27 เมษายน 2552 20:07 น.
ใจปลายทาง
ในคืนเหงาหยิบกลอนเก่าขึ้นมาอ่าน
มีหลายงานบรรจงร้อยถ้อยอักษร
ใส่รอยยิ้มอิ่มใจในคำกลอน
เขียนก่อนนอนเพราะหัวใจได้สั่งการ
มีกลอนรักกลอนหลงส่งไปให้
กลอนจากใจเขียนไปอ้อนกลอนหวานๆ
กลอนเศร้าๆคราวทะเลาะง้อทุกงาน
เพื่อให้ผ่านการงอนวอนด้วยใจ
แต่คืนนี้อ่านไปแล้วใจเศร้า
มันปวดร้าวเจ็บช้ำซ้ำหวั่นไหว
เสียงเธอบอกวันนี้เธอมีใคร
อยู่ใกล้กายเพื่อหวังสร้างครอบครัว
กลอนเก่าๆเงาความหลังครั้งเก่าก่อน
ยังตามหลอนเพราะความหลังยังฝังหัว
เพราะว่ารักและผูกพันจึงหวั่นกลัว
กลัวใจกลัวความผูกพันมันจืดจาง
เราคบกันแบบเพื่อน เพื่อนที่โทรหาได้ตลอด 24 ชั่วโมง เพื่อนที่อยากได้ยินเสียงทุกวัน
เพื่อนที่รับฟังได้ทุกเรื่อง เพื่อนที่รักที่สุด เพื่อนที่เพื่อนรู้สึกปวดใจลึกๆที่รู้ว่าเพื่อนจะแต่งงาน
เพื่อนที่รู้สึกหวง เวลาเขาพูดถึงผู้หญิงอื่น ต้องถามตัวเอง เรารู้สึกเกินเพื่อนหรือเปล่า
ใช่หรือเปล่า หนอใจ....
21 เมษายน 2552 20:08 น.
ใจปลายทาง
นั่งกอดเข่าเหงาใจในห้องเช่า
น้ำตาเราหลั่งรินไม่สิ้นสาย
ใจปวดร้าวเศร้าจิตคิดอยากตาย
ทุกข์มากมายเจ็บปวดรวดร้าวใจ
ตัวอยู่ไกลใจน้องต้องคิดมาก
เพราะต้องจากคู่ชีวิตจิตหวั่นไหว
ด้วยหน้าที่พี่กับน้องจึงต้องไกล
เธอมีใครข้างกายไหมบอกที
ใครเคล้าคลอออดอ้อนคอยป้อนข้าว
มีใครเย้าหยอกล้อคลอเคลียพี่
จะนั่งนอนหนุนตักใครไหมคนดี
ทุกถิ่นที่เคยมีเราใครเขาครอง
โอ้พี่จ๋าอย่าปันใจให้ใครอื่น
รีบกลับคืนเคียงคู่อยู่เราสอง
ถ้าเกี่ยวก้อยใครมาว่าเกี่ยวดอง
พี่จะต้องเสียน้ำตาถ้าไม่ฟัง
น้องจำต้องตัดใจในวันนี้
แม้จะมีความอาลัยในหนหลัง
ฉับ.ฉับ.ฉับ.ขาดไปอย่าได้ชัง
เพราะเป็ดนั่งรอกินตาเป็นมัน
..
เจ้าชู้ดีนัก แม่ตัดไม่เลี้ยง
13 เมษายน 2552 11:10 น.
ใจปลายทาง
เธอจะอยู่แห่งไหนไกลสุดหล้า
จะตามหาคนดีที่ห่างหาย
ห้าปีแล้วแก้วตาพี่อาลัย
อยู่หรือตายร้ายหรือดีหรือมีใคร
จะอยู่เหนือลงใต้จะไปหา
จะล่องเรือหรือปีนฟ้าหาหวั่นไหว
แก้วกานดาของพี่อยู่ที่ใด
จะเหน็ดเหนื่อยเพียงใดไม่รอรี
ด้วยภาระหน้าที่รับผิดชอบ
คือคำตอบตามหายอดยาหยี
มีใบหย่ามาให้น้องคนดี
เซ็นให้ที่วันนี้ที่พี่รอ
................................................................................................................
มีคนรอต่อคิวอยู่จ๊ะที่รัก
8 เมษายน 2552 11:08 น.
ใจปลายทาง
เอาไงแน่คุณทักษินชินวัตร
คุณจะขัดจะขืนยืนตรงไหน
ปากตะโกนร้องปาวๆสามหาวไป
ว่าศาลไทยไม่เป็นธรรมคุณย่ำยี
ศาลตัดสินว่าผิดต้องติดคุก
คุณพาลูกหอบผ้าพากันหนี
ไม่ยอมรับคำตัดสินสิ้นคดี
คุณกลับชี้ศาลไทยไม่ยุติธรรม
แต่คุณนั้นกลับร้องฟ้องคนอื่น
นี่นะหรือคือจุดยืนมันน่าขำ
ถ้าแน่จริงอย่าฟ้องใครไม่กระทำ
หยุดเหยียบย่ำศาลไทยให้มัวมน
เตือนเสื้อแดงจงยั้งคิดสักนิดเถิด
อย่าให้เกิดเลือดนองท้องถนน
คุณเป็นเหยื่อให้ทักษินเพื่อดิ้นรน
ให้หลุดพ้นติดคุกทุกคดี
คนที่ไม่เคยมองตัวเองว่าผิดเลยแต่คนอื่นผิดหมดเลวหมด หมดสภาพกับคำว่าอดีตนายกที่ยิ่งใหญ่....สาธุเวรกรรมมีจริงใครที่คิดร้ายต่อแผ่นดินขอให้มีอันเป็นไป เพี้ยง......