24 กุมภาพันธ์ 2546 09:24 น.
ใจปลายทาง
เธอมาบอกให้ฉันนั้นทำใจ
รู้บ้างใหมว่าทำใจนั้นมันยาก
จะทิ้งใจหนึ่งใจแสนลำบาก
จะให้จากทั้งที่ใจอยู่ใกล้เธอ
ฉันให้ใจเธอไปใยไม่รับ
แต่เธอกลับโยนทิ้งไปไม่สงสาร
ใจหนึ่งใจให้ไปไม่ต้องการ
จะทำฉันเสียใจถึงใหนกัน
ดีเกินไป คำนี้ที่เธออ้าง
ช่างสรรสร้างคำปลอบใจให้คลายเศร้า
อยากให้ เลว หรืออย่างไรใจของเรา
จะได้เท่าใจของเธอที่ต้องการ
23 กุมภาพันธ์ 2546 10:49 น.
ใจปลายทาง
ก็รู้ว่ามีสิทย์แค่คิดถึง
ก็รู้ซึ้งสิทย์นี้มีเพียงฉัน
ก็รู้ว่าสิทย์นี้ที่ให้กัน
ก็แค่ฉันรักเธอเพ้อคนเดัยว
อยากจะเอ่ยความในใจให้ล่วงรู้
ว่าคอยดูอยู่ใกล้ไม่หน่ายหนี
ถ้าแม้เขาคนนั้นไม่ใยดี
ยังเหลือเราคนนี้ที่รักเธอ
23 กุมภาพันธ์ 2546 10:36 น.
ใจปลายทาง
สองมือน้อยโอบประคองลูกของแม่
ใครรังแกแม่ปกป้องอย่าร้องไห้
อกอบอุ่นสายใยรักไม่เสื่อมคลาย
ลูกหญิงชายแม่รักยิ่งกว่าสิ่งใด
ตั้งแต่เล็กจนเติบใหญ่ในวันนี้
สิ่งดีดีกล่อมเกลาใจให้คุณค่า
ทั้งชีวิตมีแต่ลูกผูกชีวา
ให้วิชาให้ความรู้คู่ลูกไป
ลูกสิบคนแม่เลี้ยงได้ไม่เคยท้อ
ลูกเล่าหนอแม่เพียงหนึ่งจึงไม่เลี้ยง
บ้างขอทานเหน็ดเหนื่อยใจไร้ลูกเคียง
เข้าสถานเลี้ยงคนชราน่าเห็นใจ
23 กุมภาพันธ์ 2546 09:52 น.
ใจปลายทาง
รู้ทั้งรู้ว่าเรานี้ไม่มีสิทย์
คิดทั้งคิดว่าเรานี้ไม่มีหวัง
ใจเอ๋ยใจใจนี้ยังจริงจัง
หวังเอยหวังหวังไปก็ไม่จริง
มีเพียงรักเท่านั้นที่จะให้
มีเพียงรักออกจากใจให้แก่เขา
มีเพียงรักที่มอบให้จากใจเรา
ขอเพียงเขาเข้าใจรับไว้พอ
/b>
23 กุมภาพันธ์ 2546 09:46 น.
ใจปลายทาง
เธอกับฉันเป็นได้แต่แค่เพื่อน
มันย้ำเตือนคำว่าเพื่อนอยู่เสมอ
ฉันรักเธอยิ่งกว่าเพื่อนรู้ใหมเธอ
ได้แต่เพ้อเพราะเราเป็นเพียงเพื่อนกัน
แต่วันนี้ใจฉันนั้นมาเปลี่ยน
คำว่าเพื่อนจากไปจากใจฉัน
จากความรักฉันเพื่อนที่ให้กัน
เป็นรักมั่นออกจากใจให้แก่เธอ