรมเป็นที่รำคาญของลูกสะใภ้ในวันนี้ ก็คือผลจากการอดทน ตรากตรำทำงานหนักมาเป็นเวลายาวนานในวันก่อน ๆ เพื่อให้ลูกชาย..หรือสามีของลูกสะใภ้ในวันนี้ได้เล่าเรียน.. มีความรู้..มีอาชีพการงานที่ทำให้ลูกเมียอยู่สุขสบาย แต่ตอนนี้อาม่าเสียใจมาก..รู้สึกว่า..ตัวเองไร้ค่า..ถูกทอดทิ้ง
หลายวันผ่านไป..
อาม่ายังคงเศร้าสร้อย รอยยิ้มเริ่มจางหายจากใบหน้า หลานชายตัวน้อยของอาม่าซึ่งเฝ้าจับตาทุกอย่างมาโดยตลอด ก็เข้าไปปลอบใจและบอกคุณย่าว่า
เขารู้ว่า.. คุณย่าเสียใจมากแค่ไหนที่ถูกพ่อแม่ของเขาปฏิบัติต่อท่านเช่นนี้
และเขาก็บอกท่านว่าเขามีวิธีที่จะให้อาม่าได้กลับไปทานข้าวร่วมกับทุกคนได้เหมือนเดิม
ความหวังเริ่มเบ่งบานขึ้นในหัวใจของหญิงชรา
นางถามหลานชายว่าจะทำอย่างไรเด็กน้อยได้แต่ตอบเพียงว่า
" เย็นนี้ขอให้คุณย่าแกล้งทำชามข้าว ของคุณย่าตกให้มันแตก..เหมือนกับไม่ได้ตั้งใจนะครับ" อาม่าได้ฟังก็แสนจะแปลกใจ แต่หลานชายตัวน้อยก็คงยืนกรานให้คุณย่าทำตามที่เขาบอก และบอกว่าที่เหลือปล่อยให้เป็นหน้าทีของเขาเอง
และแล้ว..เมื่อได้เวลาอาหารเย็น
หญิงชราก็ตัดสินใจลองทำตามที่หลานพูด เพื่อจะดูว่า หลานชายมีแผนการอะไร
นางจึงยกถ้วยข้าวใบเก่าที่เต็มไปด้วยรอยบิ่นขึ้น แล้วแกล้งปล่อยลงบนพื้น
เหมือนกับทำหลุดมือ ถ้วยข้าวเก่าใบนั้นหล่นแตกกระจายไม่มีชิ้นดี!!!!!
ลูกสะใภ้เห็นดังนั้น ก็ลุกขึ้น เตรียมจะด่าว่าอาม่าทันที
แต่แล้ว..ลูกชายตัวน้อยของเธอ กลับรีบชิงพูดขึ้นมาก่อนว่า " ว้า..คุณย่าทำไมทำชามแตกซะเละหมดล่ะครับ นี่ผมอุตส่าห์ตั้งใจไว้ว่า..จะเก็บชามใบนี้ไว้ให้คุณแม่ผมใช้ต่อ แล้วเนี่ยผมจะเอาชามเก่าที่ไหนมาให้คุณแม่ผมใช้ ตอนแกแก่เท่าคุณย่าล่ะครับ ??"
ลูกสะใภ้เมื่อได้ยินลูกชายพูดเช่นนี้ก็ถึงกับอึ้งงงงง....หน้าซีด ด่าไม่ออกอีกต่อไป
นางรู้สึกได้ทันทีว่า...ทุกสิ่งที่นางทำลงไปในวันนี้ย่อมจะเป็นตัวอย่าง
ให้ลูกชายของนางปฏิบัติต่อนางในวันหน้าเมื่อนางแก่ตัวลงเช่นกัน
นางรู้สึกอับอายและสำนึกผิดต่อการกระทำของตัวเอง
ตั้งแต่นั้นมาทุกคนในบ้านก็นั่งทานข้าวร่วมกันตลอดมา.
ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนต
22 กรกฎาคม 2553 13:41 น.
ใจปลายทาง
ชายคนหนึ่งเดินออกจากผับ มีขอทานคนหนึ่งหน้าตามอมแมม ตามตัวสกปรกนั่งอยู่ข้างทาง
' พี่ขอเงินสัก 20 ซิผมยังไม่กินข้าวเลย ' ขอทานเอ่ยปาก
ชายหนึ่งหยุดกึ่ก........ แล้วบอกว่า
' เอาอย่างนี้ ไปกินเหล้ากับพี่ พี่เลี้ยงเอง '
ขอทานบอก ' ไม่เป็นไรครับพี่ ผมไม่กินเหล้า '
ชายหนุ่มเลยบอก ' นั้นไปเล่นม้ากับพี่ไหม พี่ออกทุนให้ '
ขอทานก็ยังปฎิเสธ ' ผมไม่เล่นการพนันคับ '
ชายคนนี้เลยถามต่อ ' เอาอย่างนี้นั้น พี่พาไปลงอ่างดีกว่า '
ขอทานก็ตอบอีกว่า ' ผมไม่เที่ยวผู้หญิงด้วยคับ '
ชายหนุ่มเลยยิ้มนิดๆๆ เหมือนถูกใจแล้วถามว่า
' เมื่อกี้น้องขอตังค์ พี่เท่าไรนะ '
ขอทานบอก : 20 ครับพี่
ชายหนุ่มเลยก้มหน้าไปกระซิบว่า : เอางี้แล้วกันพี่ให้น้อง 200 เลย
ไปที่บ้านกับพี่หน่อยเด้อ !!!
ขอทานทำหน้า งงงง : ทำไมเหรอคับ พี่
ชายหนุ่มควักตังค์ แล้วพูดว่า : ไปให้เมียพี่มันดู หน่อยว่ะ ว่าคนที่ไม่กินเหล้า ไม่เล่นการพนัน ไม่เที่ยวผู้หญิงนะ สภาพมันเป็นอย่างไร.
.
..........................................................................................................
เก็บมาฝากจากฟอร์เวิดเมลล์จ๊า
2 กรกฎาคม 2553 15:09 น.
ใจปลายทาง
การแสวงหาความรักที่ออนไลน์อยู่บนโลกไซเบอร์ใบนี้ไม่ได้ง่ายดายหรือยากลำบากไปกว่าการแสวงหาความรักในโลกแห่งความเป็นจริง ที่มีผู้คนเดินสวนกันไปมาแม้แต่น้อย
มันก็ไม่ได้ต่างอะไรจากชีวิตจริง คุณจะบอกได้ในทันทีที่คุณเดินสวนกับใครสักคน และรู้สึกสะดุดตา สะดุดความรู้สึกกับใครคนนั้นไหม ว่าคนๆนั้นคือคนที่ใช่....คือใครบางคนที่คุณตามหา หรือคือคนที่คุณมั่นใจว่าจะวางอนาคตไว้ร่วมกับเขา
แน่นอน...หากคุณยังมีเหตุผลเพียงพอที่จะไม่ปล่อยให้อารมณ์อ่อนไหววาบหวามเป็นตัวบงการ ว่าคนที่คุณคิดว่า เขาอาจจะใช่คนที่คุณรอคอยคือ คนที่จะร่วมชีวิตกับคุณ จนกว่าคุณจะได้เรียนรู้ และพิสูจน์คนคนนั้นอย่างชัดเจนเสียก่อน
การแลกเปลี่ยนทางความคิดกับคนพิเศษที่ออนไลน์มาพบกันอาจเริ่มต้นขึ้นอย่างเปิดเผยและง่ายดาย ความสวยงามของตัวหนังสือที่พิมพ์ส่งมา อาจมีมนต์ขลังเสียจนทำให้หัวใจของคุณ....ผูกมัดด้วยจินตนาการงดงามของภาพฝันอุดมคติ แต่คุณจะด่วนสรุปได้อย่างไรว่า....นั่นคือ....ความรัก
จนกว่าคุณจะก้าวออกมาจากโลกแห่งความฝันของคุณ เพื่อมาพบกับความเป็นจริงที่คนคนนั้นเป็นอยู่ การปล่อยให้ตัวเองผูกพันกับจินตนาการ
มีแต่จะทำให้คุณพบกับความผิดหวังและปวดร้าว หากภาพฝันนั้นไม่เป็นอย่างที่คุณคิด
ความรักไม่อาจเริ่มต้นระหว่างคนแปลกหน้า และไม่ว่าคุณจะออนไลน์
คุยกับเขายาวนานนับปี ด้วยความรู้สึกที่คุ้นเคยเปิดเผยเพียงไร กำแพงแห่งความแปลกหน้าก็ไม่มีวันพังทลายลง จนกว่าคุณและเขาจะได้พบกันในโลกแห่งความเป็นจริง
รักแท้ไม่ได้เกิดขึ้นง่ายดายบนโลกสับสนใบนี้ และยิ่งไม่อาจค้นพบได้ง่ายดายในโลกที่มองไม่เห็น ความรักต้องการการเรียนรู้ และเข้าใจอย่างลึกซึ้งระหว่างคนสองคน ความรักคือการรู้จัก เพื่อที่จะยอมรับในตัวตนของกันละกันอย่างแท้จริง
ดังนั้นหากคุณกำลังคิดว่าคุณมีความรักหรือเจ็บปวดกับคนพิเศษซักคนที่ออนไลน์มาพบกันประจำทุกวัน ทั้งที่คุณไม่เคยได้ยินเสียง ไม่เคยเห็นหน้า และไม่เคยจะรับรู้ความจริงว่าเขาเป็นอย่างไรเมื่อใช้ชีวิตอยู่ในสังคมปกติ หรือเพียงแต่หลงรักภาพอุดมคติที่ตัวเอง เป็นคนสร้างขึ้นมา
ก็คือการพาเขาก้าวออกมาจากโลกแห่งจินตนาการใบนั้น
เพื่อมาพบกันในชีวิตจริงจำไว้ว่า..หนึ่งปีที่คุยกัน...ก็ไม่เท่าหนึ่งวันที่ได้พบหน้า เมื่อคุณพบเขา
คุณจะได้คำตอบกับตัวเองชัดเจนว่าเขา คือคนที่คุณสมควรเรียนรู้ และรู้สึกพิเศษต่อไปหรือไม่ สีหน้า แววตา และภาษาท่าทางอื่นๆของเขา คือสิ่งที่จะทำให้คุณรู้ชัดเจนได้มากกว่า...ตัวหนังสือ ที่อ่อนหวานห่วงใยที่พิมพ์ส่งมา
หรือเสียงทางโทรศัพท์ว่าเขาคือเพื่อนที่จริงใจ และต้องการผูกมัดกับคุณอย่างจริงจัง หรือ เพียง แต่ ต้องการให้คุณตกหลุมพราง
ความเชี่ยวชาญในการใช้ภาษาเพื่อความสนุกในเกม หรือผลประโยชน์ ทางอารมณ์ หากคุณรู้ตัวว่าคุณเป็นคนหนึ่งที่อ่อนไหว เชื่อคนง่าย และมองโลกในแง่ดีเกินไป ก็จงอย่าใช้หัวใจในการตัดสินและรับรู้ตัวหนังสือที่ผ่านมาทางอินเตอร์เนต และจงใช้สมองในการอ่านทุกตัวอักษรอย่างมีสติ อย่าปล่อยให้กับดักของภาษา พันธนาการหัวใจคุณ อย่างที่ตัวฉันเองและเพื่อนๆอีกหลายคนเคยเผลอไผลมาก่อน
แต่ถ้าคุณเป็นคนที่มีเหตุผลและเท่าทันเกมสนุกในโลกไซเบอร์นี้ จนรู้สึกชินชากับทุกตัวหนังสือทุกตัวที่พิมพ์ส่งมา ก็ได้โปรดอย่าใช้ตัวหนังสือของคุณ ตอบกลับไปในสิ่งที่ตัวคุณเองไม่ได้รู้สึกรู้สา เพราะคนที่ได้อ่านข้อความของคุณ อาจเป็นเพียงมือใหม่ที่อ่อนไหว และตกหลุมพรางของถ้อยคำที่คุณใช้ได้ง่ายดาย
To handle yourself, use your head,
To handle others, use your heart.
จงใช้สมองดูแลหัวใจของคุณเอง และจงใช้หัวใจเพื่อดูแลหัวใจดวงอื่นๆที่ออนไลน์มาพบกับคุณ.....หากคุณเป็นคนหนึ่งซึ่งกำลังออนไลน์เพื่อค้นหารักแท้ ก็ขอให้คุณโชคดีและเดินทางในโลกไซเบอร์นี้อย่างปลอดภัย จนกว่าจะพบใครซักคนที่พร้อมจะก้าวไปในชีวิตจริงกับคุณ ที่สำคัญ....อย่าลืมระมัดระวังดูแลหัวใจคุณเองให้ดีตลอดการเดินทางครั้งนี้ด้วย
..( >ii< ).............................(|_/)..(|_/)
..(=*o*=).............................(-.-)...(-.-)
--(..)--(..)-@-.....TeeRuK.....()_()..()_()
ฟอร์เวิร์ดเมลล์ ที่ตรงใจมาก
.เมื่อแรกเริ่มเดิมทีที่รู้จัก.
.หวังเพียงทักชั่วครั้งคราวก็เท่านั้น.
.ไม่คิดคบพบปะให้นานวัน.
.คำพูดฉันบางอย่างไม่ตั้งใจ.
.
.หวังเพียงคุยให้สนุกทุกๆวัน.
.บางเหตุการณ์นั้นแต่งเติมเสริมมาใหม่.
.พูดเรื่อยเปื่อยเลื้อยคำหลอกบอกเธอไป.
.แต่ส่วนลึกในใจเริ่มไหวเอียง.
.
.ความรู้สึกผูกพันนั้นเกิดก่อ.
.เสียงเพราะๆส่งตามสายได้ยินเสียง.
.ใครเดือดร้อนอ้อนบอกไปได้ใกล้เคียง.
.แม้เพียงเสียงก็บรรเทาคลายเหงาใจ.
.
.ความคิดถึงความห่วงใยสายสัมพันธ์.
.ไม่คิดฝันจะกำเหนิดก่อเกิดได้.
.จากการหลอกเล่นสนุกทุกวันไป.
.เป็นสายใยความผูกพันฉันให้เธอ.
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟใจปลายทาง
หน้าส่วนตัว
2146
