24 กรกฎาคม 2546 20:41 น.

ขอบคุณดาว

ใจปลายทาง

ค่ำคืนนี้มองฟ้านภากว้าง
ดาวทุกดวงพราวแสงแข่งสีสีน
วาวระยับนั่งนับดาวใต้เงาจันทร์
ยิ้มให้ฉันหรือไรดาวเจ้ามองมา


เคยอ้อนวอนขอดาวคราวร้องให้
เมื่อหัวใจยับเยินเกินรักษา
ขอดาวดลพ้นเศร้าเหงาชีวา
ให้พบพาความสุขพ้นทุกข์ภัย


ถึงวันนี้ดาวเอ๋ยเคยขอดาว
ทุกเรื่องราวสมหวังตั้งใจไว้
เพื่อนคนเก่าทิ้งร้างเคยห่างไกล
กลับมาใช้คำว่าเพื่อนเหมือนที่เคย


๒๔   กรกฏาคม  พ.ศ.  ๒๕๔๖


.......................................................................................
				
21 กรกฎาคม 2546 21:33 น.

กลอนเก่า กับ เงาความคิดถึง

ใจปลายทาง

ในคืนเหงาหยิบกลอนเก่าขึ้นมาอ่าน
มีหลายงานเขียนไว้ให้กับเขา
ใส่วิญญาณในอักษรคำกลอนเรา
อ่านแล้วเศร้าน้ำตาซึมลืมไม่ลง


มีรอยยิ้มมีน้ำตาในคราเขียน
คอยวนเวียนกวนใจเคยใหลหลง
ถึงวันนี้ใจฉันยังมั่นคง
อยากปลดปลงความหลังจำฝังใจ


อยากลบทิ้งงานเขียนที่เพียรสร้าง
อยากจะล้างความทรงจำทำได้ใหม
ไม่ต้องพบไม่ต้องอ่านงานต่อไป
น้ำใสใสคือคำตอบรอบดวงตา


เพียงสิ่งเดียวที่ทิ้งไว้ให้คิดถึง
ยังอยากดึงคืนวันนั้นมาหา
ยังสวดมนต์ขอพรย้อนเวลา
โปรดกลับมาต่อเติมฝันฉันเหมือนเดิม


๒๑  กรกฏาคม  ๒๕๔๖
.................................................................................
				
20 กรกฎาคม 2546 18:37 น.

อย่ายอมแพ้

ใจปลายทาง

แข้มแข็งไว้ใจข้าอย่ายอมแพ้
อย่าอ่อนแออย่าร้องให้เมื่อใจเหงา
อย่าเสียใจเมื่อวันนี้มีเพียงเรา
ไร้เงาเขาเคียงข้างอย่างถาวร


หักห้ามใจอย่าคิดถึงพึงจำไว้
อย่าหวั่นไหวเมื่อความหลังยังตามหลอน
อย่าทำให้หัวใจเราสั่นคลอน
อย่าอาวรณ์อาลัยในเวลา


ทางข้างหน้ายังยาวไกลให้ก้าวเดิน
ต้องเผชิญฝ่าฟันกับปัญหา
ทางสายเก่าทุกข์ทนข้ามพ้นมา
ให้ถือว่าเป็นบทเรียนเพียรสอนใจ


อย่าตอกย้ำซ้ำเติมเพิ่มรอยแผล
ไม่รังแกใจดวงเก่าเขาผลักไส
จะดูแลประคับประคองมองทางไกล
ไม่หวั่นไหวแม้ใจท้อรอเวลา


ปลายทางฝันที่วาดหวังตั้งใจไว้
จะยาวไกลคดเคี้ยวเกี่ยวขวากหนาม
จะขอสู้ฟันฝ่าพยายาม
จะก้าวข้ามให้ถึงฝั่งสมดังใจ


๒๐  กรกฏาคม  พ.ศ.  ๒๕๔๖


..................................................................




				
19 กรกฎาคม 2546 20:30 น.

กลอนหวาน-หวาน

ใจปลายทาง

เมื่อตกลงปลงใจแต่งกลอนรัก
อยากจะพักกลอนเศร้าเอากลอนหวาน
น้ำแข็งใสไอศครีมอมยิ้มน้ำตาล
รับประทานทุกอย่างสร้างอารมณ์


ทั้งทองหยิบเม็ดขนุนตุนไว้ก่อน
อากาศร้อนมีน้ำหวานทานขนม
เงาะกระป๋องกับน้ำผึ้งมาถึงนม
ทานให้สมกับขาดหวานเนิ่นนานมา


เมื่อความหวานซึมลึกถึงข้างใน
อารมณ์ใหม่กรายกล้ำเข้าถามหา
ตาจะปิดคิดไม่ออกต้องบอกลา
รอวันหน้าแต่งกลอนหวานให้อ่านเอย


๑๙   กรกฏาคม  พ.ศ.  ๒๕๔๖


................................................................................
				
18 กรกฎาคม 2546 20:58 น.

อยากแต่งกลอนหวาน

ใจปลายทาง

....อยากจะแต่งกลอนรัก....
....เบื่ออกหักอยากจะหวาน....
....เกรงใจเพื่อนที่อ่าน....
....จะรำคาญใจปลายทาง....

....เริ่มต้นเริ่มแต่ง....
....เริ่มแสดงเริ่มสะสาง....
....ความเหงาความอ้างว้าง....
....ต้องลบล้างออกจากใจ....

....นั่งงงลงปากกา....
....จะสรรหาคำใหน....
....จะหวานซึ้งถึงทรวงใน....
....แอ๊ะทำไมมันยากจัง....

....คิดไปคิดมา....
....อนิจาไม่สมหวัง....
....กลอนหวานนั้นต้องพัง....
....เพราะโรคเรื้อรังประจำตัว....


๑๘  กรกฏาคม  พ.ศ. ๒๕๔๖


...........หาหมอเก่งๆยังไม่ได้ค่ะ........................				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟใจปลายทาง
Lovings  ใจปลายทาง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟใจปลายทาง
Lovings  ใจปลายทาง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟใจปลายทาง
Lovings  ใจปลายทาง เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงใจปลายทาง