9 กรกฎาคม 2546 23:30 น.

ขออภัยค่ะ

ใจปลายทาง

ทีแรกลงเรื่องสั้นไว้ แต่คิดว่าไม่เหมาะ 
ขอลบ ข้อมูล และเอาไปลงไว้ในเรื่องสั้นแทนนะค่ะ				
8 กรกฎาคม 2546 21:29 น.

จบ...เพราะเข้าใจ

ใจปลายทาง

.หยาดน้ำตาไม่ห่างหายไปจากแก้ม.
.ยังรอนแรมกลางทะเลแห่งความเหงา.
.มองหาทางห่างความช้ำตามเป็นเงา.
.ใจของเรารุ่มร้อนเหมือนฟอนไฟ.


.จะสรรหาคำพูดใดให้เธอรู้.
.อยากเคียงคู่เธอคนเก่าเข้าใจใหม.
.เธอทิ้งร้างห่างเหินเดินจากไป.
.หมดหนทางจะได้ใจคืนมา.


.หรือถึงวันฉันยอมรับกับความจริง.
.ว่าผู้หญิงคนนี้ไม่มีค่า.
.ไม่สำคัญไม่มีฉันในสายตา.
.หมดเวลาเป็นเจ้าของครองใจเธอ.


.ไม่ต้องคิดไม่ต้องหวังหยุดยั้งไว้.
.หยุดร้องให้หยุดฝันหยุดวันเพ้อ.
.ความเจ็บปวดในใจได้พบเจอ.
.จบที่เธอไม่มีกันฉันเข้าใจ.



No  more  waiting  no  more  achaig
No  more  fighting  on  more  trying
Maybe  theres  nothing  more  to  say
And  in  a  funny  way  Im  calm
Because  the  power  is  not  mine
Im  just  going  to  let  it  fly.......



.......................................................................................................
				
5 กรกฎาคม 2546 18:38 น.

รอ...ทางสายใหม่

ใจปลายทาง



ใจเจ้าเอยอย่าเลยอย่าท้อแท้
ความอ่อนแออย่ากรายกล้ำทำหวั่นไหว
ความกล้าหาญอย่าเหินห่างร้างลาไป
ขอหัวใจที่แข้มแข็งแกร่งขึ้นมา


มีคนกล่าวชีวิตเรามีหลายทาง
จะก้าวย่างไปทางใหนใจผวา
ทางสายเก่าเดินย่ำกับน้ำตา
ยังอ่อนล้าหวาดกลัวกับหัวใจ


ทางสายใหม่จะซ้ำรอยคอยกัดกร่อน
จะตามหลอนหลอกเล่นเช่นเดิมใหม
ต้องเดินทางวางเวลานานเท่าไร
เจอทางใหม่ที่สมหวังดังต้องการ


ความกล้าหาญอย่าทิ้งทอดโอบกอดไว้
ดูแลใจที่อ่อนล้ามาประสาน
กลัาเผชิญกับความท้อทรมาน
รอพบพานทางฝันวันงดงาม
                                                                      


...........................................................................................

                                                                  				
4 กรกฎาคม 2546 13:43 น.

หยุดน่ะ....อย่าหนี...

ใจปลายทาง

....มีตำรวจกรวดจับกับคนร้าย.....
     .....ตะโกนไปไล่ตามห้ามอย่าหนี.....
          .....ทิ้งอาวุธหยุดให้จับซะดีดี.....
               .....ถ้าอยากมีชีวิตรอดและปลอดภัย.....


                     .....ตำรวจวิ่งผู้ร้ายหลบไม่พบกัน.....
                          .....โธ่อย่าฝันใครจะยอมมอบตัวให้.....
                               .....ร้องอย่าหนีพี่หมู่จะอยู่ทำไม.....
                                    .....วิ่งเร็วไวใครจะรอพ่อถึงตัว.....



..............................กระผมสิบตำรวจโทบุญถึง...............................				
3 กรกฎาคม 2546 09:07 น.

ไปซะ ...ไปให้พ้น

ใจปลายทาง

วันนี้วันที่ฉันมีน้ำตา
วันนี้กับความอ่อนล้าและหวั่นไหว
วันนี้กับความจริงบางสิ่งที่เปลี่ยนไป
วันนี้สุดท้ายกับใจที่อ่อนแรง


พรุ่งนี้ฉันจะมีชีวิตใหม่
พรุ่งนี้จะมีใจที่แข้มแข็ง
พรุ่งนี้ชีวิตฉันจะเปลี่ยนแปลง
พรุ่งนี้จะไม่แสดงความอ่อนแอ


ไปให้พ้นจากใจไปไห้พ้น
ไปให้พ้นจากคนที่พ่ายแพ้
ไปให้พ้นอย่าวนมารังแก
ไปให้พ้นจะไม่แคร์อีกต่อไป



.........................................ไปดี..................................................................



				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟใจปลายทาง
Lovings  ใจปลายทาง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟใจปลายทาง
Lovings  ใจปลายทาง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟใจปลายทาง
Lovings  ใจปลายทาง เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงใจปลายทาง