30 มิถุนายน 2549 18:38 น.
ใจดวงนี้สีชมพู
ฉันไม่อยากคิดถึงวันพรุ่งนี้
วันที่ไม่มีเธอคนดีอยู่ข้างๆฉัน
ฉันจะทำอย่างไร...ถ้าในวันนั้นไม่มี"กันและกัน"
ที่เคยเป็นเหมือนทุกๆวันที่ผ่านมา
ฉันจะยิ้ม จะหัวเราะกับใคร
จะมีใครคอยห่วงใย ห่วงหา
จะมีใครคอยปลอบกัน...วันที่ฉันมีน้ำตา
ทุกๆวันเวลา...จะมีความหมายอะไร
25 มิถุนายน 2549 23:48 น.
ใจดวงนี้สีชมพู
วันนี้ฉันดีใจที่ได้รักเธอ
ทุกอย่างที่พบเจอ ทำให้ฉันมีความสุขมาก...รู้ไหม
เพราะมีเธอจึงได้รู้ว่าตัวเองก็มีหัวใจ
ได้รู้ว่าตัวเองก็รักใครสักคนได้...ทั้งใจที่มี
ฉันคงไม่สัญญาว่าจะรักเธอตลอดไป
ที่ทำได้คือรักเธอให้มากที่สุดในวันนี้
พรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้นระหว่างฉันกับเธอคนดี
มันไม่สำคัญเลย ขอแค่ในวันนี้...ฉันยังมีเธอข้างกาย
23 มิถุนายน 2549 17:52 น.
ใจดวงนี้สีชมพู
เบื่อตัวเองที่เป็นแบบนี้
งี่เง่าทุกที...ไม่มีเหตุผล
รู้ก็รู้ว่าเธอรักฉันทั้งคน
แต่ทำไมในใจยังสับสน...ไม่เข้าใจ
เบื่อตัวเองที่ต้องคอยโกรธเธอ
เวลาที่พบเจอเธอคุยกับคนไหน
รู้ว่าเธอคงไม่ได้คิดอะไร
เพียงแต่ใจ...ไม่อยากให้เธอคุยกับใคร...ถ้าไม่ใช่กัน
เบื่อตัวเองที่ทำให้เธอรำคาญ
คอยเจ้ากี้เจ้าการอยู่อย่างนั้น
วุ่นวายได้ทุกเรื่อง...ไม่เว้นแต่ละวัน
ดีแต่ทำให้เธอเหนี่อยใจอย่างนั้น...จนเธอระอา
ขอโทษที่ฉันทำให้เธอรำคาญใจ
แค่ฉันรักเธอมากมาย...จึงหวงและห่วงหา
ถ้าไม่รักคงไม่ทำอย่างนี้...ให้เสียเวลา
เธอเห็นไหมในสายตา...ฉันมีแต่เธอ
22 มิถุนายน 2549 17:53 น.
ใจดวงนี้สีชมพู
ห่างกันบ้างก็ดี
เราจะได้ทบทวนอีกที เรื่องความสัมพันธ์ของเรานั้น
ว่าจริงๆแล้วเรารักกัน
หรือเป็นแค่ความสัมพันธ์ที่ต่างคนต่างไม่มีใคร
ถ้าคำตอบที่ใจเธอตอบออกมา
ว่าความรู้สึกที่ผ่านมาไม่ใช่แค่ความเผลอไผล
แต่เป็นความรู้สึกลึกๆของหัวใจ
ที่ทั้งฉันและเธอต่างมีให้...มันตรงกัน
ก็แค่ยังเป็นเหมือนวันเก่า
ที่มีคำว่าเราอยู่อย่างนั้น
คอยห่วงหา ห่วงใย ใส่ใจกัน
มีเธอ มีฉันเป็นคนสำคัญ...ของหัวใจ
แต่ถ้าคำตอบที่ออกจากใจเธอ
เป็นแค่ความพลั้งเผลอ...แค่หัวใจหวั่นไหว
เพราะในตอนนั้นเธอเองไม่มีใคร
จึงต้องการคนข้างกายคอยปลอบกัน
ถ้าเป็นอย่างนั้น...ฉันก็อยากให้เธอบอกออกมา
จะได้จบเรื่องราวที่ผ่านมา...จบความสัมพันธ์ในวันนั้น
กลับไปเป็นเหมือนเก่า...วันแรกที่เราได้พบกัน
แค่คนรู้จักคนหนึ่งเท่านั้น...ระหว่างเรา
หน้าส่วนตัว
1234
