10 พฤศจิกายน 2546 13:28 น.

ด้วยความคิดถึง

ใจปลายทาง

สวัสดี พี่ๆเพื่อน ๆ น้องๆ ทุกคนค่ะ นานมากแล้วอ้อมไม่ได้เข้ามาอ่านงาน
ของทุกคน คิดถึงมากๆค่ะ คิดถึง ครอบครัว นี้มากๆๆค่ะ				
13 ตุลาคม 2546 15:20 น.

สิทธิ์นี้มีเพียงรัก

ใจปลายทาง

เมื่อรู้แล้วว่าเธอนี้ไม่มีใจ
เลิกสงสัยไม่สับสนหมดคำถาม
เคยคิดไว้ใจตรงกันฝันงดงาม
ต้องหักห้ามยอมตัดใจไปจากเธอ

เราขอโทษที่ผ่านมาคราหนึ่งนั้น
เคยรำพันคำหนึ่งคำพร่ำเสนอ
เอ่ยคำรักจากหัวใจไปบอกเธอ
ใช่เผลอเรอเพราะหัวใจได้สั่งการ

หญิงใจง่ายไร้คุณค่าราคาต่ำ
การกระทำไร้ยางอายดังไฟผลาญ
คำว่ารักบอกเธอไปเมื่อวันวาร
ตามระรานหลอกหลอนฉันทุกวันคืน

ยอมรับผิดสิทธิ์ของใจได้เพียงรัก
จำต้องหักห้ามหัวใจไม่อาจฝืน
เอ่ยคำลาพร้อมความหวังล้มพังครืน
จะขังขืนกลืนน้ำตาคราตัดใจ


.....................................................................................................				
2 ตุลาคม 2546 13:46 น.

งานเขียนที่เปื้อนน้ำตา

ใจปลายทาง

ทุกงานเขียนเพียรสร้างจากหัวใจ
แม้จะไม่งดงามตามที่เห็น
จากชีวิตที่บอบช้ำทุกข์ลำเค็ญ
บันทึกเป็นความทรงจำทุกคำกลอน

เรื่องของใจผิดหวังพังแพ้พ่าย
ไม่ห่างหายบันทึกรักเป็นอักษร
อยากจะลืมแต่กลับจำย้ำทุกตอน
ใจร้าวรอนเปื้อนน้ำตาคราสร้างงาน

เมื่อไรหนอจะสดใสไร้ความเศร้า
พร้อมจะก้าวเดินทางอย่างกล้าหาญ
สู้แดดฝนทนลมหนาวเข้าระราน
ผ่านวันวารอย่างแข้มแข็งด้วยแรงใจ

คืนเหงาเหงาเข้ามาอ่านงานอีกหน
จำฝืนทนกักขังน้ำใสใส
ถามตัวเองเมื่อไรหนอรอเมื่อไร
สร้างงานใหม่ไร้น้ำตามาเปื้อนปน


.....................................................................................


				
29 กันยายน 2546 21:16 น.

ล้น...ใจ.

ใจปลายทาง

รู้ทั้งรู้คิดถึงไปก็ไม่ถึง
ยังดื้อดึงคิดถึงได้ใจเราหนอ
คิดถึงเธอเพ้อหาน้ำตาคลอ
คิดแล้วท้อคิดถึงไปไม่ถึงเธอ

ใจจะขาดอกจะแตกแหลกเป็นเสี้ยว
คำคำเดียวทำฉันหวั่นจนเพ้อ
ทุกค่ำคืนฝืนไว้ใจอยากเจอ
เพราะรักเธอล้นทะลักจากหัวใจ


..................คิดถึงจัง..................................				
23 กันยายน 2546 21:52 น.

ระแวง

ใจปลายทาง

ออกจากบ้านทีไรใจหวิวหวิว
จะโดนซิวหรือเปล่าเราวันนี้
จะก้าวขาลาบ้านแต่ละที
กลัวชีวีจะลาลับดับลงไป

ต้องสวดมนต์ขอพรวอนพระเจ้า
ชีวิตเราคุ้มครองปกป้องไว้
สะพานลอยข้างหน้าอย่ามีภัย
โจรจัญไรอย่าปะปนพ้นอีกวัน

ลุ้นระทึกทุกวันหวั่นวิตก
คนรกโลกเห็นแก่ตัวชั่วช้านั้น
มองชีวิตของเราไม่สำคัญ
ตีหัวกันถึงตายวายชีวา

เพียงทรัพย์สินไม่กี่พันมันฆ่าได้
ไร้หัวใจทำฉันหวั่นผวา
ขึ้นสะพานทุกครั้งยังระอา
คนสวนมาโจรหรือไม่ใจระแวง


๒๓   กันยายน  พ.ศ.  ๒๕๔๖


..............................................................................				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟใจปลายทาง
Lovings  ใจปลายทาง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟใจปลายทาง
Lovings  ใจปลายทาง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟใจปลายทาง
Lovings  ใจปลายทาง เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงใจปลายทาง