30 สิงหาคม 2546 08:45 น.
ใจปลายทาง
.เมื่อแรกเริ่มเดิมทีที่รู้จัก.
.หวังเพียงทักชั่วครั้งคราวก็เท่านั้น.
.ไม่คิดคบพบปะให้นานวัน.
.คำพูดฉันบางอย่างไม่ตั้งใจ.
.
.หวังเพียงคุยให้สนุกทุกๆวัน.
.บางเหตุการณ์นั้นแต่งเติมเสริมมาใหม่.
.พูดเรื่อยเปื่อยเลื้อยคำหลอกบอกเธอไป.
.แต่ส่วนลึกในใจเริ่มใหวเอียง.
.
.ความรู้สึกผูกพันธ์นั้นเกิดก่อ.
.เสียงเพราะๆส่งตามสายได้ยินเสียง.
.ใครเดือดร้อนอ้อนบอกไปได้ไกล้เคียง.
.แม้เพียงเสียงก็บรรเทาคลายเหงาใจ.
.
.ความคิดถึงความห่วงใยสายสัมพันธ์.
.ไม่คิดฝันจะกำเหนิดก่อเกิดได้.
.จากการหลอกเล่นสนุกทุกวันไป.
.เป็นสายใยสายสัมพันธ์ฉันให้เธอ.
.
.อ้อมขอโทษโปรดอภัยให้อีกครั้ง.
.ทุกๆอย่างผิดพลาดไปได้พลั้งเผลอ.
.ฝ้ายกับออฟตอบให้รู้อยู่ที่เธอ.
.ใจนะเออจะอภัยได้ใหมเอย.
นายเป็นอะไรไปอีกแล้ว อย่าทำอย่างนี้ได้ใหม เราไม่สบายใจ
เราเข้าใจกันแล้วไม่ใช่หรือ แต่ทำไม นายทำเหมือน ไม่พอใจเราอีกแล้ว
5 เดือน ที่นายหายไป เรารอด้วยใจทรมาน
แต่เมื่อนายกลับมา มาบอกเราเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม ให้อภัยเรา
แล้วทำไม ทำไม นายหายไปอีกแล้ว
เราไม่เข้าใจนายเลยจริงๆ รู้หรือเปล่า เราคิดถึง และเป็นห่วงมากมาย