17 พฤษภาคม 2546 09:44 น.

ช่วยหนูด้วย . .

ใจปลายทาง

.....โกรธคือโง่โมโหคือบ้าพระว่าไว้.....
     ....ใจเหมือนไฟเผาพลาญมันร้อนรุ่ม.....
          ....หน้าเคยสวยด้วยความหวานปานประทุม.....
               ....กลับงองุ้มเหมือนจวักตักข้าวแกง.....

                     ....ใครพูดมาผิดหูหนูจะกรี๊ด.....
                           ....ใครสะกิดผิดใจให้แสลง.....
                                ....หน้าจะเบี้ยวตาถลนเหมือนคนผิดสำแดง.....
                                      ....ใครอย่าแกล้งมีสิทธิ์ตายในทันที....

                                          ....ถ้าอยากช่วยให้หายได้ไม่ยาก....
                                              ....เพียงลมปากพูดเอาใจไม่หน่ายหนี....
                                                  ....หนูอยากได้อะไรหาให้ในทันที....
                                                      ....เพียงแค่นี้จะเจอยิ้มอิ่มเอมใจ....




.........................(^_^ ).............อย่าช่วยซ้ำน่ะค่ะ....................(^_^ ).............
                                    				
16 พฤษภาคม 2546 14:05 น.

รอสัญญา ( ต่อจากพี่ฤกษ์)

ใจปลายทาง

.พี่สัญญาภาษารักฝากให้น้อง.
.ยังดังก้องในหูไม่รู้หาย.
.จะรักน้องชั่วดินฟ้าชีวาวาย.
.คำสัญญาจากปากชายให้ฉันรอ.

.รอสัญญามาสิบปีแล้วที่รัก.
.รอจะฝากชีวิตคิดร่วมหอ.
.มาวันนี้ฉีกสัญญาบอกว่าพอ.
.จะให้รอจนแก่ตายหรือไรกัน.



....................ไม่รอแล้วค่ะ.....................................................				
16 พฤษภาคม 2546 13:43 น.

ผิดอีกแล้วเรา....

ใจปลายทาง

...ขอบใจเธอเพื่อนทางไกลที่ใจดี...
   ...มิตรภาพไมตรีที่มีให้...
      ...ไม่ทอดทิ้งเพื่อนคนนี้ที่เอาแต่ใจ...
         ...หลายคราวไปที่ทำร้ายใจเรื่อยมา....

...ปากก็ร้ายใจไม่ดีมีแต่เรื่อง...
   ...ชอบขุ่นเคืองทุกเรื่องราวเจ้าปัญหา...
      ...เรื่องเพียงนิดคิดงอนเง้าเจ้าน้ำตา...
          ...เอือมระอาเรามากมายใช่ใหมเธอ...

...เพียงเพราะรักจากใจให้กับฉัน...
   ....ความผูกพันความห่วงใยมีให้เสมอ...
       ...อยากจะบอกฉันขอโทษที่โกรธเธอ...
          ...ฉันเผลอเรอเชื่อคำใครใส่ร้ายมา...




.................................ขอโทษนะฝ้าย................................				
16 พฤษภาคม 2546 13:09 น.

เธอลืมสัญญา. .

ใจปลายทาง

จำได้ใหมเธอสัญญาว่าจะรัก
เธอจะปักหัวใจไว้ที่ฉัน
เราจะมอบหัวใจให้แก่กัน
แม้คืนวันจะเปลี่ยนไปใจคงเดิม

จะกัดฟันสร้างฝันสู้ปัญหา
จะฟันฝ่าอุปสรรคเอารักเสริม
จะแบ่งสรรปันน้ำใจให้เต็มเติม
เราจะเพิ่มความจริงใจให้แก่กัน

จะรวมหัวจมท้ายในทุกที
สามัคคีคือพลังตั้งให้มั่น
ทุกปัญหาจะฝ่าฟันไปด้วยกัน
ไม่ทิ้งฝันเราจะท้ากล้าเผชิญ

มาวันนี้ฉันมีหนี้เพียงสามล้าน
เธอเปลี่ยนผันปันใจให้ห่างเหิน
หนี้เพียงนิดคิดแตกแยกกันเดิน
ช้ำเหลือเกินเมื่อเธอนั้นลืมสัญญา

คำสัญญาเคยให้ใยลืมสิ้น
เธอพลิกลิ้นวันนี้หนีปัญหา
ทิ้งฉันไว้ให้ชอกช้ำกับน้ำตา
หนี้สร้างมาจะหาที่ใหนใช้เขาเอย



303030303030303030303030303030303030303030303030303030303030303				
13 พฤษภาคม 2546 12:30 น.

เปลี่ยนความคิดเถอะ

ใจปลายทาง

ฝากถึงเธอเจ้าของเมลล์ฉบับนั้น 
ไม่บอกฉันว่าเธอนั้นเป็นใคร
เมื่อเธอกล้าต่อว่าฉันมากมาย
แต่ทำไมเธอถึงอายในความจริง

ลองใคร่ครวญตรึกตรองสมองคิด
เธอมีจิตอกุศลมืดมนยิ่ง
ใยคิดแยกแตกใจไม่ประวิง
ให้เพื่อนทิ้งคนจริงใจได้ลงคอ.

คนจริงใจใยคิดแยกแตกให้ผิด
เปลี่ยนความคิดเสียใหม่ได้ใหมหนอ
ลองพินิจพิจารณาคำว่าพอ
เพียงอยากขอให้ยกระดับปรับจิตใจ

...............................................................................




				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟใจปลายทาง
Lovings  ใจปลายทาง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟใจปลายทาง
Lovings  ใจปลายทาง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟใจปลายทาง
Lovings  ใจปลายทาง เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงใจปลายทาง