24 กุมภาพันธ์ 2546 22:36 น.
ใจปลายทาง
แอบรักเธออยู่ในใจใครจะรู้
รักเธออยู่ผู้เดียวสุดจะเหงา
เธอรู้ใหมใจใครตามเป็นเงา
ใจเขาเฝ้าตามเธอทุกนาที
ฝากบทกลอนบทนี้ไปให้แก่เขา
ที่ตัวเราเฝ้าคิดถึงคณึงหา
เมื่อวันนั้นฉันและเธอได้พูดจา
ถึงแม้ว่าจะเพียงน้อยก็ชื่นใจ
24 กุมภาพันธ์ 2546 21:30 น.
ใจปลายทาง
คำว่ารักคำนี้มีความหมาย
ซึ้งในใจฉันอยู่ไม่รู้หาย
คำคำนี้ให้เธอหมดหัวใจ
เธอรู้ใหม..ฉันรักเธอ..เพ้อคนเดียว
24 กุมภาพันธ์ 2546 09:24 น.
ใจปลายทาง
เธอมาบอกให้ฉันนั้นทำใจ
รู้บ้างใหมว่าทำใจนั้นมันยาก
จะทิ้งใจหนึ่งใจแสนลำบาก
จะให้จากทั้งที่ใจอยู่ใกล้เธอ
ฉันให้ใจเธอไปใยไม่รับ
แต่เธอกลับโยนทิ้งไปไม่สงสาร
ใจหนึ่งใจให้ไปไม่ต้องการ
จะทำฉันเสียใจถึงใหนกัน
ดีเกินไป คำนี้ที่เธออ้าง
ช่างสรรสร้างคำปลอบใจให้คลายเศร้า
อยากให้ เลว หรืออย่างไรใจของเรา
จะได้เท่าใจของเธอที่ต้องการ
23 กุมภาพันธ์ 2546 10:49 น.
ใจปลายทาง
ก็รู้ว่ามีสิทย์แค่คิดถึง
ก็รู้ซึ้งสิทย์นี้มีเพียงฉัน
ก็รู้ว่าสิทย์นี้ที่ให้กัน
ก็แค่ฉันรักเธอเพ้อคนเดัยว
อยากจะเอ่ยความในใจให้ล่วงรู้
ว่าคอยดูอยู่ใกล้ไม่หน่ายหนี
ถ้าแม้เขาคนนั้นไม่ใยดี
ยังเหลือเราคนนี้ที่รักเธอ
23 กุมภาพันธ์ 2546 10:36 น.
ใจปลายทาง
สองมือน้อยโอบประคองลูกของแม่
ใครรังแกแม่ปกป้องอย่าร้องไห้
อกอบอุ่นสายใยรักไม่เสื่อมคลาย
ลูกหญิงชายแม่รักยิ่งกว่าสิ่งใด
ตั้งแต่เล็กจนเติบใหญ่ในวันนี้
สิ่งดีดีกล่อมเกลาใจให้คุณค่า
ทั้งชีวิตมีแต่ลูกผูกชีวา
ให้วิชาให้ความรู้คู่ลูกไป
ลูกสิบคนแม่เลี้ยงได้ไม่เคยท้อ
ลูกเล่าหนอแม่เพียงหนึ่งจึงไม่เลี้ยง
บ้างขอทานเหน็ดเหนื่อยใจไร้ลูกเคียง
เข้าสถานเลี้ยงคนชราน่าเห็นใจ