4 กรกฎาคม 2545 11:36 น.
ใกล้ไกลเรามีใจเดียว
ก็ให้เธอไปแล้วทั้งกายใจ
ยังจะหวังอะไรจากตัวฉัน
พอเธอพบคนใหม่ตัดสัมพันธ์
จะให้ฉันทำตัวเช่นไรดี
4 กรกฎาคม 2545 08:56 น.
ใกล้ไกลเรามีใจเดียว
เคยห่วใยเคยถามไถ่
แล้วทำไมไม่มาหา
คอยหลบหน้าหลบตา
หรือคิดว่าจะเลิกกัน
ไม่รักแล้วใช่ไหม
ไม่เอาใจเหมือนวันนั้น
คำรักพร่ำรำพัน
ต้องคืนกันแต่โดยดี
ผิดหวังอย่างร้ายแรง
ความเข้มแข็งที่เคยมี
มันหดหายลงทุกที
สุดเหลือที่ใจจะทน
ขอเวลาขอทำใจ
ไม่อยากให้ใจสับสน
ยอมรับและยอมทน
สำหรับคนที่อ่อนแอแ
4 กรกฎาคม 2545 08:45 น.
ใกล้ไกลเรามีใจเดียว
อย่ามองผ่านกันอีกเลย
อย่าเฉยเมยอีกได้ไหม
อย่าทำร้ายกันอีกเลยคนของใจ
เธอทำไปมันก็เจ็บจนเกินพอ
3 กรกฎาคม 2545 14:54 น.
ใกล้ไกลเรามีใจเดียว
เธอก็รู้อยู่ว่าฉันรัก
แหมทำเป็นไม่รู้จักไม่เคยเห็น
พอเราเข้าไปง้อทำชาเย็น
เธอทำเป็นไม่มีฉันในหัวใจ
พอนานไปใจฉันเริ่มท้อแท้
เธอไม่แค่ใจฉันเริ่มหวั่นไหว
ไม่เคยรักไม่เคยห่วงฉันในใจ
แล้วทำไมมาบอกว่ารักกัน
เธอเข้ามาประจบบอกว่ารัก
เข้ามาทักเป็นประจำทุกๆวัน
แล้วก็ป้อนคำหวานต่างๆกัน
เล่นเอาฉันดีใจจนลืมตัว
2 กรกฎาคม 2545 16:11 น.
ใกล้ไกลเรามีใจเดียว
ก็รักเธอแต่แกล้งทำเฉยๆ
คนไม่เคยรักใครเลยเย็นชา
แต่ก็อยากให้เธอรู้ว่า
คนเย็นชาคนนี้นั้นรักเธอ