ฉันคือพันธมิตร

ใจปลายทาง

ต้องเสียเลือดเสียเนื้ออีกเท่าไร
ต้องเสียใจเสียน้ำตากี่คราหนอ
แขนหรือขาขาดกี่ข้างถึงจะพอ
แม่หรือพ่อจะต้องตายไปกี่คน

มือกับตีนไยเล่าเจ้าแยกทาง
มาแยกข้างตบตีให้มีผล
เพียงเพราะคิดแตกต่างจากพวกตน
หนีไม่พ้นเลือดกองนองแผ่นดิน

พันธมิตรรักในหลวงหวงประเทศ
ไม่รับเศษเงินชั่วชาติทาสทักษิน
ข้าราชการของไทยไยชาชิน
จึงล้างลิ้นโลมเลียเหี้ยการเมือง

แก้กฎหมายให้พวกพ้องต้องพ้นผิด
เพื่อให้สิทธิ์ทำเพื่อตัวชั่วทุกเรื่อง
ไม่สนใจประชาชนจะขุ่นเคือง
แม้บ้านเมืองจะลุกไหม้ใกล้ล่มจม


.......................................................................................

...........ข้าราชการชั่วๆบางคนทำไมจึงกลัวนักการเมืองกันนัก
เมื่อไรหนอประเทศไทยจึ้งจะหมดจากการคอรับชั่น  อีกสิบปีเราคงตามหลังลาว
แน่ๆๆเลย