24 กรกฎาคม 2546 20:41 น.
ใจปลายทาง
ค่ำคืนนี้มองฟ้านภากว้าง
ดาวทุกดวงพราวแสงแข่งสีสีน
วาวระยับนั่งนับดาวใต้เงาจันทร์
ยิ้มให้ฉันหรือไรดาวเจ้ามองมา
เคยอ้อนวอนขอดาวคราวร้องให้
เมื่อหัวใจยับเยินเกินรักษา
ขอดาวดลพ้นเศร้าเหงาชีวา
ให้พบพาความสุขพ้นทุกข์ภัย
ถึงวันนี้ดาวเอ๋ยเคยขอดาว
ทุกเรื่องราวสมหวังตั้งใจไว้
เพื่อนคนเก่าทิ้งร้างเคยห่างไกล
กลับมาใช้คำว่าเพื่อนเหมือนที่เคย
๒๔ กรกฏาคม พ.ศ. ๒๕๔๖
.......................................................................................
21 กรกฎาคม 2546 21:33 น.
ใจปลายทาง
ในคืนเหงาหยิบกลอนเก่าขึ้นมาอ่าน
มีหลายงานเขียนไว้ให้กับเขา
ใส่วิญญาณในอักษรคำกลอนเรา
อ่านแล้วเศร้าน้ำตาซึมลืมไม่ลง
มีรอยยิ้มมีน้ำตาในคราเขียน
คอยวนเวียนกวนใจเคยใหลหลง
ถึงวันนี้ใจฉันยังมั่นคง
อยากปลดปลงความหลังจำฝังใจ
อยากลบทิ้งงานเขียนที่เพียรสร้าง
อยากจะล้างความทรงจำทำได้ใหม
ไม่ต้องพบไม่ต้องอ่านงานต่อไป
น้ำใสใสคือคำตอบรอบดวงตา
เพียงสิ่งเดียวที่ทิ้งไว้ให้คิดถึง
ยังอยากดึงคืนวันนั้นมาหา
ยังสวดมนต์ขอพรย้อนเวลา
โปรดกลับมาต่อเติมฝันฉันเหมือนเดิม
๒๑ กรกฏาคม ๒๕๔๖
.................................................................................
20 กรกฎาคม 2546 18:37 น.
ใจปลายทาง
แข้มแข็งไว้ใจข้าอย่ายอมแพ้
อย่าอ่อนแออย่าร้องให้เมื่อใจเหงา
อย่าเสียใจเมื่อวันนี้มีเพียงเรา
ไร้เงาเขาเคียงข้างอย่างถาวร
หักห้ามใจอย่าคิดถึงพึงจำไว้
อย่าหวั่นไหวเมื่อความหลังยังตามหลอน
อย่าทำให้หัวใจเราสั่นคลอน
อย่าอาวรณ์อาลัยในเวลา
ทางข้างหน้ายังยาวไกลให้ก้าวเดิน
ต้องเผชิญฝ่าฟันกับปัญหา
ทางสายเก่าทุกข์ทนข้ามพ้นมา
ให้ถือว่าเป็นบทเรียนเพียรสอนใจ
อย่าตอกย้ำซ้ำเติมเพิ่มรอยแผล
ไม่รังแกใจดวงเก่าเขาผลักไส
จะดูแลประคับประคองมองทางไกล
ไม่หวั่นไหวแม้ใจท้อรอเวลา
ปลายทางฝันที่วาดหวังตั้งใจไว้
จะยาวไกลคดเคี้ยวเกี่ยวขวากหนาม
จะขอสู้ฟันฝ่าพยายาม
จะก้าวข้ามให้ถึงฝั่งสมดังใจ
๒๐ กรกฏาคม พ.ศ. ๒๕๔๖
..................................................................
19 กรกฎาคม 2546 20:30 น.
ใจปลายทาง
เมื่อตกลงปลงใจแต่งกลอนรัก
อยากจะพักกลอนเศร้าเอากลอนหวาน
น้ำแข็งใสไอศครีมอมยิ้มน้ำตาล
รับประทานทุกอย่างสร้างอารมณ์
ทั้งทองหยิบเม็ดขนุนตุนไว้ก่อน
อากาศร้อนมีน้ำหวานทานขนม
เงาะกระป๋องกับน้ำผึ้งมาถึงนม
ทานให้สมกับขาดหวานเนิ่นนานมา
เมื่อความหวานซึมลึกถึงข้างใน
อารมณ์ใหม่กรายกล้ำเข้าถามหา
ตาจะปิดคิดไม่ออกต้องบอกลา
รอวันหน้าแต่งกลอนหวานให้อ่านเอย
๑๙ กรกฏาคม พ.ศ. ๒๕๔๖
................................................................................
18 กรกฎาคม 2546 20:58 น.
ใจปลายทาง
....อยากจะแต่งกลอนรัก....
....เบื่ออกหักอยากจะหวาน....
....เกรงใจเพื่อนที่อ่าน....
....จะรำคาญใจปลายทาง....
....เริ่มต้นเริ่มแต่ง....
....เริ่มแสดงเริ่มสะสาง....
....ความเหงาความอ้างว้าง....
....ต้องลบล้างออกจากใจ....
....นั่งงงลงปากกา....
....จะสรรหาคำใหน....
....จะหวานซึ้งถึงทรวงใน....
....แอ๊ะทำไมมันยากจัง....
....คิดไปคิดมา....
....อนิจาไม่สมหวัง....
....กลอนหวานนั้นต้องพัง....
....เพราะโรคเรื้อรังประจำตัว....
๑๘ กรกฏาคม พ.ศ. ๒๕๔๖
...........หาหมอเก่งๆยังไม่ได้ค่ะ........................