1 สิงหาคม 2546 21:04 น.
ใจปลายทาง
เพียงข้อความสั้นสั้นส่งสารมา
เพียงถามว่าเรานี้สบายดีใหม
เพียงแค่นี้เพื่อนเก่าก็เข้าใจ
ว่าเยื่อใยยังดีมีให้กัน
ดีใจมากรู้ใหมในวันนี้
ความรู้สึกดีดีมีให้ไม่แปรผัน
เพราะเรานี้คบหามานานวัน
ความเชื่อมั่นเชื่อใจในสองเรา
เราสัญญาต่อไปนี้จะดีขึ้น
เราจะฝืนแข้มแข็งจะแกล้งเขลา
จะอดทนไม่สนใจไม่มัวเมา
จะไม่เอาคำใส่ร้ายของใครมา
จะรักษาคำว่าเพื่อนเตือนใจไว้
จะรักษาความจริงใจคลายปัญหา
จะไม่ทิ้งหนีไปไม่เอ่ยลา
จะหันหน้าสู้ความจริงไม่ทิ้งกัน
๑ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๔๖
........................................................................................................
31 กรกฎาคม 2546 19:21 น.
ใจปลายทาง
มองกระเป๋าเดินทางวางตรงหน้า
พร้อมน้ำตาของฉันมันรินไหล
ได้ยินเสียงคำลาว่าจะไป
เสียงหัวใจร้องขอต่อเวลา
เสียน้ำตาเหมือนสายน้ำนับพันสาย
เกือบปางตายให้รักฉันหวั่นผวา
เธอเวียนว่ายในทะเลแห่งน้ำตา
ถึงเวลาว่ายเข้าฝั่งดังต้องการ
แต่วันนี้ใจฉันนั้นจมดิ่ง
เธอจะทิ้งจากไปไม่สงสาร
จมน้ำตาตัวเราใจร้าวราน
ทรมานวอนเถิดหนาอย่าจากไป
ฉันรู้ดีใจฉันมันเปรอะเปื้อน
เคยลืมเลือนทิ้งรักเคยผลักไส
ไม่เห็นค่าความรักจากหัวใจ
เธอร้องให้เพียงใดไม่นำพา
ขอโอกาสอีกครั้งรั้งเธอไว้
ขอทบทวนหัวใจใหม่เถิดหนา
ขอรักเธออีกครั้งอย่าร้างลา
ขอคำว่าเริ่มต้นใหม่ในวันนี้
น้ำตาเธอรินไหลให้อีกครั้ง
จบความหวังเริ่มใหม่ใจเธอหนี
เธอทุกข์ท้อทรมานมานานปี
น้ำตานี้เพื่อฉันวันเธอลา
๓๑ กรกฏาคม พ.ศ. ๒๕๔๖
...........................................................................................
29 กรกฎาคม 2546 16:37 น.
ใจปลายทาง
น้ำตาแม่รินใหลใจแทบขาด
สุดสวาทลูกรักเจ้าผลักไส
แยกครอบครัวตัวห่างร้างทั้งใจ
ตัดสายใยคำว่าแม่ไม่แลดู
หลงมัวเมาลูกเมียเสียลืมแม่
ซ้ำรังแกว่าร้ายระคายหู
แก่ชราน่ารำคาญพาลมึง-กู
ไม่ให้อยู่อาศัยร่วมชายคา
เพราะไม่มีเงินทองกองเอาไว้
จึงถูกไล่ให้พ้นทางสร้างปัญหา
ไม่ต้องการส่งบ้านพักคนชรา
นองน้ำตาหมดสิทธ์ค้านสงสารตัว
แม่คนหนึ่งถูกลูกสาวเจ้าใจร้าย
ด้วยหลงใหลเชื่อใจในคำผัว
เบื่อแม่ยายแก่ชราหูตามัว
ลูกเขยชั่วลูกสาวทรามหวังทำลาย
แม่คนนี้ถูกลูกสาวเอาปล่อยป่า
อนิจจาน้ำตาแม่รินเป็นสาย
โอ้ลูกจ๋าเหมือนฆ่าแม่ให้วางวาย
ใจสลายน้อยใจในโชคชะตา
..................................................................................................
สุดท้ายแม่ผู้โชคร้ายคนนี้ก็ถูกสองผัว-เมีย-หาของป่าช่วยเหลือ
พามาเลี้ยงดูทั้งๆ ที่ สองผัว-เมีย-ก็ยากจนมาก
๒๙ กรกฏาคม พ.ศ. ๒๕๔๖
....................................................................................................
28 กรกฎาคม 2546 21:35 น.
ใจปลายทาง
จะรอเธออยู่ตรงนี้ตรงที่เก่า
ที่สองเราเคยมีรักถักทอฝัน
ที่ตรงนี้มีน้ำใจให้แก่กัน
จะรอวันเธอคนดีนี้กลับมา
ถ้าวันใดหัวใจเธอท้อแท้
ถ้าพ่ายแพ้เหนื่อยใจในปัญหา
อยากแบ่งเบาเรื่องร้ายคลายน้ำตา
เดินกลับมาที่เก่าเรายังรอ
...............................................
จะรอนะ..............OF.
จะรออยู่ตรงนี้................
ตรงที่เราเคยมี.......................
ความรู้สึกดีดีให้แก่กัน.....................
.................จากใจให้ใครคนนั้น..............
๒๘ กรกฏาคม พ.ศ. ๒๕๔๖
.............................................................................................
28 กรกฎาคม 2546 14:49 น.
ใจปลายทาง
ดูข่าวแล้วเศร้าใจในสังคม
ที่สะสมในความคิดจิตใจร้าย
ศิลธรรมไม่นำพาฆ่ากันตาย
เป็นเรื่องง่ายเหมือนผักปลาน่าเศร้าใจ
อำนาจเงินดึงคนลงก้นเหว
ทำความเลวระเริงเล่นเป็นนิสัย
ทำความผิดคิดร้ายไม่อายใคร
เพียงเพื่อได้เงินทองสนองตัว
นักศึกษามากมียอมพลีร่าง
เพื่อสะสางความอยากได้ฝังในหัว
สินค้าแพงแข่งกันใช้ใจเมามัว
ไม่หวาดกลัวโรคร้ายกร้ำกรายมา
เพียงกล่าวอ้างบ้านจนต้องทนเรียน
อยากอ่านเขียนเรียนสูงมุ่งศึกษา
หาเงินง่ายไม่อายใจได้เงินมา
ซื้อสินค้าสูงราคามาบำเรอ
หลายชีวิตเกิดมาน่าสงสาร
ไม่ต้องการแต่ผู้ใหญ่ได้พลั้งเผลอ
เป็นกำพร้าหาพ่อแม่ดูแลไม่เจอ
อยากวอนเธอลองคิดใหม่ใช้ปัญญา
ลองใคร่ครวญทางชีวิตขีดใหม่ได้
ไม่กล่าวร้ายซ้ำเติมเพิ่มปัญหา
เพียงกลับตัวกลับใจใช้เวลา
สร้างคุณค่าหางานทำตามครรลอง
๒๘ กรกฏาคม พ.ศ. ๒๕๔๖
....................................................................................
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟใจปลายทาง
หน้าส่วนตัว
1147
