25 กรกฎาคม 2546 15:42 น.
ใจปลายทาง
....ชาวนาหน้ากร้านดำ....
....เพราะตรากตรำกรำแดดเผา....
....งานหนักสู้ทนเอา....
....กู้เงินเขามาทำกิน....
....มือนั้นก็กร้านเกรียม....
....บ่าถูกเทียมด้วยหนี้สิน....
....เหนื่อยกายเหงื่อไหลริน....
....พลิกผืนดินให้เป็นเงิน....
....ฝนฟ้าไม่เป็นใจ....
....ฟ้าร้องให้น้ำมากเกิน....
....เสียหายพังยับเยิน....
....ต้องเผชิญชะตากรรม....
....ราคาไม่กำหนด....
....มักถูกกดราคาต่ำ....
....เม็ดข้าวที่เฝ้าทำ....
....ยังถูกย่ำซ้ำความจน....
....ทำนามาหลายปี....
....ถึงวันนี้ไม่มีผล....
....ยังย่ำกับทุกข์ทน....
....หนีไม่พ้นต้องจำนอง....
....ชาวนาหน้ากร้านดำ....
....แบกความช้ำหน้าเศร้าหมอง....
....วอนไหว้ให้เหลียวมอง....
....ช่วยประคองยกราคา....
๒๕ กรกฏาคม พ.ศ. ๒๕๔๖
.........................................................................................
24 กรกฎาคม 2546 20:41 น.
ใจปลายทาง
ค่ำคืนนี้มองฟ้านภากว้าง
ดาวทุกดวงพราวแสงแข่งสีสีน
วาวระยับนั่งนับดาวใต้เงาจันทร์
ยิ้มให้ฉันหรือไรดาวเจ้ามองมา
เคยอ้อนวอนขอดาวคราวร้องให้
เมื่อหัวใจยับเยินเกินรักษา
ขอดาวดลพ้นเศร้าเหงาชีวา
ให้พบพาความสุขพ้นทุกข์ภัย
ถึงวันนี้ดาวเอ๋ยเคยขอดาว
ทุกเรื่องราวสมหวังตั้งใจไว้
เพื่อนคนเก่าทิ้งร้างเคยห่างไกล
กลับมาใช้คำว่าเพื่อนเหมือนที่เคย
๒๔ กรกฏาคม พ.ศ. ๒๕๔๖
.......................................................................................
21 กรกฎาคม 2546 21:33 น.
ใจปลายทาง
ในคืนเหงาหยิบกลอนเก่าขึ้นมาอ่าน
มีหลายงานเขียนไว้ให้กับเขา
ใส่วิญญาณในอักษรคำกลอนเรา
อ่านแล้วเศร้าน้ำตาซึมลืมไม่ลง
มีรอยยิ้มมีน้ำตาในคราเขียน
คอยวนเวียนกวนใจเคยใหลหลง
ถึงวันนี้ใจฉันยังมั่นคง
อยากปลดปลงความหลังจำฝังใจ
อยากลบทิ้งงานเขียนที่เพียรสร้าง
อยากจะล้างความทรงจำทำได้ใหม
ไม่ต้องพบไม่ต้องอ่านงานต่อไป
น้ำใสใสคือคำตอบรอบดวงตา
เพียงสิ่งเดียวที่ทิ้งไว้ให้คิดถึง
ยังอยากดึงคืนวันนั้นมาหา
ยังสวดมนต์ขอพรย้อนเวลา
โปรดกลับมาต่อเติมฝันฉันเหมือนเดิม
๒๑ กรกฏาคม ๒๕๔๖
.................................................................................
20 กรกฎาคม 2546 18:37 น.
ใจปลายทาง
แข้มแข็งไว้ใจข้าอย่ายอมแพ้
อย่าอ่อนแออย่าร้องให้เมื่อใจเหงา
อย่าเสียใจเมื่อวันนี้มีเพียงเรา
ไร้เงาเขาเคียงข้างอย่างถาวร
หักห้ามใจอย่าคิดถึงพึงจำไว้
อย่าหวั่นไหวเมื่อความหลังยังตามหลอน
อย่าทำให้หัวใจเราสั่นคลอน
อย่าอาวรณ์อาลัยในเวลา
ทางข้างหน้ายังยาวไกลให้ก้าวเดิน
ต้องเผชิญฝ่าฟันกับปัญหา
ทางสายเก่าทุกข์ทนข้ามพ้นมา
ให้ถือว่าเป็นบทเรียนเพียรสอนใจ
อย่าตอกย้ำซ้ำเติมเพิ่มรอยแผล
ไม่รังแกใจดวงเก่าเขาผลักไส
จะดูแลประคับประคองมองทางไกล
ไม่หวั่นไหวแม้ใจท้อรอเวลา
ปลายทางฝันที่วาดหวังตั้งใจไว้
จะยาวไกลคดเคี้ยวเกี่ยวขวากหนาม
จะขอสู้ฟันฝ่าพยายาม
จะก้าวข้ามให้ถึงฝั่งสมดังใจ
๒๐ กรกฏาคม พ.ศ. ๒๕๔๖
..................................................................
19 กรกฎาคม 2546 20:30 น.
ใจปลายทาง
เมื่อตกลงปลงใจแต่งกลอนรัก
อยากจะพักกลอนเศร้าเอากลอนหวาน
น้ำแข็งใสไอศครีมอมยิ้มน้ำตาล
รับประทานทุกอย่างสร้างอารมณ์
ทั้งทองหยิบเม็ดขนุนตุนไว้ก่อน
อากาศร้อนมีน้ำหวานทานขนม
เงาะกระป๋องกับน้ำผึ้งมาถึงนม
ทานให้สมกับขาดหวานเนิ่นนานมา
เมื่อความหวานซึมลึกถึงข้างใน
อารมณ์ใหม่กรายกล้ำเข้าถามหา
ตาจะปิดคิดไม่ออกต้องบอกลา
รอวันหน้าแต่งกลอนหวานให้อ่านเอย
๑๙ กรกฏาคม พ.ศ. ๒๕๔๖
................................................................................
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟใจปลายทาง
หน้าส่วนตัว
1347
